Μετά το Βερολίνο

Η δήλωση του ΠτΔ λίγο πριν την τριμερή συνάντηση του Βερολίνου ότι: «Μπορούμε να ελπίζουμε για θετικά αποτελέσματα στην τριμερή, αν η άλλη πλευρά διαθέτει την ίδια αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση με αυτή που διαθέτουμε εμείς» αντιμετωπίστηκε από κάποιους με σκεπτικισμό, καθώς αμφέβαλλαν για τις προθέσεις και την αποφασιστικότητά του.

Η ορθότητα της πιο πάνω δήλωσης του Νίκου Αναστασιάδη επιβεβαιώθηκε εκ του αποτελέσματος. Αφενός γιατί απέδειξε εκ νέου ο ΠτΔ, πέραν πάσης αμφιβολίας, τη θετική και δημιουργική του προσέγγιση για επίτευξη λύσης του Κυπριακού και αφετέρου πέτυχε:

1. Επαναβεβαίωση του πλαισίου λύσης στη βάση της Διζωνικής και Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Το σημείο αυτό καταγράφεται ως επιτυχία λόγω της αμφισβήτησης εκ μέρους της Τουρκίας της βάσης λύσης, ειδικότερα μετά το Κραν Μοντανά. Η υπό αναφορά βάση δεν ήταν ποτέ ζητούμενο για τον ΠτΔ και την πλευρά μας, αν και επανειλημμένα το ΑΚΕΛ διέπραττε σοβαρό πολιτικό ολίσθημα με το να αμφισβητεί τη δέσμευση του ΠτΔ για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ως πλαισίου λύσης.
2. Επαναβεβαίωση του περιεχόμενου της πολιτικής ισότητας με βάση το ψήφισμα 716/91. Ένας ορισμός της πολιτικής ισότητας που καταγράφει πως η πολιτική ισότητα θα διασφαλίζει ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν θα λαμβάνει αυθαίρετες αποφάσεις κατά των ζωτικών συμφερόντων της μίας κοινότητας. Με άλλα λόγια, αποτελεί δημοκρατική παραδοξότητα η υιοθέτηση μιας πολιτικής που προνοεί μία θετική ψήφο για κάθε μικρή ή μεγάλη απόφαση στο κοινό κράτος, η οποία προφανώς θα οδηγήσει σ’ ένα μη λειτουργικό και, συνεπώς, σ’ ένα μη βιώσιμο συνεταιρισμό.
3. Διατήρηση του κεκτημένου των διαπραγματεύσεων στο Κραν Μοντανά, ήτοι το πλαίσιο των 6 σημείων που είχε καταθέσει ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας στις 30 Ιουνίου 2017. Ένα πλαίσιο, όπου για πρώτη φορά, μπήκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τα ζητήματα ασφαλείας/ εγγυήσεων καθώς και του εδαφικού, θέτοντας την Τουρκία προ των ευθυνών της για τα θέματα που αποτελούν τον πυρήνα του Κυπριακού Προβλήματος.
4. Επαναβεβαίωση του πλαισίου που θα διέπει τους όρους αναφοράς, το οποίο συμπεριλαμβάνει την Κοινή Διακήρυξη της 14ης Φεβρουαρίου 2014, τις μέχρι τώρα συγκλίσεις και το προαναφερθέν πλαίσιο Γκουτιέρες.

Τα κοινά θετικά βήματα του Βερολίνου σταματούν όμως ως εδώ. Υπάρχουν άλλα που θα θέλαμε και μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν, όπως η ολοκλήρωση των όρων αναφοράς, η άτυπη πενταμερής και ο σχεδιασμός για επανέναρξη διαπραγματεύσεων. Δυστυχώς, εκκρεμούν λόγω της αρνητικής τουρκικής συμπεριφοράς, ως επίσης επηρεάζονται από τις λεγόμενες «εκλογές» στα κατεχόμενα, όπως ο ίδιος ο Μουσταφά Ακκιντζί επιβεβαιώσε.

Την ίδια στιγμή, αναμένουμε μια θετικότερη και μια σαφώς πιο υποστηρικτική στάση έναντι του ΠτΔ από τα πολιτικά κόμματα και δη το ΑΚΕΛ. Η επαναλαμβανόμενη μηχανικά απαίτησή του προς τον ΠτΔ να «επιδείξει την απαιτούμενη πολιτική βούληση» και/ή «να αποδεκτεί το πλαίσιο Γκουτιέρες» έχει ικανοποιηθεί πλήρως από την ίδια τη δήλωση Γκουτιέρες αμέσως μετά το πέρας της τριμερής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν οξύμωρη η έκκληση του ΑΚΕΛ να καλεί τον ΠτΔ να αποδεκτεί κάτι που ο ίδιος πέτυχε στον Κραν Μοντανά. Η δε «ύβρις» του να μιλήσει μάλιστα για τη διχοτόμηση ως συνειδητή επιλογή του ΠτΔ, τον αυτοαναιρεί και λογικά θα πρέπει να τον οδηγήσει να την ταξινομήσει στο αρχείο των λανθασμένων δηλώσεων του. Δεν αναμένουμε απολογία εκ μέρους του ΑΚΕΛ, αλλά προσδοκούμε, αν μη τι άλλο, να επιδεικνύει μια σοβαρότερη και πιο αντικειμενική αντιμετώπιση της στάσης και των δύο πλευρών, μακριά μάλιστα από «αγκρίσματα» που υποβαθμίζουν τον πολιτικό πολιτισμό.

Παρά την κριτική ακόμη και μετά το πέρας της τριμερούς στο Βερολίνο, ο ΠτΔ επιθυμεί να έχει στο πλευρό του όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Η μάχη της ελληνοκυπριακής πλευράς για να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία είναι κοινή και ένα ισχυρό και ενιαίο, αντί κατακερματισμένο, μέτωπο θα βοηθήσει τον ΠτΔ να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την πλευρά μας. Είναι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που συγκάλεσε Εθνικό Συμβούλιο στις 4 Δεκεμβρίου, όπου αναμένεται να ενημερώσει λεπτομερώς τα κόμματα για τα διαμειφθέντα της τριμερούς στο Βερολίνο και ταυτόχρονα να προσπαθήσει να καθορίσει τα επόμενα βήματα της πλευράς μας με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση.