Kathimerini.gr
Ελβίρα Κρίθαρη
Η στυγερή δολοφονία του 29χρονου φιλάθλου της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια -στη γειτονιά, δηλαδή, που οι φίλοι της Eνωσης αισθάνονται περισσότερο «σπίτι τους»- μοιάζει να ήταν η κορύφωση ενός σχεδίου που περιελάμβανε όχι μόνο τυφλή βία, αλλά πρωτίστως την επιδεικτική της άσκηση.
«Οι ultras της Ντιναμό δεν ενδιαφέρονται για τα μεγέθη των ομάδων με ποδοσφαιρικούς όρους, ούτε επικεντρώνονται στον αγώνα, αλλά κρίνουν το μέτρο της ομάδας με χουλιγκανικούς όρους».
Στο σύμπαν των ultras πολλά πράγματα δεν βγάζουν νόημα, ωστόσο, η πρόβλεψη μιας φρικτής τροπής από τη συντονισμένη κάθοδο των βαλκάνιων χούλιγκανς στην Αθήνα δεν ήταν δύσκολη.
Τουλάχιστον, οι Κροάτες γνώστες του πεδίου, όπως ο αθλητικογράφος του κροατικού «Index», Στέπαν Μάτι, είχαν ήδη σκεφτεί, απλώς παρατηρώντας τις -ηπιότερες- εγχώριες συγκρούσεις των ακραίων οπαδών, πως «είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα».
Ο Στέπαν Μάτι, που καλύπτει δημοσιογραφικά την Ντιναμό Ζάγκρεμπ για την πιο δημοφιλή ειδησεογραφική ιστοσελίδα της χώρας του, εξηγεί στην «Κ» πως ήταν ζήτημα τιμής και περηφάνιας η παρουσία των ultras στην Αθήνα, για τον αγώνα της ΑΕΚ με τη Ντιναμό, παρά την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών που εξέδωσε η UEFA.
«Είναι μεγάλο πράγμα να πας συγκεκριμένα στην Ελλάδα όταν η ομάδα σου παίζει εκεί. Διότι η Αθήνα είναι μια πόλη με τρεις ομάδες και οι σύνδεσμοι του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ είναι μεγάλοι. (Οι ultras της Ντιναμό) δεν ενδιαφέρονται για τα μεγέθη των ομάδων με ποδοσφαιρικούς όρους, ούτε επικεντρώνονται στον αγώνα, αλλά κρίνουν το μέτρο της ομάδας με χουλιγκανικούς όρους και, έτσι, για αυτούς είναι σπουδαίο να έρθουν στην Ελλάδα και να εμπλακούν σε επεισόδια με Eλληνες οπαδούς», λέει ο Μάτι.
Οι χούλιγκανς -περιγράφει ο Κροάτης δημοσιογράφος- βλέπουν την Ελλάδα σαν πεδίο δόξης για χουλιγκανισμό και γι’ αυτό λέει πως ο ίδιος ως φίλαθλος θα απέφευγε να παρακολουθήσει αγώνα στη χώρα. «Αν η ομάδα μου έπαιζε στη Βιέννη, όμως, θα πήγαινα», προσθέτει.
«Τρομερά κακή η κρίση της αστυνομίας»
«Στην Κροατία οι δυο πιο μεγάλες ομάδες ultras, οι Bad Blue Boys της Ντιναμό και οι Torcida της Χάιντουκ Σπλιτ δεν εμπλέκονται σε περιστατικά μεγάλων επεισοδίων εντός πόλεων», λέει ο αθλητικός δημοσιογράφος. Και αυτό γιατί συνήθως δημιουργούν επεισόδια εκτός: σε αυτοκινητόδρομους, βενζινάδικα ή χώρους στάθμευσης στο περιθώριο των εθνικών οδών – πάντως μακριά από το γήπεδο. «Συνήθως αυτές οι συγκρούσεις είναι προαποφασισμένες. Ξέρει ο ένας πού θα σταματήσει ο άλλος, συναντιούνται και συγκρούονται».
Παρότι υπάρχουν μικρότερης κλίμακας επεισόδια σε αστικό περιβάλλον, ο Μάτι αποδίδει την αποφυγή θανάτων στην ισχυρή παρουσία αστυνομίας. «Δεν θα μπορούσε να συμβεί στην κροατική αστυνομία αυτό που συνέβη στην ελληνική, εχθές», λέει.
«Απ’ όσα μπορούμε να καταλάβουμε γνώριζαν ότι αυτά τα άτομα ήταν καθ’ οδόν, ήξεραν πού θα έμεναν και τα άφησαν να μπουν μέσα στην πόλη. Στο Ζάγκρεμπ, όταν οι οπαδοί της Χάιντουκ Σπλιτ έρχονται γιατί παίζει η ομάδα, η αστυνομία τους περιμένει στην είσοδο της πόλης και τους οργανώνει σε κομβόι μέχρι το γήπεδο. Oλα ελέγχονται από την αστυνομία. Είναι πρακτικώς αδύνατο για τις δυο ομάδες οπαδών να βρεθούν και να συγκρουστούν καθώς μετακινούνται στην πόλη. Από αυτά που καταλαβαίνω ήταν μια στιγμή τρομερά κακής κρίσης από μεριάς των ελληνικών Αρχών, το οποίο δεν αναιρεί, βέβαια, τις ευθύνες των οπαδών», καταλήγει ο Στέπαν Μάτι.
Το οπτικό υλικό που έχει δει το φως της δημοσιότητας από ακόμα μια νύχτα ακραίας οπαδικής βίας, περιγράφει στιγμές που πιθανότατα θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί. Αντ’ αυτού, η Ένωση στα 100 χρόνια ζωής της φέτος, θρηνεί έναν δικό της άνθρωπο και η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί παγωμένη ακόμα από τη δολοφονία του Aλκη Καμπανού, την ιστορία να εκτυλίσσεται με στυγερή επαναληπτικότητα.
