ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Αγαπημένο μου ημερολόγιο (ΙΙ)

Του Σταύρου Χριστοδούλου

Τα Ιουλιανά

Τα Ιουλιανά

Κάποτε αναλογίζομαι το τέλος και λέω όταν συμβεί –κούφια η ώρα– ας γίνει με ένα κάποιο στιλ. Όπως την Ισιδώρα Ντάνκαν που πνίγηκε με το μεταξωτό της φουλάρι ή άλλους ανάλογα σινεμασκόπ θανάτους. Πολύ φοβάμαι όμως πως η ζωή στη βραχονησίδα μάς επιφυλάσσει ένα πολύ πιο πεζό επίλογο. Έτσι όπως συνεχίζονται τα 40άρια, θα τα τινάξουμε όλες οι γριές από θερμοπληξία, αγαπημένο μου ημερολόγιο.

Σε αυτή την άθλια ψυχολογία και με αυτές τις δυσοίωνες σκέψεις μάς βρήκε το τσουνάμι του Twitter, αγαπημένο μου ημερολόγιο. Ενώ σκοτώναμε την ώρα μας παίζοντας μπιρίμπα, πίνοντας παγωμένο τσάι και ακούγοντας κάτι στενάχωρα του Ραχμάνινοφ, εισέβαλε στο σπίτι η Φώφη Κούταλου, κραδαίνοντας το κινητό της: «Μια χαρά τον ξεμπροστιάζει τον δικό σου η Έμιλυ» είπε και σωριάστηκε στο ανάκλιντρο.

«Στον σμαραγδί βυθό του μισογυνισμού, για μια χούφτα λάικ» έγραψε η Τέως, απευθυνόμενη στον Σταύρο Χριστοδούλου. Ήταν λες και έριξε μια κοτρόνα στα λιμνάζοντα νερά του Αυγούστου, διαταράσσοντας τη θερινή μας πλήξη. Η τέως υπουργός Πρετ α Πορτέ έχει τον τρόπο της τελικά για να προκαλεί το ενδιαφέρον.

Και εγένετο ο κακός χαμός! Από τη μια η Έμιλυ, μοναχική Ζαν ντ’ Αρκ στη ζούγκλα του Twitter και από την άλλη τα θηρία. «Ο δημοσιογράφος τι απάντησε στις κατηγορίες περί μισογυνισμού;» θέλησε να μάθει η αριστερή (με την καλή έννοια) φίλη Κουλλίτσα Κυριακού. «Μούγκα αυτός!» εξεμάνη η Φώφη Κούταλου, που δεν έχει σε καμία υπόληψη τους τάχαμου υπεράνω.

Καλό μουλάρι και ο δημοσιογράφος, αγαπημένο μου ημερολόγιο! «Πάγια τακτική μου είναι να μη σχολιάζω τους αναγνώστες, κυρία Ουίλσον» μου είπε στο τηλέφωνο. «Πρόσεξε να μην φύγει κάνας πόντος από το καλσόν, χρυσέ μου» απάντησα εκνευρισμένη, καθότι κυρία-κυρία, αλλά δεν θα μας τρελάνουν κιόλας οι της Αριστεράς και της Προόδου. Εδώ καλέ τοποθετήθηκε επί του θέματος κοτζάμ Jho Low Commentary, ο Μίστερ Μαξ και ο Αφορμολοϊμένος, ο Χριστοδούλου θα μας το παίξει βαρύ πεπόνι;

Με κίνδυνο να θεωρηθεί ότι ρίχνω νερό στον μύλο της Εμιλολογίας αισθάνομαι την ανάγκη ως γυναίκα να τοποθετηθώ. Ο λόγος που ασχολούμαστε όλοι με την Τέως είναι για αυτό που συμβολίζει: τον νεοπλουτισμό και τη ρηχότητα μια κάστας ανθρώπων, που λόγω των «σωστών κονέ» ανήλθαν σε δημόσια αξιώματα. Αν κάποιος καλός Λεμεσιανός έχει το κουράγιο, ας της εξηγήσει επίσης ότι άπαξ και έγινες δημόσιο πρόσωπο δεν ξεγίνεσαι. Ο καθένας μπορεί να σε κρίνει και αυτό δεν αποτελεί κυπριακή ευρεσιτεχνία. Βαριέμαι φρικτά, όταν πρέπει να επεξηγώ τα αυτονόητα, αγαπημένο μου ημερολόγιο, όμως πρέπει επιτέλους να μπει μια τελεία σε αυτή την παρωδία.

Διδακτικό παράδειγμα και με αυτό ολοκληρώνω το παραλήρημα περί μισογυνισμού και δεοντολογίας: Αν υπάρχει μια γυναίκα που θα μπορούσε να γίνει βορά των κάθε λογής κακοπροαίρετων αυτή είναι η Στέλλα Κυριακίδου. Ως θυγατέρα Τριανταφυλλίδη και μέλος μιας από τις πιο ισχυρές οικογένειες της Κύπρου από καταβολής της Δημοκρατίας, ήταν η ιδανική περίπτωση, όταν εμφανίστηκε στην πολιτική για να αντιμετωπισθεί με καχυποψία. Και όμως, ουδέποτε γράφτηκε κάποιο μη πολιτικό σχόλιο για τη Στέλλα. Γιατί πολύ απλά η ίδια δεν προκάλεσε ποτέ και δεν άφησε ούτε μια χαραμάδα για να εκτεθεί η προσωπική της ζωή δημόσια. Τη σεμνότητα και το ήθος, αγαπημένο μου ημερολόγιο, όλοι θα τα σεβαστούν. Το άππωμα, πάλι, ουδείς.

Ο πανικός που προκάλεσε η Τέως στο Twitter άλλαξε αναγκαστικά και την ατζέντα του καρέ. Η οποία αφορούσε, βεβαίως, στο εξής ένα γεγονός: τη σύναξη της κυβέρνησης του Βουνού στη θερινή προεδρική κατοικία. Δεν είναι ότι συνέβη και κάτι πρωτότυπο, πλην του seating arrangement για το οποίο βρήκε τον μπελά του ο Μάριος Πελεκάνος. Τον παρέλαβε η Ηλιάδη από το πρωί και οι «πατσαρκές» της κατά την Κουλλίτσα δονούσαν τον ραδιοφωνικό αέρα. Πολλά νεύρα έχει το Κατερινιώ, αγαπημένο μου ημερολόγιο, σε σημείο που μαθαίνω πως όσοι πολιτικοί βγαίνουν στην εκπομπή της εν συνεχεία αιτούνται επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών. Τον Πελεκάνο, πάντως, την αμαρτία μου θα την ομολογήσω, καθόλου δεν τον λυπήθηκα. Γιατί εντάξει, να φάνε τη σούβλα και τα λουβιά κι ας τρίζουν τα κόκκαλα του Αρθούρου Ρεμπώ, ο οποίος έβαλε το λιθαράκι του για να κάνει πικ νικ η Στέφη Δράκου. «Αλλά να τηρούνται και οι αποστάσεις, μάνα μου», όπως ορθά επισημαίνει και η φίλη Ευγενία Καλαμαρού.

Δεν ξέρω αν οφείλεται στον αέρα του βουνού, όμως ο πρόεδρός μας είναι ασυγκράτητος, αγαπημένο μου ημερολόγιο. Μετά την ευφάνταστη ιδέα να αφαιρέσει το ληγμένο διαβατήριο του Τατάρ, το τερμάτισε, αντλώντας έμπνευση από το προπολεμικό μας παρελθόν. Το καλύτερο το έγραψε ο Πάμπος Κασκάνης: «Μεν ανησυχείτε. Αν οι Τ/κ απορρίψουν τζιαι την πρόταση του Προέδρου για επάνοδο στο Σύνταγμα του ’60, έχουμε Plan B. Εν να πούμε τους Εγγλέζους να έρτουν πίσω».

Το σύστριγγλο με την Τέως συνεχίστηκε στο Twitter περισσότερο από τα νενομισμένα 15 λεπτά δημοσιότητας, προσθέτοντας μια νότα ζωηράδας στις τελευταίες ανήσυχες μέρες του Αυγούστου. «Δεν υπάρχει τίποτε πιο θλιβερό από τους μικροαστούς που κρύβονται πίσω από τον φερετζέ της πολιτικής ορθότητας» μου διαμήνυσε ο δημοσιογράφος - πέτρα του σκανδάλου και το σημειώνω, αγαπημένο μου ημερολόγιο, καθώς scripta manent.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Τα Ιουλιανά

Τα Ιουλιανά: Τελευταία Ενημέρωση

X