ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

ΝΥΤ: Εύκολο πλαστικό χρήμα πίσω από μαζικές δολοφονίες

Οι μαζικές δολοφονίες εγείρουν συνήθως ερωτήματα και διαμάχη για το ζήτημα της απαγόρευσης ή του περιορισμού της χρήσης των όπλων

Kathimerini.gr

Με την ευκολία του πλαστικού χρήματος και χωρίς να κινήσουν πουθενά υποψίες κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα όπλα που χρησιμοποίησαν σε τρομοκρατικές επιθέσεις πολλοί από τους δράστες της τελευταίας δεκαετίας, σύμφωνα με ρεπορτάζ των The New York Times, για τους σκοπούς του οποίου εξετάσθηκαν εκατοντάδες έγγραφα συμπεριλαμβανομένων αστυνομικών αναφορών και τραπεζικών αρχείων.

Δύο ημέρες προτού σκοτώσει 49 ανθρώπους στο Ορλάντο τον Ιούνιο του 2016, ο Ομάρ Ματίν μπήκε στο Google και έκανε την εξής αναζήτηση: «Πιστωτικές κάρτες και ασυνήθιστες δαπάνες».

Ο Ματίν είχε ανοίξει έξι νέες πιστωτικές κάρτες -μία Mastercard, μία American Express και τρεις Visa- τους προηγηθέντες οκτώ μήνες.

Δώδεκα ημέρες πριν από το μακελειό ξεκίνησε ένα αγοραστικό γλέντι ύψους 26.000 δολαρίων, μεταξύ των οποίων ένα Sig Sauer, μία καραμπίνα, ένα ημιαυτόματο Glock, πολλούς μεγάλους γεμιστήρες, χιλιάδες σφαίρες. Αλλά και ένα δακτυλίδι 5.500 δολαρίων για τη γυναίκα του.

Η μέση μηνιαία δαπάνη του πριν από την επίθεση ήταν 1.500 δολάρια.

Οι αναζητήσεις του στο διαδίκτυο πρόδιδαν το άγχος του: «Αναφορές για χρήση πιστωτικών καρτών σε αρχές», «FBI», «γιατί οι τράπεζες μπλοκάρουν τις αγορές σου».

Κακώς ανησυχούσε. Ουδεμία τράπεζα, πιστωτική κάρτα ή δίκτυο και διαδικασία πληρωμής, κατάφερε να κινητοποιήσει τις δυνάμεις του νόμου, για αγορές που οι ίδιος ο Μάρις έκρινε ύποπτες.

Οι μαζικές δολοφονίες εγείρουν συνήθως ερωτήματα και διαμάχη για το ζήτημα της απαγόρευσης ή του περιορισμού της χρήσης των όπλων, λίγη όμως προσοχή δίδεται στον χρηματοπιστωτικό τομέα που έχει καταστεί εν αγνοία του, βασικός «συντελεστής» πολλών μακελειών.

Τα τελευταία 10 χρόνια υπήρξαν 13 επιθέσεις που είχαν περισσότερους από 10 νεκρούς η καθεμία. Σε τουλάχιστον οκτώ από αυτές, οι δράστες είχαν αποκτήσει τον οπλισμό τους με πιστωτικές κάρτες, ξοδεύοντας ποσά που χωρίς πλαστικό χρήμα δεν θα τα άντεχε το πορτοφόλι τους.

Οι οκτώ αυτές επιθέσεις κόστισαν τη ζωή σε 217 ανθρώπους και οι ειδικοί εκτιμούν ότι υπήρξαν πολλά προειδοποιητικά σημάδια που αγνοήθηκαν.

«Οι τράπεζες από την πλευρά τους διαμαρτύρονται ότι αυτή είναι δουλειά της κυβέρνησης, ωστόσο οι μόνοι ικανοί να το κάνουν (να ανιχνεύσουν αυτά τα σημάδια) είναι οι ίδιες τράπεζες», σημειώνει ένας πρώην εργαζόμενος στον τομέα κατά της διαφθοράς της αστυνομίας της Νέας Υόρκης.

57 αγορές σε 61 ημέρες

Περίπου ένα μήνα προτού ο Τζέιμς Χολμς σκοτώσει 12 και τραυματίσει άλλους 70 σε κινηματογράφο του Κολοράντο το 2012, ο δράστης είχε εγκαταλείψει τη δουλειά του, αιτήθηκε χορήγησης επιδομάτων ανεργίας και τελικώς χρησιμοποίησε μία νέα Mastercard για να αγοράσει όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας 11.000 δολαρίων.

«Οι τράπεζες είναι αναγκασμένες να αναφέρουν συναλλαγές πάνω από 10.000 δολάρια απέ έναν χρήστη, ακόμη και αν αυτή η συναλλαγή είναι νόμιμη.

Ωστόσο ένας λαβύρινθος νόμων και κανονισμών απαγορεύει στις τράπεζες και τα δίκτυα των πιστωτικών καρτών να βλέπουν ακριβώς τι αγοράζει ένας χρήστης, ενώ και οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων έχουν σθεναρά αντισταθεί στο να παρέχουν τέτοιες πληροφορίες, υπό τον φόβο ότι τα στοιχεία θα πέσουν στα χέρια ανταγωνιστών«, σημειώνουν οι NYT.

Ειδικά στις περιπτώσεις αγοράς όπλων, ακόμη και η «φύση» και η ονομασία των καταστημάτων είναι πολλές φορές ομιχλώδης: Ο κωδικός «Κατηγορία Έμπορος» που προσδιορίζει τον τύπο ενός καταστήματος είναι ο ίδιος είτε πρόκειται για οπλοπωλεία είτε για αθλητικά καταστήματα.

Ωστόσο τα καταστήματα έχουν στη διάθεσή τους μηχανισμούς να αντλούν δεδομένα για τις καταναλωτικές συνήθειες των αγοραστών και τις ακριβείς τους αγορές και εναπόκειται στις τράπεζες να το ζητήσουν ώστε να λαμβάνουν πιο συγκεκριμένες αποφάσεις για ορισμένες συναλλαγές.

Στο περυσινό μακελειό στη συναυλία του Λας Βέγκας με τους 58 νεκρούς, η αστυνομία βρήκε στο διαμέρισμα του νεκρού δράστη, τέσσερις πιστωτικές κάρτες,. Ο δράστης είχε ξοδέψει περίπου 95.000 ευρώ σε οπλισμός και άλλες σχετικές αγορές, πριν από το φονικό, αγοράζοντας έτσι περίπου 55 όπλα.

Η αστυνομία δεν αποκάλυψε τον τρόπο που ο Πάντοκ είχε αγοράσει τον οπλισμό. Κάποιες από τις αγορές έγιναν με ρευστό αλλά οι διωκτικές αρχές πιστεύουν ότι πολλά από τα όπλα αγοράστηκαν online.

Σε αντίθεση με άλλους δράστες πάντως ο Πάντοκ ήταν πλούσιος. Είδε ξοδέψει 600.000 δολάρια σε καζίνο δύο χρόνια πριν από το μακελειό ενώ οι πληρωμές του μέσω πιστωτικών έφτασαν τα 170.000 δολάρια. Οι διωκτικές αρχές συνέλαβαν το μέγεθος των αγορών σε όπλα μόνο μετά το μακελειό. Παραδεχόμενες όμως ότι θα έπρεπε να έχουν συνδέσει νωρίτερα τα κομμάτια του παζλ.

Πάντως διάφορα συστήματα online πληρωμών, όπως το PayPal, το Square και το Apple Pay έχουν ήδη υιοθετήσει κανόνες που απαγορεύουν τις πωλήσεις όπλων ή σχετικών αντικειμένων μέσω από τα συστήματά τους, ενώ όπως συμπεραίνουν ειδικοί που μιλούν στους New York Times,τα νομοθετικά εργαλεία δεν λείπουν για έναν αυστηρότερο έλεγχο.

Για παράδειγμα σε 29 Πολιτείες των ΗΠΑ, οι καταναλωτές απαγορεύεται να χρησιμοποιούν κάρτες για προϊόντα τζόγου, ενώ βάσει νόμου του 1968 περί Ελέγχου των Όπλων, τα καταστήματα είναι υποχρεωμένα να αναφέρουν ένα κάποιος αγοράσει πάνω από δύο όπλα μέσα σε διάστημα πέντε εργάσιμων ημερών.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Κόσμος: Τελευταία Ενημέρωση

X