Του Ονασαγόρα
Μικροπράγματα
Στην αρχιεπισκοπή θα δώσει σήμερα την δική του κατάθεση ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος στην ερευνητική επιτροπή για τις πολιτογραφήσεις. Θα καταθέσει δηλαδή όσα δεν πρόλαβε να πει στους δημοσιογράφους την Κυριακή που μίλησε για όλους και για όλα. Και αποκάλυψε πως το αίτημά του στον Χάσικο για επίσπευση της έγκρισης υπηκοότητας στον περιβόητο Μαλαισιανό Λόου έφτασε κατόπιν εορτής. Ο Χάσικος είχε, όπως ανέφερε, προλάβει να εγκρίνει στον διάσημο συμπατριώτη μας την υπηκοότητα και του είχε ήδη δοθεί το πολύτιμο κυπριακό-ευρωπαϊκό διαβατήριο. Στη συνέχεια ο Λόου, ακόμα κι αν ο Αρχιεπίσκοπος δεν συνέβαλε όπως ο ίδιος αποκάλυψε, να του δοθεί το διαβατήριο, ένιωσε τόσο υποχρεωμένος που του δώρισε, όχι δέκα-δεκαπέντε χιλιάδες αλλά 300.000. Δεν μπορώ να φανταστώ εάν ο Αρχιεπίσκοπος πραγματικά πίεζε για να του δοθεί το διαβατήριο πόση θα ήταν η δωρεά που θα έκανε ο Μαλαισιανός. Το θέμα όμως δεν τελειώνει εδώ. Ο Αρχιεπίσκοπος πήρε την επιταγή και δεν την εξαργύρωσε, λέει. Δεν την είχε ανάγκη. Αλλά ούτε και την επέστρεψε. Από το 2015 που την έλαβε έμεινε στο συρτάρι ως ένα πεταμένο κα ξεχασμένο πεντάευρω. Και τρία χρόνια μετά, το 2018 που βγήκε στην φόρα ότι ο κατά τα άλλα συμπαθητικός και γενναιόδωρος κ. Λόου έκανε καταχρήσεις στη χώρα του και διώκεται, η επιταγή μετατρέπεται σε τεκμήριο εντιμότητας, αξιοπιστίας και προνοητικότητας. Ο Αρχιεπίσκοπος λέει το κρατάει και εάν η Μαλαισία την ζητήσει θα της την επιστρέψει. Αφού δεν θεωρεί ότι μας ανήκει, ούτε εξάλλου την χρειάζεται. Όπως αποκάλυψε η Αρχιεπισκοπή δίνει γύρω στα τρία εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο βοήθειες και διερωτήθηκε τι είναι οι 300 χιλιάδες μπροστά στα τρία εκατομμύρια τον χρόνο. Μικροπράγματα μάλλον, λέω εγώ.
Κυρώσεις είπατε;
Οι ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Τουρκίας απομακρύνονται πολύ. Τους πήραν τα ρεύματα του Αιγαίου στις διερευνητικές διαπραγματεύσεις που άρχισαν χθες στην Κωνσταντινούπολη. Ο Γερμανός ΥΠΕΞ Χάικο Μάας μας το είπε ξεκάθαρα ότι οι θετικές ενδείξεις από τις διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας - Τουρκίας δεν πρέπει να επιβαρυνθούν με νέες κυρώσεις. Αλλά και ο Ύπατος Εκπρόσωπος Ζοζέπ Μπορέλ δεν μας δίνει πλέον ελπίδες. Όχι ότι ήταν ποτε γενναιόδωροςΚαι οι δικές του δηλώσεις ήταν αποκαλυπτικές της κατάστασης που επικρατεί στην ΕΕ. Όπως είπε, «όλα τα εξετάζουμε με βάση το πολιτικό πλαίσιο” και στη συνέχεια τόνισε ότι «οι ενοχλήσεις που δηλητηρίαζαν» τις σχέσεις με τα κράτη μέλη, έχουν απομακρυνθεί. «Δεν έχουμε τουρκικά πλοία, δεν έχουμε γεωτρήσεις», ανέφερε και δήλωσε ότι «πρέπει να διατηρήσουμε το momentum και να το αξιοποιήσουμε για να βρούμε λύσεις».Δεν παρέλειψε να πει πως η πολυαναμενόμενη λίστα κυρώσεων δεν είναι ακόμη έτοιμη, έστω κι αν (ακόμα) «δεν έχει μπει στην άκρη».Σημείωσε πάντως με νόημα ότι οι διερευνητικές με την Ελλάδα ξεκίνησαν και μέσα Φεβρουαρίου αναμένονται συζητήσεις για το Κυπριακό και «πρέπει να διατηρήσουμε τη δυναμική». Και για να προλάβω όσους θα τρέξουν να υπερθεματίσουν ότι η προσπάθεια για κυρώσεις ήταν εξαρχής άκυρη, διερωτώμαι φωναχτά: εάν και μόνο η συζήτηση για κυρώσεις έφερε την Τουρκία στον διάλογο, φανταστείτε τι θα μπορούσαν να πετύχουν οι ίδιες οι κυρώσεις ή ακόμα και μια απόφαση-προειδοποίηση για επιβολή ισχυρών κυρώσεων.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
