24sports.com.cy
Ο αγώνας με την Ανόρθωση είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο που μπορεί να προκύψει σε μια ομάδα που βρίσκεται υπό πίεση όπως ο Απόλλωνας: όλοι οι οπαδοί της να συμφωνούν πως με την ενδεκάδα που επιλέγηκε θα έρθει ήττα με κάτω τα χέρια και αυτό ακριβώς να συμβαίνει.
Τη δεδομένη στιγμή δεν έχει νόημα να εξηγηθεί το τι και το πώς στο αγωνιστικό κομμάτι, αφού η διοίκηση Νίκου Κίρζη είναι ενώπιον αποφάσεων. Ο Ιβάν Βουκομάνοβιτς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις είναι υπ’ ατμόν και τα πρώτα σενάρια για αντικαταστάτη του δίνουν και παίρνουν. Το ζητούμενο για οποιαδήποτε διοίκηση μιας μεγάλης ομάδας, είναι να μπορεί να στέκεται στις δύσκολες στιγμές και να στηρίζει τις επιλογές της ως εκεί που δεν πάει. Αν φύγει ένας προπονητής λίγες μέρες μετά που ήρθε και στο τέταρτο επίσημο παιχνίδι, αυτόματα είναι σαν να παραδέχεσαι πως η απόφαση που πήρες ήταν λάθος.
Θα πει κανείς πως δεν περίμεναν να ακούσουν τα όσα είπε μετά τον αγώνα. Όμως, καθαρά ποδοσφαιρικά, ο προπονητής εξήγησε τη λογική του ως προς τι κατέβασε. Είπε ο άνθρωπος πως μέτρησε τα δεδομένα που έχει στο ρόστερ, τρία ματς μέσα σε μια βδομάδα και παίκτες που θα κάνουν μακρινά ταξίδια για τις Εθνικές τους, και αποφάσισε να τους «μοιράσει» τα λεπτά. Είναι ματς αυτό με την Ανόρθωση στο «Παπ» που προσφέρεται για rotation; Όχι. Αλλά ο προπονητής εξήγησε πως βλέπει τη μεγάλη εικόνα και όχι το σήμερα.
Μόνο που είναι προπονητής στον Απόλλωνα και όχι στη Σταντάρ Λιέγης. Η επικρατούσα άποψη, που είναι και σωστή, είναι πως με αντίπαλο τον ΑΠΟΕΛ αν κόψεις πίσω «κάηκες». Ο Απόλλωνας αυτόν έχει για αντίπαλο και με αυτόν συγκρίνεται. Αυτό φιλοδοξεί να κάνει και αυτό έκανε τα προηγούμενα χρόνια. Ο προπονητής που είναι τώρα στην ομάδα δείχνει να μην το έχει καταλάβει και ο τρόπος που το επικοινωνεί σπάζει τα νεύρα του κόσμου.
Είναι η στιγμή της διοίκησης Κίρζη στα οκτώ χρόνια που είναι εκεί, όπου καλείται να διαχειριστεί καταστάσεις που αφορούν τους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται όπως οι στενοί συνεργάτες στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Ο κόσμος «βράζει», ζητούν επιστροφή Σωφρόνη Αυγουστή, αποχώρηση Κονναφή και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Επισήμως χαρακτηρίζεται δικαιολογημένη η οργή του κοινού και είναι και λογική. Όταν έχεις χάσεις 3-4 πρωταθλήματα στην τρίχα, κάποια στιγμή όλη αυτή η απογοήτευση θα μαζευτεί και θα γραφτούν και υπερβολές.
Όμως, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Μια διοίκηση που επί τρεις μήνες έχει εκτός ομάδας τον Ρομπέρζ και μετά τον επαναφέρει και μια διοίκηση που σκέφτεται να διώξει προπονητή στον πρώτο μήνα παρουσίας του, είναι μια διοίκηση που δίνει δικαιώματα στον κόσμο να ζητά επιστροφή του προπονητή που πρόσφατα έφυγε. Γιατί εκείνον τον αγαπά και είναι λογικό ο οπαδός να λειτουργεί με το συναίσθημα.Επίσης ουδέποτε του εξηγήθηκε κιόλας γιατί ο Αυγουστή έπρεπε να φύγει, αφού από σεβασμό προς την προσφορά του αποφάσισαν να μείνουν στην αποθέωση της αποχαιρετιστήριας ανακοίνωσης.
Οι διοικήσεις όμως δε γίνεται να λειτουργούν έτσι και αυτή του Νίκου Κίρζη δεν μας έχει συνηθίσει να το πράττει. Είναι ολοφάνερο πια πως όλη αυτή η πίεση από τα χαμένα πρωταθλήματα και η έξτρα πίεση που μπήκε με την «αντιλαϊκή» απόφαση να φύγει ο Σωφρόνης, θόλωσαν το μυαλό. Πίσω στο Καλοκαίρι του 2018, κυριαρχούσε οργή προς όλους τους «εξωτερικούς εχθρούς» για τον τρόπο που τότε χάθηκε το πρωτάθλημα. Ένα χρόνο και κάτι μετά, η οργή αυτή είναι ίδιας έντασης αλλά αφορά εσωτερικά ζητήματα. Πιο δύσκολη κατάσταση δεν υπάρχει για μια διοίκηση και είναι η στιγμή που κι αυτή του Απόλλωνα το βιώνει.
Η διαχείριση της κατάστασης θα κρίνει πάρα πολλά για το μέλλον της ομάδας. Ο Βουκομάνοβιτς δεν είναι κάποιος που θα λείψει σε κανέναν άμα φύγει αλλά ο δρόμος προς την επόμενη κίνηση είναι σαν ναρκοπέδιο. Ένα λάθος βήμα και ακολουθούν εκρήξεις…
