24sports.com.cy
Το γκολ του Σαλάχ ήταν η υπογραφή. Όσα κι αν έχουμε δει στο ποδόσφαιρο αυτός ο τίτλος δεν χάνεται για την Λίβερπουλ.
Σε ένα καταπληκτικό ματς κόντρα στην αιώνια αντίπαλο -την μοναδική ομάδα που την κοίταξε φέτος στα μάτια- οι «Κόκκινοι» έδειξαν ότι αυτή τη φορά τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά. Απολύτως τίποτα! Χθες στο Άνφιλντ στήθηκε ένα άτυπο πάρτι τίτλου και όλος ο οργανισμός Λίβερπουλ το χάρηκε με την ψυχή του. Τους άξιζε και με το παραπάνω.
30 χρόνια φαγούρας ήταν πολλά
Ήταν Μάιος του 1990 όταν η Λίβερπουλ σήκωνε το τελευταίο Πρωτάθλημα της τεράστιας ιστορίας της. Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησαν πολλά. Η Λίβερπουλ πέρασε άπειρα στάδια. Σε αυτές τις τρεις δεκαετίας είχε καλές, κακές και… ανυπόφορα μέτριες ομάδες. Οι οπαδοί της είδαν τα πάντα.
Είδαν το δικό τους παιδί -Μάικλ Όουεν- να φοράει τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, τον θρυλικό Στίβεν Τζέραρντ να γλιστράει στο ματς με την Τσέλσι και μαζί του να γλιστράει και το πρωτάθλημα του 2014. Είδαν ακόμη τον Σωτήρη Κυργιάκο να φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και τον Άντι Κάρολ να κοστίζει 50 εκατομμύρια. Είδαν τους καλύτερούς τους παίκτες να προσπαθούν με κάθε τρόπο να φύγουν για να κερδίσουν τίτλους και διάφορους… απίθανους να φοράνε αυτή την ιστορική και πολύ βαριά φανέλα.
Μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια υπήρξαν και κάποιες καλές στιγμές -όπως η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2005- ήταν όμως οι εξαιρέσεις που επιβεβαίωναν τον κανόνα. Έναν κανόνα που ήθελε τους «Κόκκινους» μακριά από τίτλους και διακρίσεις. Για μια ομάδα τέτοιου μεγέθους αυτό είναι πολύ πιο δυσβάσταχτο απ’ ότι μπορούμε να φανταστούμε.
Κι όμως η Λίβερπουλ κατάφερε να μη μικρύνει καθόλου αυτά τα πέτρινα χρόνια! Κυρίως χάρη στους πιστούς και καταπληκτικούς οπαδούς της που θα στέκονταν δίπλα της με την ίδια αφοσίωση ακόμη κι αν έκανε άλλα 30 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα. Όλα αυτά όμως σε λίγους μήνες θα μοιάζουν τόσο μακρινά.
Για την ακρίβεια ήδη μοιάζουν μακρινά! Η Λίβερπουλ ζει φέτος ένα παρατεταμένο πάρτι τίτλου. Φυσικά για το γεγονός αυτό φρόντισε η ίδια. Η ομάδα του Κλοπ πάει με σπασμένα φρένα από την αρχή της σεζόν και μετρά 21 νίκες σε 22 παιχνίδια. Έτσι είναι όμως οι μεγάλες ομάδες. Η επιστροφή τους είναι ακόμη πιο εμφατική από την «απουσία» τους.
Είναι μόνο η αρχή
Φυσικά 30 χρόνια δεν ρεφάρονται με την κατάκτηση ενός Πρωταθλήματος. Η Λίβερπουλ όμως δεν δείχνει κανένα σημάδι ότι πρόκειται να αρκεστεί σε κάτι τέτοιο. Αυτό έλειπε! Πέρυσι μετά το 3-0 του πρώτο ημιτελικού με την Μπαρτσελόνα κι όταν φαινόταν ότι η Λίβερπουλ θα τελειώσει ακόμη μια σεζόν με άδεια χέρια γράφαμε από εδώ ότι οι τίτλοι ήταν απλά θέμα χρόνου για τους «Κόκκινους».
Φυσικά δεν είχαμε προβλέψει την επική ανατροπή στο Άνφιλντ αλλά έβγαζε μάτι ότι αυτή η ομάδα βαδίζει στον σωστό δρόμο. Κυρίως υπεύθυνος γι’ αυτό δεν είναι άλλος από τον Γιούργκεν Κλοπ. Ο Γερμανός γουστάρει όσο τίποτα που είναι προπονητής της Λίβερπουλ και αυτό βγαίνει προς τα έξω! Όποιον παίκτη φέρνει στην ομάδα, τον ανεβάζει δέκα σκαλιά, έχοντας έτσι δημιουργήσει ένα καταπληκτικό σύνολο. Η Λίβερπουλ μπορεί να μην έχει το ταλέντο που έχουν η Σίτι, η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ είναι όμως μακράν το καλύτερο και πιο δεμένο σύνολο.
Η ομοιογένεια, οι αυτοματισμοί και οι αλληλοκαλύψεις που βγάζει στο γήπεδο είναι κάτι που δε μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς. Το καλοκαίρι δεν ήμασταν λίγοι αυτοί που κριτικάραμε έντονα την απόφαση του Κλοπ να μην προχωρήσει σε καμία –ουσιαστική- μεταγραφή. Μας έκανε φοβερή εντύπωση πως μετά από μια χρονιά σαν την περσινή η ομάδα δεν προχώρησε σε 2-3 μεταγραφές που θα την ανεβάσουν επίπεδο. Η «απάντηση» ήταν αποστομωτική!
Ο Κλοπ δεν έκανε καμία μεταγραφή γιατί δεν ήθελε να κάνει. Δεν χρειαζόταν. Πόνταρε στη χημεία που ήδη έχτιζε εδώ και χρόνια και παρουσίασε αυτό που βλέπουμε. Ο Γερμανός έβαλε τα γυαλιά σε όλους όσους θεώρησαν -αφελώς- ότι για να παρουσιαστεί μια ομάδα καλύτερη θέλει οπωσδήποτε μεταγραφές. Κάπως έτσι στη βασική του εντεκάδα βρίσκονται παίκτες που κανείς δεν είναι πάνω από 30, ενώ κάποιοι από αυτούς δεν έχουν καν «ταβανιάσει» ακόμα.
Αλήθεια υπάρχει κανείς που να θεωρεί ότι η Λίβερπουλ θέλει μεταγραφές το καλοκαίρι για να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο; Εγώ πάντως όχι!
Πλέον κοιτάει μόνο τα ρεκόρ
Από τη στιγμή που η Λίβερπουλ ήταν τόσο καλή που μπόρεσε να καθαρίσει νωρίς νωρίς την υπόθεση τίτλος τώρα κοιτάει πως θα κάνει τη σεζόν της -ακόμη πιο- ιστορική. Εκτός από τη δυνατότητα που έδωσαν στους φίλους τους για παρατεταμένους πανηγυρισμούς και φιέστες οι «Κόκκινοι» κυνηγάνε παράλληλα κάποια ιστορικά ρεκόρ.
Αρχικά έχουν ήδη σπάσει ένα. Οι 21 νίκες στα πρώτα 22 παιχνίδια είναι η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών σε οποιοδήποτε από τα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης! Από εκεί και πέρα όμως υπάρχουν δύο ρεκόρ που θα ήταν πολύ σπουδαίο για τη Λίβερπουλ να τα σπάσει ή να τα ισοφαρίσει. Το ένα έχει να κάνει με το ρεκόρ συγκομιδής των 100 βαθμών που έχει η Σίτι από τη σεζόν 17/18 και το άλλο με το αήττητο πρωτάθλημα της Άρσεναλ τη σεζόν 03/04.
Πρόκειται για δύο πραγματικά σπουδαία ρεκόρ, από αυτά που γράφονται με χρυσά γράμματα στις σελίδες της ιστορίας. Η Λίβερπουλ έχει φέρει τον εαυτό της στη θέση να μπορεί να τα κυνηγήσει. Κάτι τέτοιο μόνο εύκολο δεν είναι προφανώς, τέτοιες ευκαιρίες όμως δεν σου δίνονται συχνά.
Βέβαια όλα αυτά είναι περισσότερο για τα βιβλία και τους ιστορικούς. Γιατί τον Μάιο στο Λίβερπουλ -έχουν δεν έχουν σπάσει τα ρεκόρ- η πόλη θα καεί. Γιατί η κατάρα έσπασε. Κι αυτά τα 30 χρόνια μοιάζουν πια με έναν κακό εφιάλτη που έφυγε και δεν γυρνάει ξανά πίσω.
