Kathimerini.com.cy
Η Σοφία Μπεκατώρου έσπασε τη σιωπή της καταγγέλλοντας στην Ελλάδα τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από παράγοντα της Ομοσπονδίας, στην Κύπρο η αθλήτρια Άντρη Ελευθερίου έχει μιλήσει δημοσίως για την σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη από αθλητικό παράγοντα, χωρίς καμία απολύτως ανταπόκριση. Η κίνησή της να κάνει καταγγελία στον γενικό εισαγγελέα, ίσως αποτελέσει την απαρχή ώστε πολλά θύματα να σπάσουν τη σιωπή τους. Πόσο έτοιμη ωστόσο είναι η κυπριακή κοινωνία να αγκαλιάσει και να υποστηρίξει τα θύματα; Πόσο εύκολο είναι για τα θύματα να μιλήσουν; Ποια είναι η ευθύνη του κράτους για πρόληψη αλλά και προστασία των θυμάτων; Στην «Κ» μιλούν για το θέμα ειδικοί και καλλιτέχνες.
• Η Πρόεδρος του Συμβουλίου Φωνή Αναστασία Παπαδοπούλου αποκαλύπτει πως βρίσκεται σε επικοινωνία με την Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή για να προχωρήσουν σε κοινές δράσεις. Εξηγεί πως μία καλή εκστρατεία ενημέρωσης μπορεί να οδηγήσει στο να σπάσει η σιωπή των θυμάτων. Πριν έξι- εφτά χρόνια κανένας δεν μιλούσε για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Με τη σωστή εκστρατεία όμως, όπως αυτή του Συμβουλίου της Ευρώπης, τις διάφορες δράσεις που ανέλαβε το κράτος και τις αλλαγές στη νομοθεσία, βλέπουμε δραματική αύξηση στις καταγγελίες. Σημειώνει πως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι πολύ σημαντική για να μάθουν τα παιδιά τα όριά τους ωστόσο αυτή υστερεί ακόμη στην Κύπρο. Αναφέρει πως στην Κύπρο δεν υπάρχει παραγραφή αδικημάτων. Άρα αν θέλουν τα θύματα να προχωρήσουν και σε καταγγελία στην αστυνομία και αν μπορεί να στοιχειοθετηθεί υπόθεση, τότε, θα προσαφθούν και κατηγορίες
• Η Επίτροπος Ισότητας Φύλου Ιωσηφίνα Αντωνίου για το πώς το Γραφείο της προτίθεται να αντιμετωπίσει τη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση. Λέει ότι ο ρόλος του Γραφείου της είναι να παρεμβαίνει και να προχωράεισε δράσεις διαφωτιστικές, «ούτως ώστε να ενημερώνουμε τις γυναίκες ότι πρώτα απ’ όλα δεν είναι μόνες τους, υπάρχουν οι αρμόδιοι φορείς, στους οποίους θα πρέπει να καταγγέλλουν αυτά τα οποία τους συμβαίνουν και με αυτόν τον τρόπο να ενθαρρύνουν και τις υπόλοιπες γυναίκες».
• Η κοινωνιολόγος Χριστίνα Καϊλή η οποία εργάζεται στο Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου αναφέρει πως «δεν είναι αρκετό να επικαλούμαστε απλά την ύπαρξη νομοθεσίας και να εναποθέτουμε όλη την ευθύνη στις γυναίκες που έχουν βιώσει αυτά τα εγκλήματα να καταγγείλουν». Όπως αναφέρει η ευθύνη είναι συλλογική και κυρίως το κράτος έχει την ευθύνη εφαρμογής όλων των νομοθεσιών και διαδικασιών που οφείλουν να εφαρμόζουν οι επαγγελματίες της αλυσίδας αυτής. Πρέπει να αναλογιστούμε γιατί ο θύτης συχνά παραμένει εκτός συζήτησης και συχνά υπάρχει περισσότερη ανησυχία για το δικό του «ξεβόλεμμα» και προστασία, ενώ αντίθετα η γυναίκα που βιώνει αυτή την τραυματική εμπειρία καλείται να υποστεί στιγματισμό μέσα από το ίδιο το σύστημα αναφέρει χαρακτηριστικά.
• Η βουλεύτρια του ΔΗΣΥ Ξένια Κωνσταντίνου αρθρογραφεί αποκλειστικά στην «Κ» για την σεξουαλική κακοποίηση και παρενόχληση. «Έχουμε δυστυχώς ένα σύστημα και μία κοινωνία όπου ο θύτης πλεονεκτεί. Όπου ο θύτης προστατεύεται, όπου μένει στην αφάνεια και όπου διατηρεί την ασφάλεια της εργασίας του. Στηρίζεται στη σιωπή, στον κατακερματισμό των νόμων και στα γρανάζια της χρονίζουσας δικαστικής διαδικασίας» αναφέρει χαρακτηριστικά.
• Η σκηνοθέτρια Μαγδαλένα Ζήρα μιλά στην «Κ» για τη σεξουαλική κακοποίηση και την κυπριακή κοινωνία. Η Κύπρος έχει πολλές αντιστάσεις στο να δει το πρόβλημα της σεξουαλικής παρενόχλησης και λέει πως ο θεσμός «ΣΕΖΟΝ Γυναίκες» πήρε ένα ρίσκο, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι υπάρχει σεξισμός στο επάγγελμα.
• Τέσσερις γυναίκες των εικαστικών, μιλούν στην «Κ» για το πώς οι σχέσεις εξουσίας διαμορφώνουν τον δημόσιο λόγο και στην Τέχνη.
Διαβάστε τις συνεντεύξεις στην Μαρίνα Οικονομίδου, στον Απόστολο Κουρουπάκη αλλά και τη σχετική αρθρογραφία στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
