ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ομόνοια: Τα πράγματα ποτέ δεν είναι τόσο άσχημα ώστε να μην μπορούν να χειροτερέψουν

Μια προσέγγιση της κατάστασης πραγμάτων στους «πράσινους»

24sports.com.cy

info@24sports.com.cy

«Τα πράγματα ποτέ δεν είναι τόσο άσχημα ώστε να μην μπορούν να χειροτερέψουν». Αυτό είχε πει κάποτε ο Αμερικανός ηθοποιός και θρύλος του σινεμά Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.

Σας θυμίζει μήπως κάτι αυτό το ρητό; Κάτι από Κυπριακό ποδόσφαιρο; Κάτι από ομάδα που είναι η δημοφιλέστερη στην Κύπρο; Το ρητό αυτό είναι ασφαλώς η παραστατική λεκτική απόδοση της Ομόνοιας των τελευταίων χρόνων.

Όταν το καλοκαίρι η ομάδα ξεκινούσε τη νέα της προσπάθεια ούτε ο πιο απαισιόδοξος οπαδός της, αλλά ούτε και ο πλέον ορκισμένος εχθρός της δεν περίμενε ότι μέσα σε καθεστώς οικονομικής υγείας θα συγκέντρωνε μόλις 17 βαθμούς σε 14 αγώνες.

Η Ομόνοια βρίσκεται μόλις πέντε βαθμούς πάνω από την 11η θέση που οδηγεί στον υποβιβασμό. Όλα αυτά δεν αποτελούν ανεκδοτολογία, αλλά την πικρή πραγματικότητα. Είναι σαφές ότι αυτήν την κατάσταση δεν τη δημιούργησε κάποια απομονωμένη φυλή που ζει στις όχθες του Αμαζονίου, ούτε κάποια κατάρα μιας μοχθηρής μάγισσας, αλλά οι άνθρωποι που κατά καιρούς είχαν την ευθύνη των αποφάσεων για τις τύχες του σωματείου.

Αποφάσεων οικονομικής και αγωνιστικής πτυχής. Από πλευράς οικονομικής τα εγκλήματα που έγιναν από τη διοίκηση Μιλτιάδη Νεοφύτου ήταν αυτά που εξουθένωσαν το σωματείο, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει ποτέ να βρει τα πόδια του. Είναι όπως τα σοβαρά λάθη που κάνει ένας άνθρωπος και τον κυνηγούν σε όλη του τη ζωή.

Οι αποφάσεις που είχαν να κάνουν με το αγωνιστικό ή ακριβέστερα με το κτίσιμο της ομάδας ήταν αποφάσεις ανθρώπων με περιορισμένες ικανότητες (την ευθύνη βέβαια φέρουν κυρίως αυτοί που τους επέλεγαν). ‘Η αποφάσεις ανθρώπων τους οποίους η διοίκηση δεν μπορούσε να διαχειριστεί σωστά, μη ασκώντας προς αυτούς τον πρέποντα έλεγχο.

Η φετινή τραγικότητα δημιουργήθηκε από την ανεπάρκεια των ανθρώπων που όρισε ο Σταύρος Παπασταύρου ως υπεύθυνους του ποδοσφαιρικού τμήματος. Και επειδή ο ίδιος δεν γνωρίζει επαρκώς το αντικείμενο δεν ήταν δυνατό να γνωρίζει αν αυτά που του έλεγαν αυτοί οι… υπεύθυνοι ήταν σωστά ή όχι.

«Η Κύπρος για μένα δεν είναι άλλη χώρα. Καθημερινά μιλώ με τον Δημήτρη και με άλλους από την Εταιρεία. Το μάνατζμεντ είναι πολύ ικανό και δεν χρειάζεται την βοήθεια μου. Στο τέλος της ημέρας εγώ είμαι καινούργιος στο ποδόσφαιρο και αφήνω τους ανθρώπους που γνωρίζουν περισσότερα». Αυτά είπε ο Σταύρος Παπασταύρου σε συνέντευξη του στη Cytavision στις 27 Ιουλίου. Οι άνθρωποι που γνώριζαν περισσότερα ήταν οι …λάθος άνθρωποι και ο Σταύρος Παπασταύρου έπεσε θύμα… παραπληροφόρησης. Στην αυριανή τηλεδιάσκεψη το πιθανότερο είναι ότι θα δηλώσει παραδοχή.

Υπάρχουν όντως δυο …θέματα. Η απόσταση που χωρίζει το Σταύρο Παπασταύρου από την ομάδα και η ορθή επιλογή των ανθρώπων στη στελέχωση πόστων. Εννοείται ότι η εισήγηση δεν είναι να έλθει ο άνθρωπος να εγκατασταθεί στην Κύπρο. Προτιμότερο θα ήταν κάτι τέτοιο βέβαια, αλλά δεν γίνεται. Εισήγηση είναι να έχει δίπλα του ανθρώπους που έχουν επάρκεια στο αντικείμενο, αλλά και επάρκεια κρίσης (ποδοσφαιρικής και γενικότερης). Γιατί όταν δεν διαθέτουν αυτά τα προσόντα και χίλιες φορές τη μέρα να μιλάει μαζί τους και το μέγιστο βαθμό ζήλου και αφοσίωσης στα καθήκοντα τους να έχουν αυτοί οι άνθρωποι, τίποτα δεν γίνεται.

Και κάτι άλλο. Εννοείται ότι αν δεν ερχόταν ο Σταύρος Παπασταύρου η Ομόνοια θα έβαζε λουκέτο. Και καλά κάνουν οι διάφοροι ρήτορες του κενού να σταματήσουν να εκθέτουν (περισσότερο) εαυτούς, ασκώντας άστοχη κριτική.

Λένε για παράδειγμα κάποιοι ότι ο Σταύρος Παπασταύρου μάζεψε γύρω του ανθρώπους μη γνωρίζοντες τα πράγματα. Σωστό αυτό. Όμως οι γνωρίζοντες τα πράγματα, τόσα χρόνια τι κάνανε; Το να γνωρίζει κάποιος είναι «συν», υπό μια αίρεση. Αν έχει τις ικανότητες να φέρει σε πέρας αυτό που του ανατίθεται. Αυτοί που… νομιμοποιούνται να μιλούν είναι αυτοί που όντες στην Ομόνοια γνώρισαν επιτυχίες. Και οι αγνοί Ομονοιάτες. Αυτοί που αγαπούν την ομάδα, άδολα. Ούτε οι αποτυχημένοι, ούτε οι επαγγελματίες επαναστάτες, ούτε οι αιώνιοι ξερόλες, που αποφεύγουν την ευθύνη όπως ο διάβολος το λιβάνι.

Τα τρέχοντα αγωνιστικά και βαθμολογικά δεδομένα είναι εξαιρετικά δύσκολα για την Ομόνοια. Και σαν να μην έφθανε αυτό με την επιστροφή από τις διακοπές αγωνίζεται στις 2 Ιανουαρίου με τον Απόλλωνα εκτός έδρας στον πρώτο αγώνα της Β’ Φάσης του Κυπέλλου. Ο δρόμος για την Ευρώπη μέσω πρωταθλήματος, μόνο μαθηματικά δεν έχει κλείσει. Του κυπέλλου ο δρόμος δεν έχει κλείσει. άνκαι με βάση τα λογικά προγνωστικά των δυο συναντήσεων με τον Απόλλωνα θα κλείσει και αυτός. Η Ομόνοια με αρνητική έκβαση ουσιαστικά μένει χωρίς στόχους φέτος από πολύ νωρίς.

Η ελπίδα για κάτι θετικό γίνεται πραγματικότητα με την εξής συνταγή: Μια πολύ καλή σε απόδοση, συμπαγής και συγκεντρωμένη Ομόνοια παίρνει το θετικό αποτέλεσμα στο Τσίρειο και επαναλαμβάνει εαυτόν στον επαναληπτικό του ΓΣΠ. Δύσκολο, βουνό αν θέλετε, αλλά έστω και έτσι μπορεί να το ανέβει. Εξάλλου, μπάλα είναι.

Άλλα άρθρα συγγραφέα

24sports.com.cy

Ομόνοια: Τελευταία Ενημέρωση

X