ΚΥΠΕ
Η Τράπεζα Κύπρου απάλλαξε εγγυητή από τις υποχρεώσεις του σε δανειακή σύμβαση, αποδεχόμενη απόφαση του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου, ο οποίος, εξετάζοντας παράπονο, έκρινε ότι η τράπεζα καθυστέρησε επτά χρόνια να ενημερώσει τον εγγυητή για τη μη καταβολή δόσεων από την πρωτοφειλέτιδα του δανείου.
«Το εν λόγω παράπονο ήταν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι το ΑΠΙ απέτυχε να ενημερώσει τον εγγυητή χωρίς καθυστέρηση, ως όφειλε, για τη μη καταβολή δόσεων από την πρωτοφειλέτιδα. Στην πραγματικότητα, η επίμαχη ενημέρωση έγινε μετά την πάροδο επτά και πλέον ετών, από την ημερομηνία σύναψης του δανείου», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος Παύλος Ιωάννου.
Όπως αναφέρει, η συγκεκριμένη καθυστέρηση, «προφανώς, συνιστά κατάφωρη παραβίαση των νομίμων δικαιωμάτων του εγγυητή, επειδή, εκτός των άλλων, είναι αποτέλεσμα εφαρμογής καταχρηστικής ρήτρας, η οποία παρεισέφρησε στην εγγυητική σύμβαση».
Επί της ουσίας όμως, προσθέτει, η διαμορφωθείσα κατάσταση καταστρατηγεί, ουσιωδώς, το άρθρο 12(1) του περί της Προστασίας Ορισμένης Κατηγορίας Εγγυητών Νόμου του 2003, το οποίο αναφέρει ότι «σε κάθε σύμβαση εγγύησης, ο πιστωτής υποχρεούται να ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση και γραπτώς τον εγγυητή με επιστολή του στη διεύθυνσή του που καταγράφηκε στη συμφωνία δανείου ή στην τελευταία γνωστή στον πιστωτή διεύθυνσή του για κάθε καθυστέρηση καταβολής τριών τουλάχιστον δόσεων ή αθέτηση από τον πρωτοφειλέτη οποιασδήποτε άλλης υπόσχεσης ή υποχρέωσής του δυνάμει της συμφωνίας δανείου ή άρση ή μεταβολή οποιασδήποτε επιβάρυνσης που είχε τεθεί στην περιουσία του προς όφελος του πιστωτή για τους σκοπούς της συμφωνίας δανείου.»
Σύμφωνα με τον κ. Ιωάννου, η τράπεζα με επιστολή ημερομηνίας 13 Μαρτίου 2020 ενημέρωσε ότι αποδέχθηκε την απόφαση του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου και ενημέρωσε τον εγγυητή ότι τον απαλλάσσει πλήρως από την εγγυητήρια σύμβαση.
Εξάλλου, ο κ. Ιωάννου σχολιάζει ότι «είναι φανερό ότι δεν είναι, πλέον, πρόσφορο στο τραπεζικό σύστημα να συνεχίζει να αγνοεί την αδήριτη ανάγκη πιστής εφαρμογής όλων των νόμων που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ πιστωτών και εγγυητών».
«Οι νόμοι αυτοί αποδεικνύονται, πλειστάκις, εξαιρετικά αποτελεσματικοί στην προάσπιση των δικαιωμάτων των εγγυητών, νοουμένου ότι οι ίδιοι οι εγγυητές ενεργούν έγκαιρα, προσφεύγοντας στους νομικούς τους συμβούλους, στους Συνδέσμους Δανειοληπτών και Προστασίας Κύριας Κατοικίας και στον Ενιαίο Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσης», προσθέτει ο Παύλος Ιωάννου, επισημαίνοντας τη σημασία της έγκαιρης προσπάθειας στην κατεύθυνση αυτή.
