«Γνωρίζουμε ότι τα αποτελέσματα για εντοπισμό οστών αγνοουμένων στην Κύπρο δεν θα αυξάνονται όσο περνά ο καιρός και οι μάρτυρες που θα μπορούσαν να δώσουν πληροφορίες πεθαίνουν, παίρνοντάς τις μαζί τους στον τάφο», δήλωσε προσφάτως στο πλαίσιο συνέντευξης στο ΚΥΠΕ ο Πολ Ανρί Αρνί, το μέλος της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ).
Ο Ελβετός κ. Αρνί εκπροσωπεί στη ΔΕΑ τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό και τα Η.Ε. Την ίδια διαπίστωση μαζί του έχουν κάνει το τελευταίο διάστημα και τα άλλα δύο μέλη της ΔΕΑ, ο Ε/κ Νέστορας Νέστορος και η Τ/κ Γκιουλτέν Πλουμέρ Κιουτσιούκ, όλοι γνωρίζοντας ότι οι μέρες των παχέων αγελάδων τελειώνουν αφού:
-Μάρτυρες δεν υπάρχουν για να δώσουν πληροφορίες.
-Το 2018 εντόπισαν μόλις 10 τάφους με λείψανα.
- Στους συγγενείς δίνουν υπολείμματα λειψάνων και σε περιπτώσεις έως κι ένα κοκαλάκι, για να θάψουν.
-Ουδείς θέτει ζήτημα για τις μετακινήσεις ομαδικών τάφων.
-Οι καριέρες της μέχρι σήμερα ανέγγιχτης VIP «αγίας τριάδας» κάπου εδώ τελειώνουν. Επί τη ευκαιρία θυμίζουμε στον κ. Αρνί ότι τον Μάρτιο του 2016 ο Φώτης Φωτίου είχε προειδοποιεί ότι «η έλλειψη οστών Ε/κ στις κατεχόμενες περιοχές θέτει σε κίνδυνο το έργο της Δ.Ε.Α. και κατά συνέπεια και την ύπαρξή της».
Τον Μάρτιο του 2013, ο διπλωμάτης Θεόφιλος Θεοφίλου (που παραιτήθηκε από τη ΔΕΑ) υπογράμμιζε σε έκθεσή του προς την κυβέρνηση ότι «δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι η στάση της Τουρκίας και των κινουμένων της στην τ/κ πολιτική ηγεσία, στο θέμα των αγνοουμένων, όπως εκφράζεται από την Τ/κ Εκπρόσωπο (στη Δ.Ε.Α.) Γκιουλτέν Κιουτσιούκ, είναι άτεγκτη, άσπλαχνη και ανάλγητη». Η μόνη λοιπόν που επιδιώκει να κλείσει το θέμα των αγνοουμένων οριστικά για να πάει στη σύνταξη δόξη και τιμή είναι η κ. Κιουτσιούκ, η οποία κατάφερε να κεφαλοκλειδώσει τους Νέστορος και Αρνί και να περάσει την τουρκική στρατηγική στο ζήτημα των αγνοουμένων, που είναι:
- Να εξαφανιστούν οι αποδείξεις για μαζικές εκτελέσεις αιχμαλώτων πολέμου,
- Να πετύχει όπως ακόμα και στις εκθέσεις του γ.γ. του ΟΗΕ εξισώνονται οι ευθύνες της Τουρκίας με αυτές της Κύπρου και της Ελλάδας (βλ. Έκθεση του γ.γ. 30/01/2019 για ΟΥΝΦΙΚΥΠ). Όπως έγραψε η «Κ» (10/02/2019): «Διαβάστε παρακάτω τις δύο παραγράφους για τους αγνοούμενους (40 και 41) στην έκθεση του γ.γ. για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, η οποία και καλύπτει την περίοδο από 21/06/2018 μέχρι 18/12/2018, και πείτε σε ποιο σημείο καταγγέλλεται η Τουρκία;
Ευθύνες με υπογραφή Σ.Α.
40: Μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου, οι δικοινοτικές ομάδες αρχαιολόγων της Επιτροπής Αγνοουμένων στην Κύπρο, στο πλαίσιο μακρόχρονης ανθρωπιστικής πρωτοβουλίας – και οικοδόμησης εμπιστοσύνης, έχουν ανασύρει λείψανα 1.200 ατόμων και στις δύο πλευρές του νησιού. Μέχρι σήμερα, τα οστά 923 αγνοουμένων, από ένα σύνολο 2.002, εντοπίστηκαν και επιστράφηκαν στις οικογένειές τους, συμπεριλαμβανομένων 39 κατά τη διάρκεια της υπό αναφορά περιόδου. Μετά την πρόσβαση που χορηγήθηκε (σ.σ. εννοείται από τον κατοχικό στρατό, ο οποίος δίνει πρόσβαση κατά το δοκούν), τον Νοέμβριο του 2015, η Επιτροπή έχει μέχρι στιγμής πραγματοποιήσει 27 ανασκαφές σε στρατιωτικές περιοχές στον βορρά, εκ των οποίων 4 κατά τη διάρκεια της υπό αναφορά περιόδου, με αποτέλεσμα την ανάκτηση λειψάνων 37 ατόμων.
41: Σε μια προσπάθεια εντοπισμού πρόσθετων τοποθεσιών των πιθανών χώρων ταφής αγνοουμένων, η Επιτροπή συνέχισε τις προσπάθειές της για την εξασφάλιση πρόσβασης στα αρχεία χωρών και οργανισμών που είχαν στρατιωτική ή αστυνομική παρουσία στην Κύπρο το 1963, το 1964 και το 1974. Κατά τη διάρκεια της υπό αναφορά περιόδου, υποβλήθηκαν αιτήσεις στις υπηρεσίες αρχείων της Αυστραλίας, της Ιρλανδίας, της Νέας Ζηλανδίας, των Ηνωμένων Εθνών και της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ICRC). Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ICRC έχουν καταβάλει εκτεταμένες προσπάθειες για την παροχή πρόσβασης στην Επιτροπή σε όλες τις σχετικές αρχειακές πηγές, ελάχιστες αρχειακές πληροφορίες σχετικά με τέτοιες τοποθεσίες έχουν μέχρι στιγμής, τα άμεσα εμπλεκόμενα μέρη, μοιραστεί με την Επιτροπή». Όπως γίνεται αντιληπτό, η Τουρκία όχι μόνο δεν αναφέρεται ονοματικά στις δύο παραγράφους της έκθεσης του γ.γ. του ΟΗΕ, αλλά απεναντίας, οι ευθύνες της για μη παροχή στοιχείων στην έρευνα εξισώνονται με τυχόν ευθύνες των άλλων άμεσα εμπλεκομένων μερών και σημειώνεται ακριβώς ως ακολούθως: «Ελάχιστες αρχειακές πληροφορίες σχετικά με τέτοιες τοποθεσίες έχουν μέχρι στιγμής, τα άμεσα εμπλεκόμενα μέρη, μοιραστεί με την Επιτροπή». Τα άμεσα εμπλεκόμενα μέρη νοείται ότι είναι οι δύο πλευρές στην Κύπρο, η Τουρκία και η Ελλάδα…
Οι δύο παράγραφοι στην έκθεση του γ.γ. για τους αγνοούμενους λογικά πρέπει να έχουν συνταχθεί από το τρίτο μέλος της ΔΕΑ, τον Πολ Ανρί Αρνί με τη σύμφωνο γνώμη του Ε/κ μέλους Νέστωρα Νέστωρος και της Τ/κ μέλους Γκιουλντέν Πλουμέρ Κιουτσιούκ. Ασχολούμενος πέραν 25 σχεδόν χρόνια με το ζήτημα των αγνοουμένων, γνωρίζω ότι το προκαταρκτικό κείμενο κάθε έκθεσης περνά από το κόσκινο των Υπουργείων Εξωτερικών της Κύπρου και της Ελλάδας και προφανώς και της Τουρκίας, αλλά και της Βρετανίας, η οποία συνήθως αναλαμβάνει τη σύνταξη της έκθεσης εκ μέρους του Σ.Α.
Έτσι η κάθε πλευρά προσπαθεί να εντάξει τις δικές της τροπολογίες στο τελικό κείμενο. Και το ερώτημα είναι κατά πόσον η Λευκωσία συμφωνεί με τις δύο παραγράφους της παρούσας έκθεσης; Αυτές που κατά την εκτίμησή μας, όχι μόνο απαλλάσσουν την Τουρκία από τις ευθύνες της, αλλά εξισώνουν και τα θύματα με τους θύτες, με την ανοχή της κυβέρνησης Αναστασιάδη και με το Συμβούλιο Ασφαλείας να προσυπογράφει την έκθεση!». Αυτά γράφαμε στις 10/02/2019 αλλά απάντηση δεν πήραμε ούτε από τον κ. Αρνί ούτε από τη ΔΕΑ, ούτε από την κυβέρνηση της Κ.Δ.
Κι όμως υπάρχουν διευθύνσεις και τάφοι
Από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2016, ο γράφων απέστελλε επιστολές στον Εκπρόσωπο της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Κύπρο Aleem Siddique μέχρι και στον Εκπρόσωπο του γ.γ. του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη Stephane Dujarric, καταγγέλλοντας την πλήρη απαξίωση που έχει επιδείξει ο Πολ Ανρί Αρνί και η ΔΕΑ στα ερωτήματα που είχαμε υποβάλει διά σχετικών επιστολών μας (με κοινοποίηση και στην Ελίζαμπεθ Σπέχαρ) για το ζήτημα της κακοδιαχείρισης (βλ. απόκρυψης) αρχείων της ΟΥΝΦΙΚΥΠ που περιέχουν στοιχεία για αγνοουμένους.
Σε σχετικά ρεπορτάζ γράφαμε ότι, ο κ Αρνί «κατακρατεί έκθεση με πληροφορίες από έρευνα στα αρχεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ που έγινε το 2003» και σημειώναμε σχετικά: «Από τον Οκτώβριο του 2000 το ΥΠΕΞ της Κ.Δ. με ρηματικές διακοινώσεις του ζητάει από τα Η.Ε. να μελετηθούν τα αρχεία τους για εντοπισμό πληροφοριών για τους αγνοούμενους. Τον Μάρτιο του 2001 διορίζεται από τα Η.Ε. η κ. Ανίτα Γκρέιβς (Anita Graves), η οποία αναλαμβάνει να κάνει έρευνα στα αρχεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και των Η.Ε., η οποία ολοκληρώνεται τον Σεπτέμβριο του 2003, οπότε η κ. Γκρέιβς παραθέτει σχετική έκθεση και μια σειρά από φάιλς με τα σχετικά στοιχεία. Ωστόσο, ο τότε αναπληρωτής του τρίτου μέλους της ΔΕΑ Πιέρ ντε Κουπεράν αρνήθηκε να δώσει τα αποτελέσματα στον τότε Ε/κ εκπρόσωπο στη ΔΕΑ Ηλία Γεωργιάδη. Έκτοτε το ζήτημα τέθηκε στον πάγο και ανακινήθηκε ξανά με έγγραφο που κατέθεσε ο Θεόφιλος Θεοφίλου, το 2013, ως μέλος τότε της ΔΕΑ. Τον Ιούνιο του 2014 ο Ανρί Πιερ Αρνί, ενημερώνει τη ΔΕΑ –ψευδώς– ότι μόνο τα αρχεία του Ερυθρού Σταυρού είχαν διερευνηθεί και όχι αυτά της ΟΥΝΦΙΚΥΠ.
Με το νέο μέλος της ε/κ πλευράς στη ΔΕΑ Νέστορα Νέστορος ξεκινά μια συζήτηση για την αποστολή επιστολών σε διάφορους οργανισμούς για εξασφάλιση πληροφοριών από τα αρχεία τους. Τον Νοέμβριο του 2015 τίθεται ξανά από τον κ. Νέστορος θέμα της έρευνας που έκανε η κ. Γκρέιβς και πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες τα στοιχεία υπάρχουν και είναι στην κατοχή των Η.Ε. Ο Αρνί παραδέχεται το 2016 ότι το υλικό της έρευνας της Ανίτα Γκρέιβς είναι στο γραφείο του, αλλά αρνείται να τη θέσει στη διάθεση των δύο πλευρών, σημειώνοντας ότι θα διεξέλθει το υλικό ο ίδιος και η ομάδα του. Τελικά, ο κ. Αρνί κατέθεσε σχετικό έγγραφο στη ΔΕΑ και το γραφείο του ανέλαβε να διεξέλθει το υλικό με την πρόσληψη ενός επιπλέον προσώπου. Όταν, λοιπόν, ο εκπρόσωπος των Η.Ε. στη ΔΕΑ αρνείται να δώσει τα έγγραφα με τα στοιχεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ πώς περιμένει κανείς να δώσει σχετικές πληροφορίες ο τουρκικός στρατός, ο οποίος βαρύνεται και με εγκλήματα πολέμου με εκτελέσεις αιχμαλώτων;
Στοιχεία στα αρχεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ
Στα αρχεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, όπως γράψαμε στις 28/07/2003, «υπάρχουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία, άνδρες της Δύναμης έχουν καταγράψει τους χώρους ταφής ή και εκτέλεσης προσώπων που μέχρι σήμερα η τύχη τους αγνοείται και τα οποία στοιχεία, η ηγεσία της Δύναμης, παρά τα σχετικά διαβήματα από πλευράς του επίσημου κράτους, αρνείται να δώσει στις αρχές της Κ.Δ.
Παρά τις επίμονες προσπάθειες που είχαμε κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια, απευθυνόμενοι προς τους πολιτικούς προϊσταμένους της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, πάντα προσκρούαμε σε κλειστές πόρτες. Παρόλα αυτά, κατορθώσαμε τότε να εξασφαλίσουμε γραπτά στοιχεία, του Αυγούστου του 1974, από αναφορά του Αποσπάσματος της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, με έδρα την Αμμόχωστο, σχετικά με νεκρούς που βρέθηκαν σε δρόμους και πεζοδρόμια της πόλης και που η «τ/κ ηγεσία» της Αμμοχώστου αρνήθηκε να θάψει.
Η σχετική αναφορά βρίσκεται καταχωρισμένη στο αρχείο της Ειρηνευτικής Δύναμης Κύπρου (ΟΥΝΦΙΚΥΠ) και σε αυτή συγκεκριμένα σημειώνεται: «17 Αυγούστου. Αμμόχωστος. Η UNCIVPOL (Αστυνομία της Ειρηνευτικής Δύναμης) ανακάλυψε ένα νεκρό πρόσωπο στην οδό (δεν την αναφέρουμε για ευνόητους λόγους), δύο νεκρούς άνδρες και μία νεκρή γυναίκα στην οδό..., όλοι πολίτες. Τα πτώματα βρίσκονταν στους δρόμους και σε πεζοδρόμια. Όλα πυροβολημένα. Από την τουρκοκυπριακή ηγεσία της Αμμοχώστου ζητήθηκε όπως μετακινήσει τα πτώματα.
Στις 18 Αυγούστου ήταν ακόμα εκεί, γι’ αυτό η UNCIVPOL τα έθαψε. Ουδέν στοιχείο ταυτότητας». Το 2016 γράφαμε ότι, «στοιχεία στις αναφορές της UNCIVPOL υπάρχουν πολλά, γι’ αυτό και επιμένουμε ότι πρέπει να δοθούν στις πλευρές τα αρχεία ώστε να εντοπιστούν οι τάφοι. Ουδείς δικαιούται να κατακρατεί στοιχεία και ιδίως τα Η.Ε. με οποιαδήποτε δικαιολογία. Τα χρόνια είναι 42 και η απόκρυψη τέτοιων στοιχείων πλέον ισοδυναμεί με συγκάλυψη». Τώρα ο κ. Αρνί θυμήθηκε να πει υποκριτικά στη συνέντευξη του στο ΚΥΠΕ ότι: «Δεν αφήνουμε καμιά πέτρα που να μη σηκώσουμε για να βοηθήσουμε όσες περισσότερες οικογένειες μπορούμε», την ώρα που για 13 χρόνια το Γραφείο του κρατούσε κλειστούς φακέλους με στοιχεία, τα οποία, εκ των πληροφοριών μας, δεν διερευνήθηκαν. Όπως δεν διερευνήθηκαν πολλές άλλες περιπτώσεις, στην Αμμόχωστο, τη Βόνη, τη Σκυλλούρα, το Έξω Μετόχι, το Πέντε Μίλι και αλλού.
Όπως ανέγγιχτα έμειναν και τα εγκλήματα των μετακινήσεων ομαδικών τάφων για τα οποία κουβέντα δεν έκανε στη συνέντευξή του ο κ. Αρνί, πλην της γνωστής περίπτωσης των 80 Ασσιωτών για την οποία πούλησε ξανά το βολικό παραμύθι με την μετακίνηση των οστών σε σκυβαλότοπο στο Δίκωμο, ο οποίος έγινε στη συνέχεια πάρκο, τη στιγμή που η κ. Κιουτσιούκ δήλωνε στον γράφοντα τον Αύγουστο του 2017 ότι δεν ήξερε πού μετακινήθηκαν τα οστά και παρά τις πολύχρονες προσπάθειες δεν υπήρχαν μάρτυρες για να δώσουν στοιχεία.
Η ψυχολόγος άργησε μισό αιώνα
Eχοντας ξεμείνει από ουσιαστική δουλειά, στη ΔΕΑ επινοούν «αποστολές» και όπως ανακοίνωσε ο Αρνί στο ΚΥΠΕ, μετακάλεσαν πρόσφατα μια ειδική ψυχολόγο της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ICRC), η οποία εδώ και τέσσερις σχεδόν μήνες, επισκέπτεται οικογένειες αγνοουμένων και μέσω συνεντεύξεων, «θα προσπαθήσει να αποδείξει στους αρμόδιους, ότι όσα χρόνια και αν περάσουν, ο πόνος αυτός των ανθρώπων είναι ακόμη τόσο έντονος και νωπός, όσο τις πρώτες μέρες που χάθηκαν τα ίχνη τους»! Δεν είμαι σίγουρος αν θέλει και τα λέει ο κ. Αρνί ή του ξεφεύγουν; Ξεχνάνε στη ΔΕΑ ότι οι πρώτοι αγνοούμενοι καταγράφηκαν το 1964; Δηλαδή πριν από 55 χρόνια.
Τώρα θυμηθήκατε ότι οι οικογένειες χρειάζονταν στήριξη; Ή μήπως είναι για να δικαιολογείτε το ξόδεμα των εκατομμυρίων της Ε.Ε.; Ο κ. Αρνί είπε σχετικά στο ΚΥΠΕ: «Για το 2019 οι ανάγκες έχουν κατά το πλείστο καλυφθεί, καθώς η Ε.Ε., που είναι ο κύριος χρηματοδότης, έχει αυξήσει τη χρηματοδότηση από 2,6 εκατομμύρια ευρώ σε τρία για να καλυφθούν ανάγκες που σχετίζονται με γενετικές αναλύσεις και διαδικασίες»… Πάντως, όπως ενημερωθήκαμε από οικογένεια Τ/κ που έχουν αγνοούμενο της περιόδου 1964, μέλη της ειδοποιήθηκαν από τη ΔΕΑ, ότι ήθελαν να τα συναντήσουν. Οι άνθρωποι αναθάρρησαν ότι μετά από 55 χρόνια ίσως να εντοπίσθηκαν τα οστά του προσφιλούς τους προσώπου. Ωστόσο, απογοητεύτηκαν πολύ όταν αντιλήφθηκαν ότι τους κάλεσε μια ψυχολόγος για να τους εξηγήσει ότι «όσα χρόνια και αν περάσουν, ο πόνος αυτός των ανθρώπων είναι ακόμη τόσο έντονος και νωπός, όσο τις πρώτες μέρες που χάθηκαν τα ίχνη τους!». Μνήσθητί μου, Κύριε!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
