Της Μαρίνας Οικονομίδου
Η καταγγελία του πρώην επικεφαλής για τα οικονομικά του ΑΚΕΛ Βενιζέλου Ζαννέτου στην «Καθημερινή», πως ο ιθύνων νους της Δρομολαξιάς ήταν ο Νίκος Κατσουρίδης, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας στην Εζεκία Παπαϊωάννου. Όχι γιατί, όπως υποστήριζαν στελέχη, υπήρξε κάποιος εντός του οικοδομήματος που διαφωνούσε με τα όσα έλεγε στη συνέντευξή του ο Βενιζέλος Ζαννέτος ή τον αδικούσαν για τις αποκαλύψεις, αλλά η αμηχανία που κυριάρχησε στους διαδρόμους αφορούσε, μεταξύ άλλων, και τη χρονική συγκυρία. Ήλθε δηλαδή σε μία περίοδο που ενώ το ΑΚΕΛ προσπαθούσε να ανακάμψει και να κεφαλαιοποιήσει τα ζητήματα διαπλοκής με τις κακοδιαχειρίσεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τα χρυσά διαβατήρια και όχι μόνο, ξέσπασε το σκάνδαλο Χριστάκη Τζιοβάννη από το βίντεο του Al Jazeera. Αυτό, σε συνδυασμό με την αναμόχλευση όσων έγιναν στη Δρομολαξιά λίγο πριν από τις εκλογές, θεωρήθηκε βόμβα που έσκασε στα χέρια των ΑΚΕΛικών λίγο πριν από τη μεγάλη εκλογική μάχη.
Ο ρόλος Κατσουρίδη
«Μας ήρθε κεραμίδα η συνέντευξη», υποστήριζαν στελέχη του κόμματος, τα οποία διάβαζαν έκπληκτα τη συνέντευξη το πρωί της Κυριακής και το επιβεβαίωσε με τον τρόπο του ο εκπρόσωπος Τύπου Στέφανος Στεφάνου την επόμενη ημέρα στην Πρωινή Επιθεώρηση του «Πολίτη», όπου αμήχανα σημείωνε πως η δικαιοσύνη έχει ήδη αποφασίσει και απέφυγε να μιλήσει ξεκάθαρα για όσα καταλόγιζε ο Βενιζέλος Ζαννέτος στον Νίκο Κατσουρίδη. Και απέφευγε να μιλήσει ξεκάθαρα, καθώς ουδέποτε μέχρι τώρα συζητήθηκε ανοικτά το κεφάλαιο της Δρομολαξιάς και ποιοι θεωρούνταν για το κόμμα οι πραγματικοί υπεύθυνοι της κατάστασης. Ο Βενιζέλος Ζαννέτος, ωστόσο, μπορεί να φωτογράφιζε για καιρό τους πραγματικούς –για τον ίδιο– υπαίτιους, ωστόσο, πρώτη φορά, μίλησε ανοικτά, ονοματίζοντας τον άλλοτε κραταιό άντρα της Αριστεράς, Νίκο Κατσουρίδη. Ο Νίκος Κατσουρίδης, σύμφωνα με τον Βενιζέλο Ζαννέτο, ήταν το αρμόδιο άτομο εντός Γραμματείας που παρακολουθούσε τους ημικρατικούς οργανισμούς, υποστήριζε πως ο ίδιος ο Νίκος Κατσουρίδης πρότεινε στον Νίκο Λίλλη την υποβολή της συγκεκριμένης πρότασης και πως τον χαρακτήριζε προστάτη του Λίλλη, τον άνθρωπο που τον κρατούσε από το χέρι με αποτέλεσμα να θέσει ως προϋπόθεση στις δικαστικές αρχές να μείνει εκτός της υπόθεσης ο κ. Κατσουρίδης. Παραδέχτηκε πως ο ίδιος ζήτησε την παραίτησή του από το κόμμα, καθώς, όπως υποστήριζε, εξαιτίας του μετατράπηκε μία απλή αγοραπωλησία σε σκάνδαλο. Άφησε μάλιστα να εννοηθεί πως ο ίδιος δεν ενημέρωνε πλήρως τη Γραμματεία για ό,τι αφορούσε την εν λόγω επένδυση.
Το συγκεκαλυμμένο μήνυμα
Το ερώτημα πολλών όμως ήταν γιατί βγήκαν όλα αυτά τώρα στη φόρα. Η Δρομολαξιά είναι ένα κεφάλαιο που έχει συζητηθεί πολλάκις, όμως ουδέποτε είχε κλείσει, καθώς αποτελούσε πληγή που βρισκόταν κάτω από το χαλί. Ο Βενιζέλος Ζαννέτος είχε ξεκαθαρίσει πως θα γράψει τη δική του αλήθεια σε βιβλίο που αναμένεται να κυκλοφορήσει εντός των επόμενων μηνών όμως πέραν τούτου, φέρεται να ενόχλησαν τον ίδιο και οι κατηγορίες της κυβερνώσας παράταξης που τον φωτογράφιζαν για διαφθορά και διαπλοκή και τον συνέκριναν με τον Χριστάκη Τζιοβάνη, τη στιγμή που ο ίδιος δεν είχε κατηγορηθεί για διαφθορά. Αυτή η συνέντευξη κινητοποίησε την ηγεσία, η οποία του ζήτησε να αναβάλει τη δημοσιοποίηση του βιβλίου μετά τις βουλευτικές εκλογές. Κίνηση που κατέδειξε πως στο βιβλίο υπάρχουν κι άλλα που δεν είπε ακόμα ο κ. Ζαννέτος και ανησυχούν την ηγεσία ή τουλάχιστον πως στο κόμμα αντιλαμβάνονται πως όλα αυτά πλήττουν κυρίως το κόμμα και λιγότερο τον κ. Κατσουρίδη. Πάντως, ο Νίκος Κατσουρίδης τήρησε σιγήν ιχθύος, τουλάχιστον επισήμως, στέλνοντας το μήνυμα πως οι δικαστικές αποφάσεις μιλούν από μόνες τους και δεν χρειάζεται ο ίδιος να σχολιάσει οτιδήποτε σε όσα καταγγέλλει ο κ. Βενιζέλος.
Η αποκάλυψη του «Πολίτη» την Τρίτη που πέρασε πως ο Νίκος Λίλλης έδωσε –μετά από εκβιασμό του Βενιζέλου Ζαννέτου– 100.000 ευρώ εισφορά στο ΑΚΕΛ ως ανώνυμος προκάλεσε περαιτέρω τριγμούς. Θεωρήθηκε από πολλούς πως αυτή η είδηση ήταν μήνυμα από τον Νίκο Κατσουρίδη πως αν συνεχίσουν οι τοποθετήσεις Βενιζέλου και η δημοσιοποίηση βιβλίου, θα βγουν πολλοί σκελετοί από το ντουλάπι του ΑΚΕΛ. Οι σχέσεις του ιδίου με την Εζεκία Παπαϊωάννου σίγουρα δεν διάγουν την καλύτερη περίοδο και δεν αναμένεται σίγουρα να φτιάξουν το επόμενο διάστημα, καθώς στο ΑΚΕΛ θεωρούν δεδομένη την έντονη εμπλοκή του με τη Δημοκρατική Παράταξη, αλλά και πως ο ίδιος βρίσκεται πίσω από την ανεξαρτητοποίηση των τριών βουλευτών του ΔΗΚΟ, με τους οποίους, όπως λέγεται, βρίσκεται συχνά. Όμως η αναμόχλευση των παλιών αμαρτιών του ΑΚΕΛ είναι κάτι που ενόχλησε στελέχη του ΑΚΕΛ, αφού θεωρήθηκε ως προσπάθεια να πληγεί το κόμμα την ώρα που ανακάμπτει για ένα παλιό ζήτημα. Ο Στέφανος Στεφάνου δεν έκρυψε τις τελευταίες ημέρες τη δυσφορία του και για τη συνέντευξη και για το περιβόητο βιβλίο που θα ακολουθήσει.
Καθόλου τυχαία και η κίνησή του να απορρίψει τα περί πολιτικής δίωξης Ζαννέτου. Σε αυτό το πλαίσιο επέλεξαν να μη σχολιάσουν καθόλου τη συνέντευξη, παρά τις έντονες προκλήσεις που δέχτηκαν από τον Δημοκρατικό Συναγερμό που τους χαρακτήριζε κόμμα διαφθοράς και διαπλοκής. Τα περί ανώνυμων εισφορών που προέκυψαν από το 2012 ανάγκασαν την ηγεσία να τοποθετηθεί και να ξεκαθαρίσει πως αυτά αποτελούν παλιές κακές πρακτικές. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το κόμμα έγινε αναφορά πως το ΑΚΕΛ ακολουθεί πλέον πιστά τη νομοθεσία για τις εισφορές, έστω και αν η Γραμματεία σίγουρα έρχεται σε δύσκολη θέση με την αναφορά Βενιζέλου ότι για όλες τις εισφορές και τις οικονομικές δοσοληψίες του κόμματος ήταν όλοι ενήμεροι. Ζήτημα βεβαίως αποτελεί και το θέμα Κατσουρίδη, αν ισχύουν τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Ζαννέτος για τον άλλοτε δεύτερο τη τάξει του κόμματος. Οι αποκαλύψεις του Βενιζέλου Ζαννέτου έκαναν πάντως τον Δημοκρατικό Συναγερμόνα τρίβει τα χέρια του με ευχαρίστηση. Καθόλου τυχαία η δήλωσή του εκπροσώπου Τύπου Δημήτρη Δημητρίου ότι το ΑΚΕΛ είναι βουτηγμένο στη διαπλοκή και τη διαφθορά, αλλά και η ανάρτηση από τον λογαριασμό του κόμματος που μετά την κατακραυγή, ότι ήταν προσβλητική και οπαδική αφαιρέθηκε, ότι το ΑΚΕΛ «θα μπει σε πτήση αντί να κατεβάσει κόσμο στους δρόμους. Έχει και… το λιλλή σε μετρητά από τον Λίλλη για τα έξοδα της πτήσης.
Θα προσγειωθεί όμως στο ‘Βενιζέλος’». Στον ΔΗΣΥ θέλουν με κάθε τρόπο να πλήξουν το αφήγημα του ΑΚΕΛ για ηθικό έρεισμα, όμως πόσο εύκολο είναι να το κεφαλαιοποιήσει; Όσο κι αν η αναμόχλευση του ζητήματος έφερε σε δύσκολη θέση το κόμμα, η Δρομολαξιά –για την οποία στέλεχος του ΑΚΕΛ καταδικάστηκε και εξέτισε ποινή φυλάκισης– και οι εισφορές, αποτελούν ένα ζήτημα χιλιοειπωμένο και πολύ μακρινό. Άλλωστε, και ο ΔΗΣΥ έχει βρεθεί στο στόχαστρο για τις εισφορές που δεχόταν από τη Focus και σίγουρα δυσκολεύει την όποια προσπάθειά του να διαχωρίσει τη θέση του. Για τον ΔΗΣΥ η μεγαλύτερη δυσκολία είναι πως το κυπριακό επενδυτικό πρόγραμμα και τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες, με ιδιωτικά τζετ, εμπλοκή συμπέθερων και οικογενειακού περίγυρου, σύγκρουση συμφερόντων μελών της κυβέρνησης έχουν πλήξει –όπως παραδέχονται στελέχη– τον ΔΗΣΥ και εκτιμούν πως θα αποτυπωθεί στις επικείμενες εκλογές. Άλλωστε, στην περίπτωση του ΔΗΣΥ κανένας δεν φαίνεται να πλήρωσε για τις καταχρήσεις, δεδομένου ότι οι έρευνες βρίσκονται επί του παρόντος πολύ πίσω.
Πέραν τούτου, ο Συναγερμός θα κληθεί να απαντήσει και στα ευρήματα της έκθεσης του γενικού ελεγκτή. Ότι δηλαδή η κυβέρνηση ενεργούσε κατά το δοκούν στο θέμα των πολιτογραφήσεων, δίνοντας υπηκοότητα σε πρόσωπα που δεν πληρούσαν τα κριτήρια. Ευρήματα που στοχοποιούν μία σειρά πρωτοκλασάτων κυβερνητικών στελεχών. Έστω κι αν η απάντηση του ΔΗΣΥ είναι η ρήξη με τον γενικό ελεγκτή, είναι ερώτημα κατά πόσο θα την ωφελήσει, δεδομένης και της δημοτικότητας που απολαμβάνει ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, αλλά και της αίσθησης που έχει επικρατήσει, ότι κυβέρνηση και ΔΗΣΥ έχουν κάτι να κρύψουν από την Ελεγκτική Υπηρεσία. Το σίγουρο είναι πως επιχειρείται αποδόμησή του μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις με την εταιρεία Cypra και είναι ένα ερώτημα αν θα καταφέρει να ενισχυθεί πολιτικά από αυτό ο ΔΗΣΥ, δεδομένου ότι η σωρεία ατασθαλιών, παρατυπιών και οι παραβλέψεις γίνονταν επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως σε μία προσπάθεια να «καθαρίσει» το κόμμα από τον λεκέ που προκάλεσαν τα χρυσά διαβατήρια και οι χειρισμοί της κυβέρνησης, αυτό έχει προχωρήσει σε μέτρα ενίσχυσης της διαφάνειας σε ό,τι αφορά στελέχη και υποψήφιους βουλευτές.
Μικροί ή αποχή;
Ολα αυτά που ανοίγουν σίγουρα δεν ευνοούν τα δύο μεγάλα κόμματα. Αντιθέτως, φαίνεται να αναβιώνει το σκηνικό του 2016, μετά τις αποκαλύψεις της Focus που ενέπλεκαν τα δύο μεγάλα κόμματα. Σε αυτό το πλαίσιο ευνοήθηκαν ιδιαίτερα τα μικρότερα κόμματα, όπως οι Οικολόγοι, η Συμμαχία Πολιτών και το ΕΛΑΜ. Σήμερα, ενώ οι πρώτες δημοσκοπήσεις έδειχναν κατάρρευση των μικρών κομμάτων, δεν αποκλείεται να ενισχυθούν ως ψήφος οργής και αντίδρασης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι με όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αποσιωπήθηκε πλήρως το κεφάλαιο που λέγεται ΕΛΑΜ, καθώς κανείς δεν φαίνεται να ασχολείται με τη διασύνδεση του ακροδεξιού κόμματος με τη Χρυσή Αυγή, η οποία με δικαστική απόφαση θεωρείται εγκληματική οργάνωση. Είναι, λοιπόν, ένα ερώτημα το κατά πόσο από όλο αυτό θα ευνοηθούν μικρότερα ή νέα κόμματα που θα προτάξουν τη διαφάνεια ή αν όλα αυτά οδηγήσουν σε μεγάλα ποσοστά αποχής. Πέραν της απαξίωσης που έχει προκληθεί από τη διαπλοκή, η πανδημία, τόσο τα μέτρα όσο και οι συνέπειες που θα προκαλέσει, δεν αποκλείεται να οδηγήσουν τον κόσμο μακριά από τις κάλπες.
