Του Ονασαγόρα
Πρόδρομος Προδρόμου: η προσωποποίηση της πολιτικής μοναξιάς. Αλήθεια πόσο πιο μόνος μπορεί να νιώθει ένας πολιτικός όσο ο Πρόδρομος αυτή την περίοδο;
Εγκαταλείφθηκε και δαχτυλοδείκτηκε δημόσια όχι μόνο από την αντιπολίτευση και τις αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις αλλά και από τους δικούς του. Ακόμα και από κάποιους πολύ δικούς του. Δύο φορές μέσα σε δύο ημέρες ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναγκάστηκε να του τραβήξει το αυτί για θέματα που θεωρούνται αυτονόητα και που ένας αρχάριος αλλά όχι εγωϊστής, θα μπορούσε να εύκολα να διαχειριστεί. Πόσο μάλλον ο εύστροφος και ετυμόλογος Πρόδρομος που διετέλεσε και κυβερνητικός εκπρόσωπος. Το ίδιο του το κόμμα εξέδωσε ανακοίνωση εις βάρος του ενώ ο ένας μετά τον άλλο παλιοί του συναγωνιστές και συνεργάτες διαχωρίζουν την θέση τους από τις επιλογές του. Η μεγαλύτερη τραγωδία του; Ο μόνος υποστηρικτής που του απέμεινε είναι το ΕΛΑΜ...
Και αυτός; Αντί να συνειδητοποιήσει πως όντως κάτι πάει λάθος, ρίχνει το φταίξιμο σε άλλους. Γαι το σκίσιμο της σελίδας του βιβλίου με τον Ατατούρκ φταίνε οι υπηρεσιακοί και διατάσσει έρευνα εκ των υστέρων. Για την πειθαρχική δίωξη ενός καθηγητή που κατάφερε μέσα σε μία ημέρα να μετατρέψει σε ήρωα, φταίει ο Γενικός Εισαγγελέας. Και ξαφνικά ο Γενικός Εισαγγελέας τον αδειάζει, και αυτός δημόσια (τι άλλο να έκανε;) αποκαλύπτοντας ότι η όποια ευθύνη για τη διαδικασία πειθαρχικής δίωξης είναι μόνο του υπουργείου Παιδείας. Δηλαδή του υπουργού, ο οποίος δεν μερίμνησε έγκαιρα να διαχωρίσει τη θέση του, να τοποθετηθεί, να διαχειριστεί το ζήτημα.
Δεν ξέρω τι φταίει και την τελευταία περίοδο ο Πρόδρομος έχει μετατραπεί στον ορισμό της αυτοκαταστροφής, όχι ότι δεν το είχε και παλαιότερα... Θα πρέπει όμως να το ψάξει γιατί είναι κρίμα. Και γιατί ταλαιπωρείται ο ίδιος και γιατί ταλαιπωρεί την κυβέρνηση και γιατί ταλαιπωρεί την κοινωνία ολόκληρη.
Χθες το απόγευμα, απ’ όσα μαθαίνω, το προεδρικό δεν σταματούσε να απαντά τηλέφωνα και να διαψεύδει τη φήμη ότι παραιτήθηκε ο Πρόδρομος. Την ίδια ώρα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν γεμίσει με σχόλια και αναφορές που τα περισσότερα κατέληγαν στο αίτημα για παραίτησή του.
Σε κάποια στιγμή μάλιστα μεταδόθηκε και η είδηση ότι απομακρύνθηκε ο υπουργός Παιδείας από την κυβέρνηση. Όλοι έτρεξαν να την διασταυρώσουν και να μάθουν λεπτομέρειες. Όντως η είδηση ήταν πραγματική και όντως αφορούσε τον υπουργό Παιδείας, όχι όμως της Κύπρου αλλά της Βρετανίας. Η βραδιά συνεχίστηκε με ανταλλαγές μηνυμάτων μεταξύ πολιτικών, δημοσιογράφων και κομματικών στελεχών για το μέλλον του Πρόδρομου και του υπουργείου Παιδείας.
Ως γνωστόν, το ΑΚΕΛ που δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω από την επομένη των προεδρικών του 2018, έχει ήδη ζητήσει την παραίτηση του Πρόδρομου και θα επιμείνει σ’ αυτήν. Είναι αλήθεια πως μια ιδιαίτερη… αδυναμία στον Πρόδρομο πάντα την είχε η Εζεκία Παπαϊωάννου.
Πάντως δεν είναι η πρώτη παραίτηση υπουργού παιδείας που ζητά το ΑΚΕΛ και η επιμονή του κόμματος σε αυτήν μάλλον μια δήλωση στήριξης του Προδρόμου από τον Αναστασιάδη θα φέρει, παρά παραίτηση ή απόλυσή του.
Εκείνο ωστόσο που αποτελεί αδυσώπητη πραγματικότητα για τον Πρόδρομο είναι η τεράστια φθορά που υφίσταται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή: τη διαχείριση μιας σχολικής χρονιάς με τεράστιο βαθμό δυσκολίας.
Σας είχα γράψει τις προάλλες ότι ο Πρόδρομος την τελευταία περίοδο δίνει τις δικές του εξετάσεις τετραμήνου οι οποίες θα καθορίσουν το μέλλον του. Μαθαίνω από πηγή μου που γνωρίζει ότι ο Αναστασιάδης έχει ήδη βαθμολογήσει το γραπτό και είναι στη φάση που θα τοποθετήσει τη βαθμολογία.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
