Kathimerini.gr
Ουδείς εξεπλάγη από την απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων να ζητήσει την καθαίρεση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Από την πρώτη ημέρα της θητείας του, ο Τραμπ ξεκαθάρισε ότι δεν θα ακολουθούσε τις συμβάσεις της προεδρίας. Η παραπομπή του ήταν έτσι σχεδόν αναπόφευκτη, έχοντας αναδειχθεί στην πλέον πολωτική φυσιογνωμία μιας χώρας με τοξική πολιτική σκηνή.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Τραμπ υπέσκαψε τους δημοκρατικούς θεσμούς. Αγνοώντας τις νουθεσίες πιο συγκρατημένων προκατόχων του, ο Τραμπ διατήρησε παράτυπα τις μεσιτικές του επιχειρήσεις, κατέβαλε χρηματικά ποσά σε φερόμενη ως εξωσυζυγική του σύντροφο και προσπάθησε να παρεμποδίσει έρευνες που τον απειλούσαν. Η αδιάκοπη ροή ψευδολογίας, όπως σε ό,τι αφορά τις συναλλαγές του με την Ουκρανία, διέλυσαν την αξιοπιστία του, παρά την πεποίθηση των οπαδών του πως αποτελεί πολέμιο του διεφθαρμένου συστήματος και είναι θύμα κομματικής καταδίωξης.
Οι παραπομπές προέδρων γίνονται σε περιόδους αναταραχής, όταν η πολιτική πίεση τείνει να προκαλέσει κοινωνική έκρηξη και το μέλλον είναι αβέβαιο. Οι μάχες παραπομπής για τους προέδρους Αντριου Τζόνσον, Ρίτσαρντ Νίξον και Μπιλ Κλίντον σημειώθηκαν σε κρίσιμες στιγμές της αμερικανικής ιστορίας. Ο Τραμπ, χάρη στην ικανότητά του να διχάζει, αποτελεί την προσωποποίηση ενός ιδεολογικού κατακερματισμού του έθνους, που θυμίζει την εποχή μετά τον αμερικανικό εμφύλιο, τα χρόνια του Βιετνάμ και το σκάνδαλο του Ουότεργκεϊτ. Οπως αναμενόταν, η συζήτηση στη Βουλή των Αντιπροσώπων ήταν λιγότερο δραματική, με τους βουλευτές να ακολουθούν πιστά την κομματική γραμμή. Εκφράσεις όπως «ουδείς είναι υπεράνω του νόμου» (χρησιμοποιήθηκε περισσότερες από 60 φορές στο βήμα), «θλιβερή ημέρα» και «απάτη» (από 29 φορές η κάθε μία) ήταν μεταξύ των πλέον δημοφιλών.
Για τους Δημοκρατικούς, η διαδικασία ανέδιδε αίσθηση επείγουσας αποστολής με στόχο τον περιορισμό της δράσης βουτηγμένου στην ανομία προέδρου. Οσο για τους Ρεπουμπλικανούς, ένα κόμμα που κάποτε τον αντιμετώπιζε με καχυποψία, επέλεξαν να τον αγκαλιάσουν και να ταχθούν στο πλευρό του για να αντιμετωπίσούν την «παράνομη και αντισυνταγματική απόπειρα» ακύρωσης της νίκης του στις εκλογές του 2016.
Στην περίπτωση του Αντριου Τζόνσον, η παραπομπή του για καθαίρεση το 1868 δεν αφορούσε στην πραγματικότητα την παράνομη απόλυση του υπουργού Πολέμου, αλλά την ίδια τη φύση της χώρας μετά τον Εμφύλιο. Ο αντιπρόεδρος Τζόνσον, γνωστός για τις ρατσιστικές θέσεις του, διαδέχθηκε τον Λίνκολν μετά τη δολοφονία του και επεδίωξε να επαναφέρει τις πολιτείες του Νότου στην Ενωση με τις ελάχιστες δυνατές αλλαγές, την ώρα που οι Ρεπουμπλικανοί αντίπαλοί του φιλοδοξούσαν να επιβάλουν νέα τάξη πραγμάτων, εγγυώμενοι ίσα δικαιώματα για τους απελεύθερους μαύρους σκλάβους.
Εναν αιώνα αργότερα, η παρ’ ολίγον παραπομπή του Νίξον το 1974 αποτέλεσε την κορύφωση μιας δεκαετίας κοινωνικής αναταραχής, με σημαδιακά γεγονότα τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το κίνημα για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών, τον πόλεμο στο Βιετνάμ, την απελευθέρωση των γυναικών, τη σεξουαλική επανάσταση και, τελικά, το σκάνδαλο Ουότεργκεϊτ. Τη στιγμή που η χώρα κλυδωνιζόταν, ο Νίξον επέλεξε να παραιτηθεί προτού η Βουλή ψηφίσει την παραπομπή του.
Η διαδικασία με στόχο την καθαίρεση του Κλίντον το 1998 πραγματοποιήθηκε σε περίοδο πολιτικής νηνεμίας και οικονομικής ευμάρειας. Η άφιξη στον Λευκό Οίκο εκπροσώπου της μεταπολεμικής γενιάς, με ιστορία εξωσυζυγικών σχέσεων και χρήσης ναρκωτικών, που απέφυγε να υπηρετήσει στον στρατό, προσέβαλε τους οπαδούς της παράδοσης. Την ίδια ώρα, η ανάδειξη του Νιουτ Γκίνγκριτς και των «αιμοσταγών» Ρεπουμπλικανών του συνέπεσε με την αυγή της εποχής του Ιντερνετ, η οποία ολοκλήρωσε τη «βαλκανοποίηση» της Αμερικής.
Η απροσδόκητη άνοδος του Τραμπ στην εξουσία αντικατοπτρίζει τη μεταμόρφωση της αμερικανικής πολιτικής, με διακριτές αφηγήσεις από κάθε ένα από τα ανταγωνιστικά μέσα ενημέρωσης. Για κάποιους, η εκλογή Τραμπ αποτελεί την εξέγερση των καθημερινών ανθρώπων κατά των προνομιούχων στην ανατολική και τη δυτική ακτή της χώρας. Η στήριξη σε έναν εύπορο παρουσιαστή τηλεοπτικών εκπομπών, με στόχο την καταπολέμηση του συστήματος, έφερε στον Λευκό Οίκο τον πρώτο πρόεδρο με μηδενική εμπειρία σε κυβερνητική θέση ή στον στρατό.
Σουρεαλισμός
Την ώρα που η Βουλή ψήφιζε την παραπομπή του ενώπιον της Γερουσίας, ο πρόεδρος Τραμπ βρισκόταν σε προεκλογική συγκέντρωση στο Μίσιγκαν, μιλώντας ενώπιον χιλιάδων οπαδών του για την αποτελεσματικότητα των πλυντηρίων πιάτων. Το πρώτο ημίωρο της ομιλίας του, ο Τραμπ απέφυγε να αναφερθεί στη διαδικασία στο Κογκρέσο. Αφού ενημερώθηκε για το αποτέλεσμα, ο πρόεδρος εκφώνησε τη μακροσκελέστερη ομιλία του, την οποία οι πολιτικοί συντάκτες χαρακτήρισαν ως την πλέον παραληρηματική. Ο πρόεδρος αφιέρωσε αρκετά λεπτά σε υβριστικούς χαρακτηρισμούς εναντίον της βουλευτού Ντέμπι Ντίνγκελ, η οποία εξελέγη στην έδρα του εκλιπόντος Δημοκρατικού συζύγου της, λέγοντας ότι ο Ντίνγκελ βρίσκεται ήδη στην κόλαση. Αμέσως μετά, ο Τραμπ σχολίασε εκτενώς το πρόβλημα της χαμηλής πίεσης των δικτύων ύδρευσης, οικτίροντας τις νοικοκυρές για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν με τα πλυντήρια πιάτων. Τέλος, ο Τραμπ στράφηκε για μία ακόμη φορά εναντίον της υποψήφιας για το χρίσμα των Δημοκρατικών, Ελίζαμπεθ Ουόρεν, λέγοντας ότι ο 13χρονος γιος του, Μπάρον, θα μπορούσε να συγκεντρώσει περισσότερο κόσμο σε προεκλογική συγκέντρωση.
Έντυπη
