Kathimerini.gr
Σε μεγάλο φιάσκο με απρόβλεπτες συνέπειες για τα διοικητικά και τα οικονομικά του ποδοσφαίρου εξελίχθηκε η προσπάθεια για τη δημιουργία κλειστού πρωταθλήματος με συμμετοχή 12 μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων και την επωνυμία Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα. Ωστόσο δεν αποκλείεται τελικά να μείνουν όλες οι πλευρές ευχαριστημένες, στο μέτρο του δυνατού.
Όπως παραδέχθηκε την Τετάρτη στο πρακτορείο Reuters ο πρόεδρος της Γιουβέντους Αντρέα Ανιέλι, μετά τις αλλεπάλληλες αποχωρήσεις των μελών του αρχικά 12μελούς συνεταιρισμού αγγλικών, ισπανικών και ιταλικών ομάδων, δεν είναι πια εφικτή η διεξαγωγή της διοργάνωσης, που στόχο είχε τη μεγιστοποίηση των κερδών των συμμετεχόντων.
«Δεν μπορεί πια να προχωρήσει η λίγκα, αν και θα ήταν κάτι όμορφο για το ποδόσφαιρο», ομολόγησε ο Ιταλός παράγοντας.
Είχε προηγηθεί νύχτα… τρόμου για τους επιτελείς της ΕΣΛ, με τις παραιτήσεις των μελών του συνεταιρισμού να πέφτουν περισσότερο και από επιθετικούς που γυρεύουν πέναλτι.
Την αρχή την έκανε η Τσέλσι, ακολούθησε η Μάντσεστερ Σίτι και μετά και οι υπόλοιπες αγγλικές ομάδες (Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τότεναμ), ενώ ακολούθησαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας και οι Ίντερ, Ατλέτικο Μαδρίτης και Μίλαν.
Οι πιο κυνικοί παρατηρητές σχολίαζαν ότι οι αγγλικοί σύλλογοι φοβήθηκαν τις κυρώσεις της ομοσπονδίας τους, που τους απείλησε με αποβολή από τη χρυσοφόρο Πρέμιερ Λιγκ, αλλά και της βρετανικής κυβέρνησης, που εκτιμάται ότι είχε βρει νομικό έρεισμα για απαγόρευση της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας.
Ωστόσο η πραγματικότητα είναι ότι οι σύλλογοι υπολόγισαν πάρα πολύ τους οπαδούς τους και τη σφοδρή τους αντίθεση. Εδώ δεν πρόκειται για κάποια ρομαντική προσέγγιση για το… καλό του αθλήματος, αλλά για στυγνό υπολογισμό που χοντρικά αναφέρει ότι ο… πελάτης έχει πάντα δίκιο. Αυτό εξηγεί και τη σπουδή των συλλόγων που έχουν τη στενότερη σχέση με τους οπαδούς τους, δηλαδή εκείνους της βορειοδυτικής Αγγλίας, να απολογηθούν στους πελάτες τους.
Έτσι, ο αμφιλεγόμενος ιδιοκτήτης της Λίβερπουλ Τζον Χένρι ένιωσε την ανάγκη να απευθυνθεί με μαγνητοσκοπημένο μήνυμα στους οπαδούς των πρωταθλητών Αγγλίας, ζητώντας τους συγγνώμη για την ταλαιπωρία των τελευταίων τριών ημερών, ενώ και ο ιδιοκτήτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τζόελ Γκλέιζερ, απηύθυνε ανοικτή επιστολή στους φίλους των «κόκκινων διαβόλων» ζητώντας την «ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης» τους.
Ίσως όμως είναι πολύ αργά. Οι ήδη εχθρικοί προς τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες οπαδοί δεν θα πεισθούν από τις πρωτοφανείς προσπάθειες επαναπροσέγγισης και θα πιέσουν για αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, με πιθανή εξαίρεση την Τσέλσι που ήταν η πρώτη που άκουσε τη… φωνή του λαού και έχει Ευρωπαίο ιδιοκτήτη, τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς.
Το μοντέλο ιδιοκτησίας είναι πλέον στο στόχαστρο και της βρετανικής κυβέρνησης, όπως δήλωσε το πρωί της Τετάρτης, ο υπουργός Πολιτισμού Ολιβερ Ντάουντεν, αφού εξετάζονται περιορισμοί στον έλεγχο άνω του 49% των μετοχών των συλλόγων από μία οντότητα, είτε πρόκειται για άτομο είτε για εταιρεία. Κερδίζει μάλιστα έδαφος το γερμανικό μοντέλο της λαϊκής βάσης, σύμφωνα με πληροφορίες.
Δεν αποκλείεται όμως τελικά να βγουν όλοι κερδισμένοι από την τριήμερη περιπέτεια της ΕΣΛ: Οι φόβοι που υπήρχαν στους 12 συλλόγους για ποινές από τις ομοσπονδίες διαλύθηκαν.
Οι διοικούντες θα διατηρήσουν κατά την πλειονότητά τους τις θέσεις τους, με μόνο θύμα τον εκτελεστικό αντιπρόεδρο της Γιουνάιτεντ Εντ Γούντγουορντ, οι σύνδεσμοι οπαδών αναβαθμίστηκαν από την περήφανή τους νίκη, οι πολιτικοί που μίλησαν κατά της ΕΣΛ κέρδισαν πόντους, και η UEFA θα εξασφαλίσει παχυλό συμβόλαιο για το νέο Τσάμπιονς Λιγκ από το 2024.
Λέγεται μάλιστα ότι η UEFA ετοιμάζει απάντηση με πακέτο 7 δισ. ευρώ για τον κορυφαίο θεσμό της, ενώ θα δίνει και δύο προσκλήσεις σε ομάδες με υψηλό συντελεστή που δεν θα έχουν προκριθεί. Eτσι, αντί για ευρωπαϊκή Super League θα έχουμε… Super Champions League.
Για το θέμα γράφουν
Η μπάλα των social media
Του Βασίλη Σαμπράκου*
Στην data – driven εποχή στη λήψη των αποφάσεων, οι μεγάλοι παίκτες της παγκόσμιας αγοράς του ποδοσφαίρου, δηλαδή η UEFA και οι πιο εμπορικοί σύλλογοι, ανέλυαν και αναλύουν καθημερινά τα στατιστικά δεδομένα της συμπεριφοράς των καταναλωτών των ποδοσφαιρικών προϊόντων και έχουν αντιληφθεί εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια ότι η παγκοσμιοποίηση και η εξέλιξη της ψηφιακής τεχνολογίας άλλαξαν την πραγματικότητα.
Η πιο συμβολική πράξη που δηλώνει τη νέα επίγνωση της αγοράς του ποδοσφαίρου ήταν η απόφαση της Γιουβέντους το 2018 να επενδύσει 100+ εκατ. ευρώ στην αγορά ενός ποδοσφαιριστή 33 ετών, στην πιο ακριβή μεταγραφή παίκτη ηλικίας άνω των 30 ετών στην ιστορία, του Ρονάλντο. Η Γιουβέντους επένδυσε στην ιδέα ότι χάρη στην προσθήκη του Πορτογάλου σταρ θα κατάφερνε να μεγαλώσει πολύ την κοινωνία των ανθρώπων που θέλουν να μαθαίνουν και να μιλούν γι’ αυτή στα social media παγκοσμίως. Και το κατάφερε.
Εδώ και καιρό, οι μεγάλες ποδοσφαιρικές εταιρείες, έπαψαν να ενδιαφέρονται πολύ για τους «πιστούς» και έδωσαν νέο ορισμό στον «οπαδό». Πλέον ως οπαδούς αντιλαμβάνονται τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν διάθεση να μαθαίνουν τα νέα της ομάδας και να μιλούν γι’ αυτή στα social media.
Μετά το πρώτο μεγάλο πείραμα, τα Χριστούγεννα του 2019, όταν η πλατφόρμα της Amazon μετέδωσε ζωντανά τους αγώνες της Boxing Day της Premier League, η συζήτηση των μεγάλων συλλόγων περί της ιδέας να δημιουργήσουν μια κλειστή λίγκα έγινε πιο έντονη από ποτέ.
Η UEFA προσπάθησε να παρακολουθεί την εξέλιξη των συζητήσεων, αλλά και να δημιουργεί στις μεγάλες ομάδες την αίσθηση πως έχει τη διάθεση να συνεταιρίζεται όλο και πιο στενά μαζί τους.
Και ήρθε ο κορωνοϊός και ο πανικός της ταμειακής ασφυξίας, που οδήγησε στον πολύ άτσαλο τρόπο υλοποίησης του σχεδίου. Οι κοινωνικές αντιδράσεις στην Αγγλία έβαλαν την αγγλική κυβέρνηση στη διαδικασία να εμποδίσει τις έξι αγγλικές ομάδες, με όραμα να εισπράξει το πολιτικό όφελος.
Η υλοποίηση του οράματος αναβλήθηκε. Δεν ματαιώνεται όμως. Οι μεγάλοι είναι αποφασισμένοι να φτιάξουν μια super league, είτε μόνοι είτε μαζί με την UEFA. Τα δεδομένα της εποχής τους δείχνουν ότι υπάρχουν αδιανόητα μεγάλα περιθώρια κέρδους από την εξαργύρωση της φήμης τους στο ψηφιακό περιβάλλον. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το ποδόσφαιρο θα αλλάξει για πάντα. Θα το αλλάξουν για πάντα.
* Ο κ. Βασίλης Σαμπράκος είναι δημοσιογράφος, σύμβουλος έκδοσης gazzetta.gr, σχολιαστής CosmoteTV.
Η δικαίωση της ζωντανής ζωής μας
Του Θοδωρή Γκόνη*
Η πρόταση των δώδεκα ισχυρών ευρωπαϊκών συλλόγων να καταλύσουν κάθε ποδοσφαιρική ηθική προχωρώντας στη σύσταση της European Super League, μιας νέας «κλειστής» λίγκας υπερομάδων, έπεσε στο κενό.
Η «νίκη» αυτή δεν δικαιώνει μόνο την UEFA και τους μικρότερους συλλόγους που συνεχίζουν να παίρνουν αποφάσεις χωρίς να υπολογίζουν μόνο το ταμείο.
Η νίκη αυτή αποτελεί προσωπική δικαίωση του αείμνηστου φιλάθλου της ΑΕΚ Θάνου Καλόχρηστου, που αγανακτισμένος από την απόδοση του χρυσοπληρωμένου και πολυδιαφημισμένου τεμπελαρά Άγγλου ποδοσφαιριστή Τρέβορ Ρος που συνεχώς έδενε τα κορδόνια του, μη συμμετέχοντας ουσιαστικά στο παιχνίδι της ομάδας μας, ούρλιαξε το αξέχαστο «Πάρτε του ένα ζευγάρι παντοφλέ», κάνοντας τα πλήθη στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας να ριγήσουν από ιερή συγκίνηση.
Η νίκη αυτή δικαιώνει την ιαχή «Αλήτη Ντουνιά το ρολόι» – «Αλήτη Ντουνιά φέρε πίσω το ρολόι» που με μια φωνή και μια ψυχή ακούστηκε από τις κερκίδες του γηπέδου του Παναργειακού, ώς απέναντι στον αργολικό κόλπο και τα κάστρα του Ναυπλίου, όταν το αστέρι και πολύ καλός αμυντικός της ομάδας Ντουνιάς –στον οποίο είχαν κάνει δώρο με το υστέρημά τους ένα χρυσό ρολόι– τους πούλησε «για τα φράγκα», πήρε μετεγγραφή στα Γιάννενα και ήρθε να παίξει ως αντίπαλος.
Η νίκη αυτή είναι η νίκη η δική μας, η νίκη της ζωντανής μας ζωής, είναι νίκη των πιτσιρικάδων που πηδούσαν τις μάντρες, με τα σπασμένα γυαλιά για να δουν τον Μίμη Παπαϊωάννου, τον Μίμη Δομάζο και τον Γιώργο Δεληκάρη να κάνουν τα μαγικά τους, τον Ντέμη να σκαρφαλώνει στη σκεπαστή, των παιδιών των συνεργείων και των εστιατορίων που δούλευαν σκληρά όλη την εβδομάδα για να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο για τα μεγάλα ντέρμπι της πρωτεύουσας, των λιμενεργατών που έχτισαν τη Λίβερπουλ, και των μουντζούρηδων που έστησαν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Των Βραζιλιάνων και των Αργεντίνων τριπλαδόρων. Του Γκαρίντσα, του Τζορτζ Μπεστ, του Καντονά, του Γκασγκόιν και του Μαραντόνα.
Είναι η νίκη του μικρού Δαβίδ με τη σχισμένη ελβιέλα που ονειρεύεται να μπει μιαν επίσημη Κυριακή στο γήπεδο και να γίνει Θεός.
Ο κ. Θοδωρής Γκόνης είναι συγγραφέας, ποιητής και σκηνοθέτης.
Δισεκατομμυριούχοι και αποκοτιά…
Του Rory Smith / The New York Times
Ίσως οι κροίσοι – ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών ομάδων στην Ευρώπη να περίμεναν ότι η κερδοσκοπική πρωτοβουλία τους θα αντιμετώπιζε διαμαρτυρίες, αλλά να ήλπιζαν ότι η απόφασή τους θα γινόταν δεκτή στο τέλος από τους απογοητευμένους φιλάθλους.
Ίσως οι αποκομμένοι από την καθημερινότητα τιτάνες του ποδοσφαίρου να υποπτεύονταν ότι οι φίλαθλοι θα οργίζονταν, αλλά θα παρέμεναν τελικά πιστοί στις ομάδες τους. Αυτό που διαπίστωσαν, όμως, οι ιδιοκτήτες και κυρίως ο βραχύβιος πρόεδρος της νέας Σούπερ Λιγκ και ιδιοκτήτης της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, είναι ότι δεν έχασαν μόνο τη στήριξη των φιλάθλων, αλλά όλης της κοινωνίας και των κυβερνήσεων.
Λιγότερο από 24 ώρες μετά την ανακοίνωση των προθέσεών τους, κυβερνήσεις της Ευρώπης είχαν στραφεί εναντίον τους. Λίγο αργότερα, επικρίσεις άσκησαν τα τηλεοπτικά δίκτυα, που παραπονέθηκαν ότι οι όροι τηλεοπτικής μετάδοσης που έθετε η νέα ομοσπονδία ήταν οικονομικά ασύμφοροι.
Τέλος, η Σούπερ Λιγκ απώλεσε τη στήριξη παικτών και προπονητών, των αστέρων που επρόκειτο να «πουλήσουν» τη νέα ομοσπονδία σε όλο τον κόσμο, ενισχύοντας τα κέρδη των άπληστων ιδιοκτητών.
Την Τρίτη, οι ιδιοκτήτες είχαν μείνει μόνοι, μετά τις επικριτικές δηλώσεις του Ερίκ Καντονά, των μελών της βασιλικής οικογένειας της Βρετανίας και των Ελβετών κατασκευαστών ρολογιών, που πληρώνουν αδρά για να διαφημίζουν τα πολυτελή προϊόντα τους στις φανέλες των παικτών. Η νέα ευρωπαϊκή Σούπερ Λιγκ είχε ήδη εκπνεύσει.
Παρότι ο πρόεδρος της Ρεάλ προσπάθησε να μεταπείσει τους ομολόγους του, τα επιχειρήματά του μάλλον δεν αποδείχθηκαν πειστικά.
Η θνησιγενής Σούπερ Λιγκ εντυπωσίασε όχι μόνο για τη σύντομη ζωή της, αλλά και για την ευκολία με την οποία οι ιδιοκτήτες παραδέχθηκαν την ήττα τους και θεώρησαν ότι κάθε προσπάθεια να μεταπεισθεί η κοινή γνώμη ήταν εκ προοιμίου καταδικασμένη. Μόνο ο Πέρεθ είχε το θάρρος να υποστηρίζει δημόσια την πρωτοβουλία, παραχωρώντας συνέντευξη σε αθλητικό δίκτυο. Οι συνάδελφοί του, αντίθετα, αποδείχθηκαν δειλοί. Ακόμη και ο Αντρέα Ανιέλι της Γιουβέντους, γνωστός για τις προβεβλημένες από τα ΜΜΕ ανόητες καινοτομίες του, απέφυγε κάθε δήλωση.
Παρά τη σκληρή δουλειά τους, τα εκατομμύρια που έβαλαν στο σχέδιό τους και τα νομικά έγγραφα που κατέθεσαν, η πρωτοβουλία των ιδιοκτητών αποδείχθηκε επιπόλαιη και μη ρεαλιστική.
