Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ρίξε κόκκινο στην πύλη…
Κύριε Κοκκινε, τις πρώτες φορές διασκεδάσαμε, το κοροϊδέψαμε, είπαμε συμβαίνουν αυτά, αλλά το τρις εξ αμαρτείν δεν είναι πλέον ούτε για πλάκα, ούτε για δικαιολογίες, ούτε για τίποτα. Πόσο μάλλον για δηλώσεις τύπου: «Δεν έπεσε η πύλη, απλώς δεν σας αφήνει να μπείτε…». Δεν γίνεται η πύλη εμβολιασμού να δουλεύει ανά τακτά διαστήματα, αναλόγως επισκεψιμότητας και αν και εφόσον συντρέχουν προϋποθέσεις. Πρέπει να δουλεύει ανεξαρτήτως. Θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες και να αποδοθούν εκεί και σε όποιον πρέπει. Ποιος φταίει; Σας παρακαλώ μόνο, μη διορίσετε ανεξάρτητη επιτροπή γιατί δεν θα το αντέξω… ούτε και να την πέσουμε στον γενικό ελεγκτή επειδή δεν τον γουστάρουμε. Υφυπουργείο Καινοτομίας και ’γω δεν ξέρω τι άλλο δεν έχουμε πάντως εκ των πραγμάτων.
Είστε ελεγχθείς, ασθενής ή εμβολιασθείς
Και μιας και είμαστε στα της πανδημίας για να είμαι ειλικρινής αυτό το κορωνοπάσο δεν μου ακούγεται και πολύ σόι σκέψη. Δηλαδή εκεί που τρως το σεφταλί σου και πίνεις την τσακρί σου… ή εκεί που τα μάτια μιλούν… θα έρχεται το όργανο της τάξης και θα σε ρωτάει… συγγνώμη κυρία/κύριε να δω το κορωνοπάσο σας; Καταλαβαίνω βέβαια ότι το έχουν και στη Δανία, το coronapas, και μάλιστα σε ψηφιακή εκδοχή –αν χρειαστεί και σε χαρτί το δίνουν, αλλά καταλαβαίνετε βέβαια και τη διαφορά μεταξύ ψηφιακής Δανίας και ψηφιακής Κύπρου… αλλά και τη διαφορά στη νοοτροπία… και το λέω γιατί κάτι άκουσα για εφαρμογή και λοιπά. Πάντως, αυτό το πού πάτε κύριε χωρίς άδεια από τον γιατρό σας… με βάζει σε γύ… ουπς… σε σκέψεις.
Υπάλληλοι προς μίμηση
… και συνεχίζοντας περί των εμβολίων και των άλλων συμπαρομαρτούντων θα είχε ενδιαφέρον αν ζητούσαν από όλους τους δημόσιους υπαλλήλους να περνάνε ανά τακτά διαστήματα από τον σταθμό αιμοδοσίας στο Κέντρο Υγείας της Έγκωμης και από τα εμβολιαστικά κέντρα στην Κρατική Έκθεση για να δουν τι σημαίνει κάνω τη δουλειά μου και δεν βαρυγκομώ. Τι σημαίνει ευγένεια και τι σημαίνει δεν τα παίρνω κρανίο ούτε μετά την 342η ερώτηση. Πραγματικά άξιοι και αξιέπαινοι και στις δύο αυτές δομές οι υπάλληλοι, και να πεις ότι δεν περίμενα το στραβοπάτημά τους, και να πεις ότι πήγα μια και δυο φορές μπας και ξυπνήσω από το όνειρο; Το περίμενα… θα την πω την αμαρτία μου, και ευτυχώς δεν ήρθε. Υπάλληλοι με Υ κεφαλαίο!
Καθεδρικέ μου, ακριβά είναι τα σφουγγάτα σου
Λειτούργησε και ο νέος καθεδρικός ναός, που ειλικρινά δεν ξέρω πώς να τον εντάξω στο οπτικό μου πεδίο και να μην πονέσει… μα να ταιριάξουν την εξωτερική επένδυση με εκείνη του αντικρινού κτηρίου της Αρχιεπισκοπής; Εντάξει, τους βγάζω το καπέλο. Καλά και αυτό το πατίκωμα του ναού από τα πάνω, λες και έπρεπε να χωρέσει σε τάπερ, είναι το κάτι άλλο. Αλλά οκ, τον χτίσαμε, τα διατηρητέα περιμένουμε να τα ξαναφτιάξουν… Πάντως, άδεια λειτουργίας πήρε ο ναός για να λειτουργήσει, όχι εκκλησιαστικά, να λειτουργήσει ως κτήριο… διότι και καλώδια αδέσποτα υπήρχαν και λίγο εργοτάξιο, τακτοποιημένο μεν, αλλά εργοτάξιο θύμιζε ο χώρος. Τέλος πάντων, ψιλά γράμματα…αιωνία η μνήμη των Ιφιγένειας και Χαράλαμπου Μαραθεύτη, σχολείο και νηπιαγωγείο δεν έγινε το σπιτάκι τους, ίσιωμα όμως έγινε!
