ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

ΣΥΡΙΖΑ: Το δεύτερο ημίχρονο του λαϊκισμού

Αν ήταν σειρά του Netflix, θα σταματούσαμε στο πρώτο επεισόδιο. «Δεν γίνονται αυτά», θα λέγαμε

Kathimerini.gr

Πάσχος Μανδραβέλης

Αν ήταν σειρά του Netflix, θα σταματούσαμε στο πρώτο επεισόδιο. «Δεν γίνονται αυτά», θα λέγαμε. «Ποιος σεναριογράφοςσσκέφτηκε ότι ένας άνθρωπος από το πουθενά, που δεν λέει τίποτε, μπορεί να εκλεγεί σε κάποιο αξίωμα;». Αλλά, όπως είπε και ο συγγραφέας Tom Clancy, «η διαφορά πραγματικότητας και φαντασίας είναι ότι η φαντασία πρέπει να βγάζει νόημα». Στην ελληνική πραγματικότητα, ένας άνθρωπος που εμφανίστηκε πριν από μερικούς μήνεςκκατέχει πλέον το τέταρτο πολιτειακό αξίωμα της χώρας. «Στην Ελλάδα ζεις», τραγουδούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος, και απομένει να δούμε αν θα επαληθευτεί ο προηγούμενος στίχος.

Το ερώτημα πλέον είναι η επόμενη μέρα. Βεβαίως «οι προβλέψεις είναι δύσκολες, ειδικά αν αφορούν το μέλλον», αλλά θα πρέπει να αφήσουμε τη φαντασία μας να δουλέψει. Το φανταστικό σενάριο, που βγάζει νόημα, λέει ότι για μερικούς μήνες το πρόταγμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι «να φύγει ο Μητσοτάκης». Ετσι κι αλλιώς δεν μπορεί να φύγει πριν από τις εκλογές του 2027. Το τακτικό πρόταγμα θα είναι η ενότητα, για την οποία ανησυχούν πολλοί.

Η ενότητα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μάλλον δεν απειλείται. Διάσπαση σημαίνει ότι μπορεί να χαθεί η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εξάλλου οι δογματικοί αποχώρησαν τον Ιούλιο του 2015 και η διαφωνία ήταν θεμελιακή για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε διαμορφωθεί μέχρι τότε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα καταργούσε τα μνημόνια, υπέγραψε το τρίτο.

Τα υψηλά στελέχη, που τέσσερα χρόνια συνεργάστηκαν αρμονικά με τον κ. Πάνο Καμμένο και κάθονταν στα έδρανα της Βουλής δίπλα στην κ. Ραχήλ Μακρή, μπορούν πιο εύκολα να καταπιούν τον κ. Στέφανο Κασσελάκη. Εξάλλου τα γλυκερά γενικόλογα που λέει ο τελευταίος –«απόψε κέρδισε το φως»– χωράνε σε κάθε κόμμα και κάθε τάση. Αυτό που πιθανότατα θα δούμε είναι να φυλλορροεί το μεσαίο στελεχιακό δυναμικό. Πρωτίστως προς αριστερά σχήματα, άλλοι θα ιδιωτεύσουν και κάποιοι θα επαναπατριστούν στο ΠΑΣΟΚ.

Ο νέος αρχηγός θα προσπαθήσει να συνεχίσει να δοξάζεται κρυπτόμενος. Φαίνεται ότι δεν θέλει να μπει στη Βουλή, αφού όπως είπε «δεν ζήτησα την παραίτηση κανενός βουλευτή». Στο Κοινοβούλιο έχει πολιτικές μάχες που μάλλον ξέρει ότι θα τις χάσει πανηγυρικώς. Το λογικό είναι να προσπαθήσει να περάσει σιωπηλός για τα πολιτικά μέχρι τις ευρωεκλογές, όταν θα εκφραστεί η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση και μπορεί να τσιμπήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τότε κουμάντο θα κάνουν τα στελέχη της επιλογής του, που δεν θα είναι κατ’ ανάγκην μόνο οι υποστηρικτές του. Η «ενότητα» θα υπηρετηθεί με τη διανομή κομματικών οφίτσιων.

Ο πραγματικός Κασσελάκης θα εμφανιστεί μετά τις ευρωεκλογές, ειδικώς αν ο ΣΥΡΙΖΑ τα πάει σχετικώς καλά. Επειδή δε ο λόγος του είναι ρηχός και συνεπώς εύπλαστος, θα ηγείται ενός ρευστού κόμματος –τόσο ρευστού που έκανε αρχηγό του τον ίδιο και επιβεβαίωσε τον Γκρούτσο Μαρξ «αυτές είναι οι αρχές μας, αν δεν αρέσουν έχουμε κι άλλες»– και πολύ φοβόμαστε ότι το δεύτερο ημίχρονο του συριζαϊκού λαϊκισμού θα είναι πολύ χειρότερο από το πρώτο.

Αλλά αυτά είναι σενάρια της φαντασίας. Η πραγματικότητα, όπως έδειξε ο τελευταίος μήνας, μπορεί να έχει άλλου τύπου εκπλήξεις.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Ελλάδα: Τελευταία Ενημέρωση