ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
 

Η Ελληνική Βουλή υιοθετεί τα παιδιά του ήρωα λιμενικού Κ. Παπαδόπουλου

Τιμήθηκε για τη δράση του από την Ακαδημία Αθηνών και πρωταγωνίστησε στο υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ «4.1 miles»

Kathimerini.gr

Τη λήψη απόφασης για την υιοθεσία των τέκνων του ήρωα υποπλοίαρχου του Λιμενικού Κυριάκου Παπαδόπουλου, που έφυγε από τη ζωή και ο οποίος είχε σώσει πάνω από 5.000 πρόσφυγες με το πλήρωμα του στα νησιά του Αιγαίου, ομόφωνα παρέπεμψε στην Ολομέλεια της Βουλής η Διάσκεψη των Προέδρων, όπως ανακοίνωσε σήμερα ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Νίκος Βούτσης.

Ο θάνατος του «ήρωα του Αιγαίου» όπως τον αποκαλούσαν τον Οκτώβριο του 2018 , σε ηλικία μόλις 44 ετών, σκόρπισε τη θλίψη όχι μόνο στο νησί του, αλλά στο πανελλήνιο.

Ο αξιωματικός του Λιμενικού τιμήθηκε για τη δράση του από την Ακαδημία Αθηνών και πρωταγωνίστησε στο υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ «4.1 miles» της Δάφνης Ματζιαράκη.

Η περιπολία της «Κ» στο Αιγαίο με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο

Μέσα στο πηχτό σκοτάδι, προτού ακόμη το τετραμελές πλήρωμα των λιμενικών αναχωρήσει για την περιπολία, έφτασε το πρώτο σήμα για επέμβαση. Μια φουσκωτή βάρκα με 39 ανθρώπους έπλεε ακυβέρνητη κοντά στις ακτές στο ύψος του αεροδρομίου Μυτιλήνης. Μόλις την προσεγγίσαμε κάποιος από τους επιβαίνοντες έσκισε τον πίσω αριστερά αεροθάλαμο. Η βάρκα έμπαζε νερά.

Ο αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος Κυριάκος Παπαδόπουλος, με ψύχραιμη φωνή επανέλαβε τουλάχιστον τρεις φορές το ίδιο μήνυμα: «Please stop engine. We help you («Παρακαλώ σταματήστε τη μηχανή. Θα σας βοηθήσουμε»). Μόλις σίγησε η μηχανή της λέμβου ο Παπαδόπουλος πλεύρισε προσεκτικά το σκάφος του σε αυτή, οι συνάδελφοί του έριξαν σχοινιά στους πρόσφυγες και τους τράβηξαν προς το μέρος τους. Είδα ένα βρέφος να κλαίει καθώς ο πατέρας του το πετούσε στα ανοιχτά χέρια του λιμενικού. Άλλος πρόσφυγας έκανε εμετό. Κάποιοι από τους διασωθέντες βρεγμένοι και κατάκοποι έτρεμαν από τον αέρα που φυσούσε πάνω τους. Ήταν τέλη Ιουνίου 2015 όταν ακολούθησα τον κυβερνήτη Κυριάκο Παπαδόπουλο και τους συναδέλφους του σε μια βραδινή περιπολία στην οριογραμμή με την Τουρκία. Καθημερινά κατέφθαναν τότε στη Λέσβο δεκάδες βάρκες με πρόσφυγες και μετανάστες από τα αντικρινά παράλια.

Ο Παπαδόπουλος τότε δεν είχε γίνει ακόμη ευρύτερα γνωστός για το έργο του. Ακολούθησαν πολλές ακόμη διασώσεις σαν κι αυτές τα επόμενα χρόνια. Ο αξιωματικός του Λιμενικού τιμήθηκε για τη δράση του από την Ακαδημία Αθηνών και πρωταγωνίστησε στο υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ «4.1 miles» της Δάφνης Ματζιαράκη. Το βράδυ της Τρίτης πέθανε από ανακοπή καρδιάς στην ηλικία των 44 ετών. Ήταν πατέρας δύο παιδιών.

«Δεκαπέντε χρόνια αυτή η δουλειά, είναι βαρύ ψυχολογικά, δεν ξεπληρώνεται. Φαντάσου αυτό να γίνεται σε καθημερινή βάση. Προσπαθούμε να γίνουμε σωτήρες. Μπορεί να μην έχουμε εντοπίσει στόχο όλο το βράδυ αλλά το πλήρωμα παραμένει σιωπηλό γιατί ξέρει ότι μπορεί να υπάρχουν λέμβοι σε δυσχερή θέση», μου είχε πει εκείνο το βράδυ του 2015 καθώς το σκάφος του ανοιγόταν στη θάλασσα.

Στη μεγαλύτερη διάρκεια της βάρδιάς του τότε ήταν σιωπηλός, αφοσιωμένος στο στόχο του: να μη χαθεί κανείς στη θάλασσα. Παρατηρούσε προσεκτικά το ραντάρ, έψαχνε για κάποιο σημάδι στον ορίζοντα, συμβουλευόταν διαρκώς τους συναδέλφους του. Σύντομα ακολούθησαν άλλες δύο διασώσεις. Εκείνη τη νύχτα συνολικά 126 άνθρωποι, ανάμεσά τους μια έγκυος και ένας τυφλός Σύρος, οδηγήθηκαν ασφαλείς στη στεριά από τον Κυριάκο Παπαδόπουλο και το υπόλοιπο πλήρωμα του σκάφους. Κάποιοι από τους διασωθέντες έκλαιγαν, άλλοι τους ευχαριστούσαν.

Όσο χτενίζαμε την περιοχή και για άλλες λέμβους οι συνάδελφοί του μου διηγούνταν περιστατικά που είχαν ζήσει στο παρελθόν. Μιλούσαν για ανάπηρους πρόσφυγες, για μια ετοιμόγεννη, για άνθρωπο που ταξίδευε με καθετήρα και άλλον που είχε ακρωτηριαστεί στα χέρια και στα πόδια από τον πόλεμο στη Συρία, είχε απομείνει μόνο ο κορμός.

Με το πρώτο φως, μόλις αποβιβάστηκε και ο τελευταίος διασωθείς στο λιμάνι της Μυτιλήνης, η όψη του Κυριάκου Παπαδόπουλου είχε ελαφρώς αλλάξει. Παρέμενε επιβλητικός γεμίζοντας την καμπίνα του σκάφους με το ύψος του. Έμοιαζε όμως πλέον λίγο πιο χαλαρός, λυμένος, σε σχέση με το ξεκίνημα της βάρδιας. Ίσως γιατί, εκείνο το βράδυ, δεν είχε καμία απώλεια.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Ελλάδα: Τελευταία Ενημέρωση