Kathimerini.com.cy
Στην πρώτη του δημόσια τοποθέτηση αναφορικά με το σκάνδαλο της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ προχώρησε ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος. Σε μια μακροσκελή ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Αρχιμανδρίτης παρουσιάζει πέντε σημεία για το τι ακριβώς βίωσε το βράδυ της 5ης Μαρτίου, ενώ τονίζει πως για όλα όσα τους καταλογίζονται περί εξαπάτησης των πιστών και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις «είναι στοιχεία παράνομα και προήλθαν από μη νόμιμη καταγραφή του ιδιωτικού βίου και των ιδιωτικών συνομιλιών όλων ημών, χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε».
Αυτούσια η ανάρτηση
Αγαπητοί μου και Αγαπητές μου
Ύστερα από αρκετό καιρό, έρχομαι σε επαφή μαζί σας. Η αποχή μου για τόσο μεγάλο διάστημα από την επικοινωνία μου με εσάς, οφείλεται σε ένα και μόνο γεγονός. Είναι η πρώτη φορά, από τότε που συνειδητά και από αγάπη και πίστη στον Θεό επιλέξαμε εγώ και οι αδελφοί μου τον μοναχικό βίο, που ζούμε πρωτόγνωρες αλλά ταυτοχρόνως και πολύ δύσκολες και ψυχοφθόρες για μας καταστάσεις. Καταστάσεις, οι οποίες συνετάραξαν την ψυχή μας, δεν έθεσαν όμως ουδεμία στιγμή υπό δοκιμασία την πίστη μας στον Θεό.
Όπως όλοι γνωρίζετε, με την αγάπη και την στήριξη την δική σας και την ευλογία και υποστήριξη του Δεσπότη μας, φτιάξαμε το Μοναστήρι μας, το οποίο έγινε σημείο αναφοράς ως θρησκευτικό προσκύνημα. Βάλαμε τον κόπο μας και την ψυχή μας σ’ αυτό.
Όμως, από την 5η Μαρτίου του τρέχοντος έτους, τόσον εγώ όσο και οι αδελφοί μου βιώνουμε και υφιστάμεθα τρομερά γεγονότα:
α) Είδαμε απρόσμενα κουκουλοφόροι να εισβάλουν στο μοναστήρι, προσβάλλοντας την ιερότητα του χώρου του,
β) είδαμε να αφαιρούνται παράνομα, όχι μόνο τα επίσημα βιβλία και έγγραφα της Μονής μας αλλά και προσωπικά μας είδη και ιδιωτικά μας έγγραφα και να κατάσχονται επίσης παράνομα,
γ) είδαμε το μοναστηρι μας να κλειδώνεται και να ερημώνει, ενώ τέτοια ενέργεια από επίσκοπο την απαγορεύουν οι ιεροί κανόνες,
δ) υποχρεωθήκαμε με αφόρητη πίεση και απάνθρωπη συμπεριφορά σε ομολογία πράξεων, που ουδέποτε κάναμε,
ε) εκδιωχθήκαμε παράνομα από το μοναστήρι μας, αναγκαζόμενοι να παραβούμε την ιερή υποχρέωση μας για εγκαταβίωσή μας ως μοναχοί εντός της ιεράς μονής μας.
Και τέλος, είδαμε να κατηγορούμαστε για πράξεις, που δεν μπορεί να συλλάβει το μυαλό του ανθρώπου. Και από μοναχοί που κάνουν έργο, έχοντας την αγάπη του κόσμου και την εκτίμηση του Δεσπότη μας μετατραπήκαμε σε ανθρώπους που εξαπατούν τους πιστούς, που κλέβουν την Εκκλησία, που παρενοχλούν σεξουαλικά συνανθρώπους τους κ.λ.π. Και όλα αυτά από την μία μέρα στην άλλη.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι, ότι όλα τα «στοιχεία», επί των οποίων επιχειρείται να στηριχθεί η θεμελίωση των αδίκων κατηγοριών εναντίον εμού και των αδελφών της Μονής μας, είναι παράνομα και προήλθαν από μη νόμιμη καταγραφή του ιδιωτικού βίου και των ιδιωτικών συνομιλιών όλων ημών, χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε.
Παρ’ όλα αυτά, και μην παραγνωρίζοντας ότι στην πραγματικότητα έχετε δεί στιγμιότυπα από τον τρόπο ζωής μας και έχετε ακούσει ιδιωτικές συνομιλίες μας, αν και τονίζουμε, ότι η καταγραφή τους και η δημοσιοποίηση τους έγινε παράνομα, σας οφείλουμε – για όσα εν γένει έχετε δει και έχετε ακούσει για μας - μία εξήγηση από καρδιάς. Σας την οφείλουμε, για την αγάπη και την στήριξη που μέχρι σήμερα μας προσφέρατε:
α) τα χρήματα που μας δώσατε με την καρδιά σας και πολλοί από εσάς από το υστέρημα σας, τα διαχειριστήκαμε μόνον προς όφελος του μοναστηριού μας, που είναι και δικό σας μοναστήρι. Δεν αποτέλεσαν ευκαιρία ή αφορμή για προσωπικό πλουτισμό. Και ουδέποτε αρνηθήκαμε τον οποιονδήποτε έλεγχο, ιδίως από τον Δεσπότη μας. Κάθε έλεγχος ήταν καλοδεχούμενος, διότι όπως λέει και ο λαός μας «καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται».
β) ουδέποτε ήλθαμε σε πράξεις ερωτικής συνεύρεσης μεταξύ μας ή επιδιώξαμε να έλθουμε με άλλα άτομα ή πιστούς. Για φράσεις όμως της καθημερινότητας, που ακούγονται σε δημοσιευμένα στιγμιότυπα και που επαναλαμβάνουμε, ότι παράνομα καταγράφηκαν, απολογούμαστε και ζητούμε τη συγχώρεση σας, στο μέτρο που κρίνετε, ότι αυτές δεν έπρεπε να ακουσθούν από χείλη μοναχών. Είμαστε όμως άνθρωποι, που φέρουν ένα βαρύ φορτίο, με το οποίο παλεύουν κάθε μέρα. Τις ανθρώπινες αδυναμίες τους, που άλλοτε τις νικούμε και άλλοτε μας νικούν. Και είναι, επαναλαμβάνουμε, ανθρώπινο, η καθημερινή συνύπαρξη μας να δημιουργεί οικειότητα, εμπιστοσύνη και εγγύτητα μεταξύ μας, που κάποιες φορές εξωτερικεύεται μέσα και από – εν τινι μέτρω για πολλούς – «τολμηρούς» αστεϊσμούς, χωρίς όμως καμία περαιτέρω συνέπεια ή υπονοούμενη συνέπεια.
γ) μερικοί εξ ημών έχουμε πράγματι τραπεζικούς λογαριασμούς και ακίνητη περιουσία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι ταυτόχρονα είμαστε και κληρικοί, και ως κληρικοί υποχρεούμαστε να έχουμε τραπεζικό λογαριασμό για την καταβολή της μισθοδοσίας μας, δικαιούμαστε, δε, να έχουμε και όποια ακίνητη περιουσία. Επαναλαμβάνουμε, ως κληρικοί.
Αυτό, όμως, δεν μας κάνει κλέφτες των χρημάτων, που εσείς μας δωρήσατε για το μοναστήρι μας, που είναι και δικό σας μοναστήρι.
δ) ο Τίμιος Σταυρός του Αγίου Πορφυρίου, εκτός από ιερό κειμήλιο, είναι για μένα προσωπικά κληρονομία από την μακαριστή Αθηνά Σιδέρη, πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, το σεβασμό μου για το ιερό αυτό κειμήλιο. Είναι συνεπώς, αυτονόητο, ότι ούτε αποτέλεσε, ούτε αποτελεί, ούτε θα αποτελέσει ποτέ για μάς αντικείμενο προς εκμετάλλευσιν. Ούτε, επίσης, θα σας πούμε, ότι κάνει ή ότι δεν κάνει θαύματα, γιατί το θαύμα το βιώνει ο καθένα προσωπικά. Το δε γεγονός της μύρωσής του, όπως παράνομα καταγράφηκε και δημοσιοποιήθηκε αλλά παρερμηνεύθηκε είχε ως μόνο στόχο την αισθητικού χαρακτήρα ευωδία του σταυρού και σε καμία περίπτωση την απόδειξη ή την ενίσχυση του θαυματοποιού χαρακτήρα του. Μακριά από εμάς τέτοια ή παρόμοια σκέψη ή πρόθεση. Όπως ακριβώς και η επάλειψή του ενίοτε με οινόπνευμα, ενέργεια που δεν αποσκοπούσε σε τίποτε άλλο παρά μόνο στην αντισηψία του κειμηλίου και μόνο σ’ αυτήν. Οτιδήποτε άλλο είναι εκτός πραγματικότητας.
ε) επιθυμώντας να βοηθήσουμε και εμείς από την δική μας πλευρά τον Δεσπότη μας, τον Μακαριώτατο αλλά και τους λοιπούς Αρχιερείς, καταθέσαμε ένα Υπόμνημα. Στο Υπόμνημα αυτό, επισημάναμε τα έντεκα (11) λάθη, που έγιναν στην διαδικασία διερεύνησης μέχρι σήμερα, αρχής γενομένης από τις ενέργειες του Δεσπότη μας. Και ενώ τα λάθη αυτά οδηγούν σε ακύρωση όλης της διαδικασίας, δυστυχώς δεν πήραμε καμία απάντηση. Και ούτε έχουμε ποτέ κληθεί, για να εξηγήσουμε, ούτε γνωρίζουμε, τι καταθέτουν οι καλούμενοι μάρτυρες. Εκείνο που γνωρίζουμε, είναι ότι έχει καταπατηθεί το τεκμήριο αθωότητας μας και θεωρούμαστε ήδη ένοχοι. Το χειρότερο, όμως, είναι, ότι κάθε μέρα καταδικαζόμαστε χωρίς λόγο στην συνείδηση του κόσμου, δηλαδή στην δική σας συνείδηση. Και αυτό είναι άδικο.
Αυτά όλα τα λόγια καρδιάς, σας τα οφείλαμε. Για την αγάπη σας και την στήριξη σας. Και εμείς από την πλευρά μας, όλοι οι αδελφοί ενωμένοι και ομόψυχοι, σας διαβεβαιώνουμε, ότι θα υπομείνουμε την δοκιμασία αυτή, αντλώντας δύναμη από εσάς. Και με όσες δυνάμεις μας δίνει ο Θεός, θα συνεχίσουμε, να ζητούμε να ελεγχθούμε και να κριθούμε δίκαια, ελπίζοντας στην αποκατάσταση της τιμής μας ως μοναχών και της αξιοπρέπειας μας ως ανθρώπων.
