Του Απόστολου Κουρουπάκη
Εχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;
Θα αναπαλαιωθεί το σκάφος του Γλαύκου Κληρίδη για να γίνει μουσείο στη Μαρίνα Λάρνακας... τώρα τι θα εκτίθεται εκεί είναι μυστήριο και γιατί να ξοδέψουμε χρήματα όταν μάλιστα η χώρα έχει αλλού ανάγκες, είναι απορίας άξιον. Πάντως, δεν θυμάμαι να έδειξαν την ίδια σπουδή όταν κατεδαφίστηκε το σπίτι του, στη Λευκωσία, που αν μη τι άλλο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτερα... Πραγματικά, δεν ξέρω τι σκέφτηκαν στο Υπουργικό Συμβούλιο, και μάλλον και η κόρη του Καίτη Κληρίδη δεν έχει καταλάβει, αφού όπως είπε στην εκπομπή της Κατερίνας Ηλιάδη «Πρωινή Επιθεώρηση» θεωρεί λανθασμένη την απόφαση του Υπουργικού και πως «τα χρήματα που θα δαπανηθούν, θα μπορούσαν να δοθούν για ένα άλλο πιο καλό σκοπό». Εγώ θα έλεγα να κοιτάξουμε το έρμο το Μουσείο Λευκωσίας, που στο τέλος οι μακέτες του θα γίνουν μουσειακές.
Το ρίξιμο το έχουμε πάνω-πάνω
Και μιας και λέμε για πολιτιστικά, δεν έγινε πολύς ντόρος για την απόφαση του Πανεπιστημίου Κύπρου να κατεδαφίσει παλαιά κτήρια στην Πανεπιστημιούπολη. Μία απόφαση που μετά πάρθηκε πίσω βέβαια. Ο Γιώργος Μεσαρίτης, σε ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ανέδειξε το θέμα και αρκετοί πολίτες λειτούργησαν προληπτικά και τελικά σώθηκαν κτήρια που αν μη τι άλλο είναι πιο ενδιαφέροντα από το πρώην σκάφος του Γλαύκου Κληρίδη. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πώς το σκέφτηκαν να κατεδαφίσουν κτήρια που αν μη τι άλλο με καλή αναστήλωση μπορούν να γίνουν σπουδαίοι χώροι, τους οποίους το Πανεπιστήμιο Κύπρου μπορεί να αξιοποιήσει ποικιλοτρόπως. Αλήθεια, με εκείνα τα κατεδαφισμένα της οδού Ισοκράτους τι γίνεται; Τα κόμματα που τόσο ελυπήθησαν από την κατεδάφιση των διατηρητέων τι κάνουν; Καλά; Πάντα καλά!
Κάλπες σε αναμονή...
Αυτές τις έρμες τις δημοτικές εκλογές τελικά ποιος και γιατί δεν τις θέλει; Υπάρχει και ένα θεματάκι με τις ήττες και το όποιος καίγεται στον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι, αλλά και στην έλλειψη ικανών για να γεμίσουν τις καρέκλες των δημάρχων και των κοινοταρχών.. Στον ΔΗΣΥ λένε, άφησέ το για παρακάτω, δεν είναι καιρός για αναμετρήσεις, πήραμε τόνωση από τις βουλευτικές... αλλά επειδή οι δημοτικές είναι πιο ύπουλες, άφησε να κάνουμε κάβα μεταρρυθμίσεων και το 2023 να πάμε με πλήρες πακέτο. Το δε ΑΚΕΛ σκέφτεται να πάω στις εκλογές και μετά, αν χάσω δήμους και κοινότητες που δεν θα έπρεπε, να μπω πάλι σε συζητήσεις; Άστο για παρακάτω. Το ΔΗΚΟ κάπως έτσι σκέφτεται επίσης, έχοντας και τη ΔΗΠΑ να της κάνει στενό μαρκάρισμα, και φοβάται μη βρεθεί στα Δημοτικά Συμβούλια αντιμέτωπο με άλλα δημοκρατικά όντα. Διαβάστε και το ρεπορτάζ της Μαρίνας Οικονομίδου (σελ. 10) σήμερα να καταλάβετε περισσότερα!
Μια γνωμάτευση...
Δεν φτάνουν οι δημοτικές εκλογές, έχουμε και τις επιχορηγήσεις των κομμάτων, τις γνωματεύσεις, τα χρήματα που πρέπει να διανεμηθούν, τα ποσοστά, τα εξάμηνα και τόσα άλλα... Κατανοητό ότι σε μια δημοκρατία τα κόμματα θα πρέπει να επιχορηγούνται, αλλά γιατί να γίνεται κάθε φορά ένα μπάχαλο για το τι δικαιούται το καθένας, ποιο κόμμα πρέπει να επιστρέψει χρήματα. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο χρηματοδότησης; Εδώ και τόσα χρόνια εκλογών δεν έχουμε πια μάθει τι μπορεί να φέρει η κάλπη; Νομίζω ότι καλά θα κάνει η πρόεδρος της Βουλής να το κοιτάξει και σε συνεννόηση με τα κόμματα να το λύσουν μια και καλή. Κάθε τόσο γνωμάτευση από τον γενικό εισαγγελέα δεν είναι λύση. Και γίνεται και προκλητικό και για τους πολίτες, να ακούν κάθε τόσο τα κόμματα να σφάζονται για το χρήμα...
