24sports.com.cy
Το τέλος του αγώνα στο ΓΣΠ βρήκε το ΑΠΟΕΛ να δέχεται μια οδυνηρή ήττα με 1-2 από την Καραμπάχ. Ένα παιχνίδι όπου ουσιαστικά η ομάδα της Λευκωσίας έλεγχε τον αγώνα μέχρι να σκοράρει η Καραμπάχ.
Η ομάδα του Πάολο Τραμετσάνι είχε την κατοχή της μπάλας, έλεγχε τον αγώνα και ήταν σε γενικές γραμμές καλύτερη. Το σοβαρό πρόβλημα για το ΑΠΟΕΛ ήταν η αργή εναλλαγή στην κατοχή της μπάλας η οποία έφερνε και την αδυναμία στην τελική πάσα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Πάβλοβιτς να μην τροφοδοτιθεί ποτέ μέσα στον αγώνα και απλά οι γαλαζοκίτρινοι να ψάχνουν τον Τάμαρι κάθετα μήπως και καταφέρει κάτι με την ταχύτητα του. Ήταν και αυτός επηρεασμένος από τον τραυματισμό του. Σαν να μην έφταναν αυτά οι Αζέροι εκμεταλλεύτηκαν τα τραγικά λάθη στην άμυνα του ΑΠΟΕΛ και έκαναν την ζημιά τους. Στα πολύ αρνητικά για τον Τραμετσάνι και το ΑΠΟΕΛ ήταν ότι και πάλι όλο το παιχνίδι ήταν στημένο γύρο από τον Τάμαρι με τους Αζέρους να κλείνουν συνεχώς με τρείς παίχτες τον Ιορδανό αφήνοντας το ΑΠΟΕΛ χωρίς λύσεις.
Το είπαμε και στο παρελθόν πριν από ένα και πλέον μήνα. Θα εισέλθουμε κατευθείαν στο θέμα, και θα ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι θα μιλήσουμε ΜΟΝΟ αγωνιστικά και τίποτα παραπάνω. Πολλοί γράφουν, μιλούν, φωνάζουν και χρεώνουν στον Ιταλό τεχνικό του ΑΠΟΕΛ εμμονές για τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει να αγωνίζεται, να έχει στο γήπεδο τρείς αμυντικούς, είτε με σχηματισμό 3-4-3 είτε με 3-5-2. Δεν ήταν ποτέ μυστικό ότι ο Τραμετσάνι είναι λάτρης αυτού του σχήματος το οποίο χρησιμοποιούν αρκετοί προπονητές στην Ευρώπη. Είναι σχηματισμός που μπορεί να δώσει ελευθερία σε αρκετούς ποδοσφαιριστές μεσοεπιθετικά μιας και η τριάδα πίσω δίνει την σιγουριά σε περίπτωση που χαθεί η μπάλα, όλα αυτά όμως πάντα με γνώμονα τις εκάστοτε οδηγίες που έχει ο κάθε ποδοσφαιριστής από τον προπονητή. Αυτό που είναι πολύ αρνητικό στο ποδόσφαιρο και γενικά στον αθλητισμό είναι να μην έχεις plan B ή και plan C. Το αν έχει κάτι τέτοιο ο Ιταλός έτοιμο θα φαινόταν όταν και εφόσον κάτι δεν πήγαινε καλά και χρειαζόταν να αλλάξει πράγματα κατά την διάρκεια ενός αγώνα. ΚΑΙ ΕΔΩ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΛΑΝΟ Β.
Προβλήματα είχε αρκετά το ΑΠΟΕΛ χθες και αρχίζω από το ότι ανέβαζε ποδοσφαιριστές κοντά στο αντίπαλο μισό από την μια, αλλά από την άλλη δεν μπορούσε να βάλει ταχύτητα στο παιχνίδι για να εκμεταλλευτεί την υπεραριθμία που είχε μέσα και γύρο από την περιοχή της Καραμπαχ, κάτι που έγινε και στα φιλικά. Από εκεί και πέρα το πιο σοβαρό πρόβλημα ήταν ότι το ΑΠΟΕΛ δεν έβαζε άμεσα την πίεση όταν χανόταν η μπάλα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά κενά από τα δύο άκρα και κυρίως από την πλευρά του Γιάκολις. Ακόμη ένα πρόβλημα ήταν η έλλειψη ταχύτητας όπως είπαμε και πιο πάνω, κάτι που έκανε προβλέψιμη την ανάπτυξη της ομάδας της Λευκωσίας.
Σοβαρά προβλήματα και λάθη στην άμυνα, αργή κυκλοφορία στο κέντρο, αργή ανάπτυξη από τα άκρα, ο Πάβλοβίτς δεν τροφοδοτήθηκε και αυτό δεν άλλαξε παρά την είσοδο του Χελένιους (ο οποίος πέρασε πολύ αργά στο παιχνίδι για να βοηθήσει ουσιαστηκά)
Τα αρνητικά χθές ήταν αρκετά, αλλά η πρόκριση δεν έχει χαθεί, το να σκοράρει 2 γκολ δεν είναι απαγορευτικό, ναι το ΑΠΟΕΛ πάει στον επαναληπτικό με την πλάτη στον τοίχο, όχι όμως σαν καμένο χαρτί. Πρέπει όμως να βελτιώσει πολλά για να καταφέρει κάτι.
