Η επιστροφή του Σωφρόνη και σε συνδυασμό με τη νίκη επί του Ολυμπιακού αρχίζει να φέρνει την ηρεμία στις τάξεις των «κυανόλευκων», καθώς μετά τις συνεχόμενες αποτυχίες ο Απόλλωνας ήταν καζάνι που έβραζε και έτοιμο να εκραγεί.
Τα πράγματα πλέον έχουν ηρεμήσει και η ομάδα της Λεμεσού θα έχει την ευκαιρία στην διακοπή του πρωταθλήματος να δουλέψει και να βελτιώσει κάποια πράγματα. Θα δοθεί και η ευκαιρία στους τραυματίες να επιστρέψουν, αλλά και στον Ρομπέρζ να αποκτήσει ρυθμό.
Ένα στοιχείο που χρίζει αναφοράς, πέραν από την απόδοση του Γιαννιώτα, ήταν η παρουσία του Αγκίρε, ο οποίος αγωνίστηκε σε όλο το παιχνίδι στο αριστερό άκρο της άμυνας.
Ο Ισπανός είναι από τους πιο σταθερούς παίκτες του Απόλλωνα την φετινή περίοδο, είτε παίζει στο αριστερό άκρο της άμυνας, είτε παίζει πιο μπροστά. Το ερώτημα είναι που είναι πιο χρήσιμος για την ομάδα και που θα βοηθούσε περισσότερο;
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν μπορεί να απαντήσει κάποιος με βεβαιότητα αυτό το ερώτημα. Ένα όμως είναι το σίγουρο και είναι κάτι που λέγεται στις τάξεις των «κυανόλευκων», έχοντας δείγμα από τον Αγκίρε σε 13 παιχνίδια, ότι είναι αυτό που έψαχναν για το αριστερό άκρο.
Μπορεί να λεχθεί και η φράση, «που ήσουν τόσα χρόνια;», με δεδομένα το θέματα που είχε ο Απόλλωνας στο αριστερό άκρο της άμυνας τα τελευταία χρόνια.
