Kathimerini.gr
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΑΝΔΡΑΚΟΥ
Ένα νησί που βασιζόταν στους Βρετανούς τουρίστες περιμένει τα αποτελέσματα της επανέναρξης των πτήσεων.
«Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που έπαιξα κρίκετ στο Λιστόν, το 2018. Φέτος, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα είναι η τέταρτη. Δεν έχουμε κερδίσει κανέναν αγώνα, γιατί οι αντίπαλοι είναι κατά πολύ νεότεροί μας και η ζέστη μάς δυσκολεύει, αλλά μικρή σημασία έχει αυτό. Το σίγουρο είναι πως ανυπομονώ να βρεθώ και αυτόν τον Σεπτέμβριο στην Κέρκυρα».
Ο Άγγλος συγγραφέας Τομ Χόλαντ, μέλος του συλλόγου Authors XI που αποτελείται από Βρετανούς λογοτέχνες-παίκτες κρίκετ, δεν κρύβει την ανυπομονησία του για το επικείμενο ταξίδι του στο Ιόνιο στις αρχές του φθινοπώρου. Επίσημος προσκεκλημένος του Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Κέρκυρας και του τουρνουά κρίκετ που το πλαισιώνει, ανατρέχει στους ιστορικούς δεσμούς που συνδέουν την πατρίδα του με το νησί των Φαιάκων, αλλά κυρίως ονειρεύεται την ημέρα που θα επιστρέψει, η οποία δεν απέχει και τόσο χρονικά. «Λίγα πράγματα με κάνουν περισσότερο χαρούμενο από την επαφή μου με την ελληνική ψυχή», λέει. «Και γι’ αυτό ελπίζω να πάνε όλα καλά και σε μερικές εβδομάδες από σήμερα να ετοιμάζομαι να ταξιδέψω».
Ανεξάρτητα από τη μικρή αυτή πολιτιστική διοργάνωση, που έχει γίνει πια ένα είδος θεσμού στο νησί, ο φετινός Σεπτέμβριος τυχαίνει να είναι και ο μήνας στον οποίο προσβλέπουν ιδιαίτερα οι Κερκυραίοι επαγγελματίες του τουρισμού. Όπως εκτιμούν, ο Αύγουστος θα θυμίζει Ιούνιο των προηγούμενων ετών, συνεπώς η «ανάσα» που υπόσχεται ο Σεπτέμβριος δεν είναι απλώς αναμενόμενη αλλά αναγκαία. Οι πτήσεις από Μεγάλη Βρετανία άνοιξαν στις 15 Ιουλίου, με την εικόνα της υποδοχής με αψίδες νερού του πρώτου αεροπλάνου που προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο «Ι. Καποδίστριας» να κάνει τον γύρο του διαδικτύου μαζί με ένα αίσθημα ανακούφισης: η τοπική τουριστική οικονομία εξαρτάται κατά 40% από τη βρετανική αγορά, συνεπώς η άρση της απαγόρευσης των πτήσεων υπήρξε κρίσιμο ζητούμενο. Τα πράγματα μέχρι στιγμής κινούνται, βέβαια, αρκετά υποτονικά. Έως τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας είχε ανοίξει μόλις το 40% των ξενοδοχειακών μονάδων άνω των 100 δωματίων, με ελαφρώς μεγαλύτερα ποσοστά για τα μικρότερης δυναμικής καταλύματα. Στο μεταξύ, ελλείψει των αφίξεων κρουαζιερόπλοιων –πέρυσι υπολογίζονταν σε 2-3 ημερησίως–, περιορισμένη είναι η κίνηση και στα καταστήματα της Παλιάς Πόλης, όπου φαίνεται πως αρκετές επιχειρήσεις θα παραμείνουν κλειστές.
Το Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας. (Φωτογραφία: ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΣ)
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Γιώργο Λυκαύγη, έμπειρο ταξιδιωτικό πράκτορα και γνώστη της τοπικής τουριστικής πραγματικότητας, η μετά COVID-19 εποχή έχει φέρει μαζί της μια σημαντική εξέλιξη. «Μπορεί οι επισκέπτες να είναι λιγότεροι, είναι όμως πιο ποιοτικοί. Επιστρέφει μεγάλο κομμάτι των repeaters μας, ξένων παραθεριστών που θεωρούν την Κέρκυρα δεύτερο σπίτι τους, αλλά και άνθρωποι που αγαπούν να ταξιδεύουν και περίμεναν την άρση των μέτρων για να μπορέσουν να το κάνουν ξανά. Να πούμε επίσης εδώ ότι οι Βρετανοί τουρίστες που έρχονται στο νησί, λόγω της άσχημης επιδημιολογικής πορείας που είχε η πατρίδα τους, είναι πολύ προσεκτικοί και τηρούν τα μέτρα προστασίας. Παράλληλα, συζητώντας με βρετανικούς tour operators, διακρίνουμε ενδιαφέρον από πλευράς τους, ώστε να προσθέσουν νέες πτήσεις στο πρόγραμμά τους. Η βρετανική αγορά είναι εξάλλου αυτή που, όπως όλα δείχνουν, θα μας κρατήσει μέσα στο παιχνίδι και τη φετινή σεζόν. Kαι επειδή προφανώς ο κορωνοϊός δεν θα εξαφανιστεί αλλά θα είναι εδώ και του χρόνου, αυτή η περίοδος είναι εξαιρετικά ωφέλιμη για όλους μας, καθώς αποκτάμε την απαραίτητη τεχνογνωσία για το πώς να διαχειριζόμαστε με επιτυχία στο μέλλον αντίστοιχες κρίσεις».
Όπως βλέπει το σκηνικό να διαμορφώνεται, ο σεφ Αριστοτέλης Μέγκουλας, ιδιοκτήτης του δημοφιλούς εστιατορίου Pomo d’ Oro στην πόλη της Κέρκυρας, προχωρά σε έναν χρήσιμο παραλληλισμό: «Το 2008-2009 που πρωτοανοίξαμε, η πελατεία μας ήταν Έλληνες και ξένοι σε αντιστοιχία 80%-20%. Η αναλογία αντιστράφηκε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και φέτος οι Έλληνες κρατούν ξανά τα σκήπτρα. Το γεγονός ότι δεν άνοιξαν πολλές μεγάλες μονάδες έχει προφανείς επιπτώσεις στην εστίαση. Γιατί οι καλοί πελάτες ενός ξενοδοχείου πολυτελείας, ακόμα και αν πρόκειται για all-inclusive, από τις μέρες που θα μείνουν στο νησί, κάποιες θα φάνε και έξω. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να αρπάξουμε την ευκαιρία που μας δίνεται, δημιουργώντας νέες υποδομές, ώστε να μην πουλάμε τα ίδια και τα ίδια. Επειδή τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός είχε ανοδική πορεία, αυτό δεν μας επέτρεπε ούτε να ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητές μας ούτε να αλλάξουμε. Τώρα που τα πράγματα είναι πιο ήσυχα, αξίζει να επανεξετάσουμε το ισοζύγιο ποσότητας-ποιότητας. Θεωρώ πως, αν δεν το κάνουμε τώρα, δεν θα το κάνουμε ποτέ…».
