Τα Ιουλιανά
«Λυπηθείτε μας επιτέλους! Έχουμε γίνει ο περίγελος των Φιλοπτώχων του Αγίου Αντρέα, του Αγίου Δομετίου ΚΑΙ των Αγίων Ομολογητών. Πάμε στη φρουταρία της Μυρούλας και δεν έχουμε μούτρα να αντικρύσουμε τα νεκταρίνια! Πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσω στον πρόεδρο!» ωρυόταν η Ευγενία η Καλαμαρού, μισό βήμα πριν από το nervus breakdown. Ένα γέλιο ακούστηκε στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Κι έπειτα, μια ανδρική φωνή ξεστόμισε το αδιανόητο: «Ε, πε αλλόνα, ρε Μάκη!».
«Καλά, πήρες τηλέφωνο στο Προεδρικό και νόμισαν ότι υποδυόσουν… τον Μάκη;» ρώτησε η Ιουλία, εμφανώς εντυπωσιασμένη από την καλπάζουσα φαντασία εκεί στο Λόφο. «Τον Μάκη του ΔΗΚΟ που όλοι αγαπήσαμε και λατρέψαμε;» συνέχισε να ρίχνει αλάτι στην πληγή. «Τα ύστερα του κόσμου!» παρενέβη η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού καθότι, ως αληθινή κυρία, τον ιδεολογικό εχθρό τον θέλει όρθιο και όχι να σέρνεται στα πατώματα. Κι ευθύς αμέσως, σαν να ένωσε τις τρεις γυναίκες η πολιτική κακογουστιά που κατακυρίευσε τον τόπο, τραγούδησαν το άσμα ασμάτων της Άντζελας: «Συντρίμμια η ζωή μου – Έλεος! Θυσία η αντοχή μου – Έλεος!».
Κατάπιε πολλά η Καλαμαρού τα τελευταία 8 χρόνια αλλά σώπαινε. «Για το καλό της παράταξης» λέγανε μεταξύ τους οι παλαιές καραβάνες της ΓΟΔΗΣΥ. Μια φορά μονάχα, όταν βοούσε ο τόπος για το εμπόριο των χρυσών διαβατηρίων, τόλμησε η Ευγενία να μιλήσει για ρεζιλίκια, αλλά πέσανε να τη φάνε. «Θα μας κάνει τώρα μαθήματα ηθικής και η Καλαμαρού;» σχολίασε μια ξινή, σε ένα τσάι στη Γλάδστωνος. Η Ευγενία την πλησίασε και μίλησε αρκετά δυνατά ώστε να την ακούσουν όλες: «Γεροθόδωρου», είπε. Ευγενία Γεροθόδωρου του Θεμιστοκλέους και της Ισμήνης. Αριστούχος Αρσακειάδα, πτυχιούχος φιλόλογος και «ερωτική μετανάστις». Το τελευταίο ήταν το μοναδικό πικάντικο που άρθρωσε η Ευγενία, όταν διορίστηκε στο Θηλέων Κύκκου, με διευθύντρια τη δεσποινίδα Ουρανία Κοκκίνου. Πολύ σύντομα, ουδείς θυμόταν το Γεροθόδωρου. Η αστική Λευκωσία τη βάφτισε Καλαμαρού κι ούτε το επίθετο του συζύγου της δεν συγκράτησε, καθώς ο Κύπρος Κυπραίου εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο νωρίς. «Γέρασα σε αυτόν τον τόπο και δεν περνάει μέρα που να μη μου θυμίζετε ότι για εσάς είμαι μια ξένη» είπε με παράπονο η Ευγενία στο καρέ. «Μη γίνεσαι μελοδραματική, χρυσή μου. Εδώ ζούμε τον επικοινωνιακό Αρμαγεδδών» είπε η Ιουλία και τους έδειξε το πρωτοσέλιδο της Espresso.
Μπορεί να είναι μια λαϊκή φυλλάδα, αλλά ο τίτλος τσακίζει κόκκαλα: «Δεν ξεχνώ με show και… όπα» ανέγραφε το πρωτοσέλιδο, με φωτογραφία του προεδρικού ζεύγους να γλεντάει στον Ζαχαράτο και την Άντζελα. «Ούτε μια βδομάδα δεν πέρασε από τις εξαγγελίες Ερντογάν για το Βαρώσι» ξέσπασε η Καλαμαρού και προτού προλάβουν οι άλλες ν’ αντιδράσουν πήρε τηλέφωνο στο Προεδρικό και τραγούδησε με υποδειγματικό ταπεραμέντο το εμβληματικό σουξέ της Λαίδης: «Ήθελα να ’ξερα... δεν ντρέπεσαι;».
«Ποιος να ντραπεί, μάνα μου;», πήρε φόρα η Κουλλίτσα Κυριακού. «Οι θυγατέρες Αναστασιάδη δεν ήταν που μετά το κούρεμα καταθέσεων διασκέδαζαν στα μπουζούκια; Και μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, δικό τους δεν ήταν το θεματικό κουβανέζικο πάρτι; Κατά κόρες, κατά κύρη. Πετά η Λεμεσός! Κατά τ΄ άλλα η Έμιλυ τους χάλαγε την εικόνα τους». Από τον καιρό που δεχόταν bullying για τη διακυβέρνηση Χριστόφια ονειρευόταν η Κουλλίτσα εκείνη τη στιγμή. Κιχ δεν ακούστηκε στο καρέ. Μόνο αναστεναγμοί, ώσπου η Σβετλάνα Αλεξάντροβα σέρβιρε τα κοκτέιλ. «Ο πρόεδρος να διασκεδάζει στην Άντζελα και ο Αβέρωφ να κάνει διακοπές στις Μαλδίβες. Στην υγειά μας, ρε παιδιά!» είπε η Ιουλία και οι κυρίες σήκωσαν ανόρεχτα τα ποτήρια τους.
«Κάτι άλλο δεν συνέβη αυτό το μακρύ, ζεστό, καλοκαίρι;» ρώτησε η ξαδέλφη Ευφημία Παλαιολόγου Τσαμπά, από το μετερίζι του Κολωνακίου, η οποία παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα μέσω Skype. «Τίποτε το συγκλονιστικό, Έφη μου. Η Ραμόνα μόνο, σε μια στιγμή νοσταλγικής έξαρσης, θυμήθηκε τις ρίζες της και ανέβασε ένα βίντεο που τραγουδά ένα δημώδες ρουμάνικο τραγούδι, φορώντας μια παραδοσιακή φορεσιά. Είναι ομολογουμένως εξαιρετική» είπε η Ιουλία εν τη μεγαθυμία της και οι κυρίες συμφώνησαν, επαναλαμβάνοντας «κούκλα, κούκλα!».
«Η μοναδική νόστιμη στιγμή ήταν το τρολάρισμα που έκανε ένας υπέροχος τύπος στους αντιεμβολιαστές» συνέχισε η Ιουλία την ανταπόκριση από το μέτωπο. «Εμφανίστηκε στη συγκέντρωσή τους με ένα παγωτατζίδικο και άρχισε να τους αραδιάζει θεωρίες συνωμοσίας. « Όταν ο άνθρωπος πήγε στο φεγγάρι υπήρχαν εκεί βήματα του Χριστού που πήγε πριν να πάει ο άνθρωπος» παρλάριζε και το πλήθος χειροκροτούσε εκστασιασμένο. Μετά τους απήγγειλε και κάτι στίχους των Metallica, σκέτη απόλαυση...». Οι κυρίες συμφώνησαν ότι αυτή ήταν με διαφορά η πιο ευφυής στιγμή μιας βδομάδας κατά την οποία υποτιμήθηκε βάναυσα τόσο η νοημοσύνη, όσο και το γούστο μας.
«Η αλήθεια είναι πως δεν με πειράζει που όλοι με ξέρουν ως Καλαμαρού» είπε η Ευγενία, όταν πια έπεσε το σούρουπο και ετοιμάζονταν να διαλύσουν το καρέ. «Για την ακρίβεια, ελάχιστα θυμάμαι πια εκείνο το κορίτσι, την Ευγενία Γεροθόδωρου του Θεμιστοκλέους και της Ισμήνης. Γι’ αυτό οργίζομαι και θλίβομαι. Γιατί, ως κατ’ επιλογήν Κυπραία, βλέπω να μην έχει σταματημό ο πολιτικός κατήφορος. Την ώρα που χάνεται το Βαρώσι, δεν γίνεται να γλεντοκοπάει ο πρόεδρος στην Άντζελα. Μάλλον αξίζουμε κάτι καλύτερο από αυτό...» ψιθύρισε.
