Kathimerini.gr
Γιάννης Παλαιολόγος
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Την κοινή στρατηγική της Ε.Ε. για τα εμβόλια υπερασπίστηκε η Άγκελα Μέρκελ, μιλώντας χθες σε διαδικτυακή εκδήλωση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για το μέλλον της Ευρώπης μαζί με τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ. Η συζήτηση για την πολιτική προμήθειας των εμβολίων είναι πολύ διαφορετική στη Μάλτα, τη Βουλγαρία ή τη Λετόνια από αυτήν που γίνεται στη Γερμανία, τόνισε η κ. Μέρκελ. «Αν υπήρχε ανταγωνισμός για την προμήθεια μεταξύ των ισχυρών και των πιο μικρών χωρών αυτό θα ήταν άδικο και θα διατάρασσε πραγματικά την Ευρωπαϊκή Ένωση», υπογράμμισε, αποδεχόμενη ότι η διαδικασία «έχει υπάρξει κάπως πιο αργή».
Η κ. Μέρκελ ανέδειξε το γεγονός ότι επεκτείνεται η δυνατότητα παραγωγής εμβολίων σε πολλές χώρες της Ε.Ε. (Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία). Η αυτονομία στην παραγωγή εμβολίων «είναι κάτι που πρέπει να επιδιώξουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όχι η κάθε χώρα ατομικά», πρόσθεσε. Υπενθύμισε ότι οι εξαγωγές από ευρωπαϊκά εργοστάσια έχουν συμβάλλει ζωτικά στην επιτυχία της εκστρατειών εμβολιασμού σε χώρες όπως το Ισραήλ, ενώ άσκησε κριτική στα κράτη-μέλη που έχουν προμηθευτεί και χρησιμοποιούν εμβόλια από τη Ρωσία και την Κίνα τα οποία δεν έχουν εγκριθεί κεντρικά από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. «Πρέπει να μιλάμε με μία φωνή στα θέματα αυτά», είπε.
Η καγκελάριος, παράλληλα, αναγνώρισε τις αδυναμίες στην ευρωπαϊκή απάντηση στην πανδημίας. «Δεν ήμαστε επαρκώς προετοιμασμένοι», παραδέχθηκε, σημειώνοντας ότι η Ε.Ε. δεν είχε τις αναγκαίες αρμοδιότητες και λέγοντας ότι «ιδανικά θα έπρεπε να είχαμε μία κοινή ευρωπαϊκή προσέγγιση στα lockdowns και στα περιοριστικά μέτρα». Δήλωσε μάλιστα ανοιχτή στο ενδεχόμενο να προωθηθεί αλλαγή των ευρωπαϊκών Συνθηκών αν κριθεί αναγκαίο για να μπορέσει η Ε.Ε. να δρα πιο συντονισμένα και αποτελεσματικά σε θέματα υγείας.
Στην εξωτερική πολιτική, η κ. Μέρκελ υπεραμύνθηκε της ευρωπαϊκής πολιτικής απέναντι στη Ρωσία, τόσο στο ουκρανικό ζήτημα όσο και στην υπόθεση Ναβάλνι, και στάθηκε στις αρετές της ομοφωνίας ως μεθόδου λήψης αποφάσεων. Απαιτείται «μεγάλη ευαισθησία» στις προτεραιότητες του κάθε κράτους-μέλους, είπε, μιλώντας για μία «συνεχή μάχη μεταξύ αποτελεσματικότητας και ανεκτικότητας». Δεν είναι όμως «ποτέ καλό» όταν, λόγω της επιταγής της ομοφωνίας, «ένα ζήτημα καθίσταται όμηρος άλλων, όπως έγινε με την Κύπρο και τη Λευκορωσία», πρόσθεσε. Υπερασπιζόμενη τις μακρόσυρτες ευρωπαϊκές διαδικασίες, πάντως, είπε ότι υπάρχουν κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από «σκληρή πόλωση», όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται πλειοψηφικά: «Αν όμως θέλεις να πετύχεις συναίνεση, η ταχύτερη οδός δεν είναι αναγκαστικά η καλύτερη».
Τέλος, σχετικά με τον διάδοχό της, Άρμιν Λάσετ, είπε ότι είναι ένας πολιτικός ταγμένος στην Ευρώπη και τη γαλλο-γερμανική συνεργασία. Απέφυγε ωστόσο να πει αν χαίρεται που επελέγη ως υποψήφιος των Χριστιανοδημοκρατών για την καγκελαρία: «Δεν θέλω να πω πολλά γι’ αυτό. Πολλοί προκάτοχοί μου επιχείρησαν να διαμορφώσουν την πορεία του διαδόχου του. Πότε δεν πετυχαίνει».
