24sports.com.cy
Μεγάλες ομάδες περνάνε περιόδους κρίσης μεγαλύτερης ή μικρότερης διάρκειας, στις οποίες συνηθίζεται να επικαλούνται την ιστορική τους διαδρομή για να διατηρηθούν σε συνθήκες κορυφαίου ανταγωνισμού. Πέρασε κι η Ομόνοια μια τέτοια περίοδο. Ευτυχώς - για αυτήν - προέκυψε …Παπασταύρου.
Το κλειδί της επιτυχίας της Ομόνοιας ήταν ότι ακόμη και σε συνθήκες ακραίας υποχώρησης διατηρούσε μια αξιοπρόσεκτη, σχεδόν ισχυρή, δυναμική, ( λόγω της μάζας των οπαδών της), που της επέτρεπε να επικαλείται το όνομα της και την ιστορία της για να παραμένει όχι στον απόλυτο (αυτόν δηλαδή που ταιριάζει επακριβώς « στο βάρος της φανέλας») αλλά σε σημαντικό βαθμό ελκυστικός προορισμός για ποδοσφαιριστές ή για επενδυτές.
Όταν πέρυσι είχε ξεκινήσει το πρωτάθλημα όλοι έβλεπαν μια ομάδα διαφορετική από αυτήν που έβλεπαν τα προηγούμενα χρόνια. Διαφορετική από την ομάδα που δεν μπορούσε να ξεφύγει από την μετριότητα και ήταν την ίδια στιγμή μια ανάμνηση της μεγάλης ιστορίας της.
Αυτή η διαφορετικότητα στην αρχή της περυσινής σεζόν έδινε αισιοδοξία. Μερίδα κόσμου είχε πειστεί από τα πρώτα κιόλας ματς ότι αυτή η ομάδα διεκδικεί τον τίτλο. Οι περισσότεροι έλεγαν ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται γιατί πάνε χρόνια να το κάνει, έχει χάσει την επαφή της με τους υψηλούς στόχους και ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει τίτλο από τη μια μέρα στην άλλη.
Αυτή η θέση αποδείχτηκε παντελώς λανθασμένη και ποδοσφαιρικά ανιστόρητη. Οι μεγάλες ομάδες έχουν ισχυρή βάση, διαμορφωμένη ιστορικά προσωπικότητα, σχηματισμένη δυναμική και σφυρηλατημένο αγωνιστικό dna. Που ορίζουν αυτό που έχουμε μάθει να αποκαλούμε « το βάρος της φανέλας» ή αλλιώς «η καρδιά του πρωταθλητή».
Αυτό το στοιχείο επιτρέπει στη μεγάλη ομάδα να διαχειρίζεται καταστάσεις και να μην ζαλίζεται στα ύψη. Αυτά τα κουσούρια (έλλειψη ικανότητας διαχείρισης και υψιφοβία) τα έχουν οι μικρομεσαίες και οι μικρές ομάδες. Οι μεγάλες ομάδες… τρέφονται και συντηρούν την οντότητα τους με τις επιτυχίες.
Αυτό ακριβώς έγινε πέρυσι με την Ομόνοια, που με αποφασιστικότητα, ορμή, αυτοπεποίθηση και ελκυστικό ποδόσφαιρο, πήγε φορτσάτη μέχρι τη …βίαιη διακοπή του πρωταθλήματος που τη βρήκε δικαίως στην πρώτη θέση του πίνακα.
Δεν έμεινε εκεί όμως. Η συνέχεια επιφύλασσε …καταγραφή μιας ένδοξης σελίδας στην ιστορία της. Η ομάδα έκανε τρελή πορεία και …προσγειώθηκε στους όμιλους του Γιουρόπα Λινγκ για πρώτη φορά στην ιστορία της. Παρά το όνομα των αντιπάλων συνέχισε σε ανταγωνιστικό μοτίβο και στους ομίλους.
Φέτος στο πρωτάθλημα παρά τις τεράστιες και πρωτοφανείς δυσκολίες του προγράμματος ( είναι η πρώτη φορά που Κυπριακή ομάδα δίνει τόσο μεγάλο αριθμό αγώνων μέσα σε τόσο περιορισμένο χρονικό διάστημα) βρίσκεται ένα βαθμό πίσω από την κορυφή, θεωρούμενη όμως από την πλειοψηφία των φιλάθλων ως το πρώτο φαβορί για τον τίτλο λόγω εικόνας και κυρίως αγωνιστικής σταθερότητας.
Έχει δε πλεονεκτήματα έναντι των αντιπάλων. Το πρώτο πλεονέκτημα, είναι πως έχει αρκετούς ποδοσφαιριστές που έχουν βρει τον καλό τους εαυτό και οδηγούν την ομάδα.
Επίσης η Ομόνοια παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Κύπρο. Ελκυστικό, κυριαρχικό και αποτελεσματικό.
Διαθέτει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος και μάλιστα με διαφορά από την ομάδα που βρίσκεται στην 2η θέση. 12 γκολ δέχθηκαν μέχρι τώρα οι «πράσινοι», ενώ ο Απόλλωνας που είναι στην 2η θέση έχει 18 γκολ παθητικό. ΑΕΛ, Ανόρθωση και ΑΕΚ ακολουθούν με 19 τέρματα.
Στην ισοβαθμία υπερτερεί από όλες τις ομάδες που βρίσκονται στην εξάδα. Μάζεψε 4 βαθμούς από τα ματς με τον Απόλλωνα, τους ίδιους βαθμούς πήρε από τις αναμετρήσεις με Ανόρθωση και ΑΕΛ, ενώ πήρε 6 από την ΑΕΚ.
Υπάρχει και το πρόγραμμα, όπου το «τριφύλλι» έχει θεωρητικά πιο βατά ματς από τις υπόλοιπες ομάδες.
Τώρα, (από πέρυσι για την ακρίβεια), το πλοίο έχει σαλπάρει…
