Kathimerini.com.cy
Αυτοανανέωση της ηγεσίας του ΔΗΣΥ αναμένεται να ζητήσει ο πρώην βουλευτής του ΔΗΣΥ Ρίκκος Μαππουρίδης κατά τη συνεδρία του πολιτικού γραφείου δείχνοντας προς τον αναπληρωτή πρόεδρο Λευτέρη Χριστοφόρου που βρίσκεται στις Βρυξέλλες και στην αντιπρόεδρο Στέλλα Κυριακίδου η οποία θα διοριστεί ως η νέα επίτροπος. Όπως λέει σε αυτή την περίοδο και με αυτά τα δεδομένα δεν χωρά «διοίκηση που να βρίσκεται ουσιαστικά ‘εν εξωρία». Ο κ. Μαππουρίδης επισημαίνει πως το μεγάλο ζήτημα είναι ο σαφής επαναπροσδιορισμός της ταυτότητας της παράταξης και όχι η αμφισβήτηση της ηγεσίας, στηρίζοντας με αυτό τον τρόπο τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου. Ο ίδιος κάνει λόγο για στελέχη που έβαλαν φουστανέλες καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής ενώ όπως αναφέρει, «η πολυσυλλεκτικότητα δεν πρέπει να αφεθεί να μας μετατρέψει σε πολύγλωσση Βαβέλ». Θα πρέπει να σημειωθεί πως ο κ. Μαππουρίδης δεν αφήνει στο απυρόβλητο την κυβέρνηση, ψέγοντας τη συμπεριφορά του οικογενειακού περίγυρου του προέδρου αλλά και χειρισμούς υπουργών όπως του κ. Χαμπιαούρη και του Γιώργου Λακκοτρύπη
Θέμα αναπληρωτή και αντιπροέδρου από Μαππουρίδη
«Το μέγα ζήτημα είναι ο σαφής επαναπροσδιορισμός της ταυτότητας της Παράταξης και όχι η αμφισβήτηση της ηγεσίας της. Ο Πρόεδρος του κόμματος ευθαρσώς εκφράζει τη νέα τάση που όμως, λόγω στέρησης επιτόπιων στελεχών που να προέρχονται από τη διοικούσα γενιά, δεν διαβιβάζεται ως μήνυμα στα στελέχη και τους οπαδούς. Απαιτείται ενεργός ανάμειξη νέων, δραστήριων και προερχόμενων από την ευρύτερη κοινωνία επιτόπιων και περιφερειακών διοικήσεων. Το Πολιτικό Γραφείο να επιστρατευθεί ώστε στα επόμενα δύο χρόνια τα μέλη του με τακτικές εξορμήσεις να έρχονται σε επαφή με την κοινωνία και να διαβιβάζουν τα μηνύματα στην ηγεσία. Η ηγεσία από την πλευρά της, ας συναισθανθεί το βάρος της προσαρμογής στα νέα πολιτικά δεδομένα και ας αυτοανανεωθεί. Δεν είναι παραγωγικό να αναλώνεται ο μοναδικός έμπειρος Ευρωβουλευτής που προέρχεται απ’ ευθείας από την Παράταξη σε εσωτερική διοίκηση ως Αναπληρωτής Πρόεδρος. Διοίκηση που να ευρίσκεται ουσιαστικά «εν εξωρία», δεν χωρεί υπό τις παρούσες συνθήκες δεδομένου ότι εντός λίγων μηνών αναμένεται η αποχώρηση και της Αντιπροέδρου του Κόμματος αν όντως θα αναλάβει καθήκοντα Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θα προσδώσει πρόσθετη αξία στην Κυπριακή εκπροσώπηση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μαππουρίδης.
Αυτούσια η τοποθέτηση Ρίκκου Μαππουρίδη
Στα 43 χρόνια συμβολής του στη Δημόσια ζωή, ο Δημοκρατικός Συναγερμός παρέμεινε επίκαιρος ακριβώς γιατί εξέφραζε τις εκάστοτε προσδοκίες, πεποιθήσεις και ενδοιασμούς των μετεχόντων. Ο αγώνας για εμπέδωση της Δημοκρατίας από το 1976 και σε ολόκληρη την περίοδο Προεδρίας του Σπύρου Κυπριανού και η αντίθεση σε λεγόμενα δημοκρατικά μέτωπα και μίνιμουμ προγράμματα, η επί 4,5 χρόνια στήριξη της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας του Προέδρου Βασιλείου, η διαδρομή για ένταξη στην Ευρώπη επί Γλαύκου Κληρίδη, η αντίδραση στον απορριπτισμό του «ήρωα των δακρύων», η προβολή της ανάγκης αντιμετώπισης της κρίσης με συναινετικά οικονομικά μέτρα μέχρι το τέλος της προεδρίας Χριστόφια, ήταν συνεκτικοί παράγοντες προσανατολισμού της κομματικής δράσης σε πολιτικό αλλά και σε ιδεολογικό επίπεδο. Για 43 χρόνια ο Συναγερμός υπήρξε η πηγή εκπόρευσης σαφούς και σταθερής καθοδήγησης σε κοινά αποδεκτές κατευθύνσεις και παρέμεινε η ΠΡΩΤΗ πολιτική δύναμη του τόπου. Η συνεκτικότητα αυτή έκφρασης και επιδιώξεων δεν διασπάστηκε ούτε και όταν η κρίση έθετε την πολιτική και κομματική δράση υπό αμφισβήτηση και ο Συναγερμός παρέμεινε ισχυρός τόσο κατά τις τελευταίες Βουλευτικές εκλογές, όσο και κατά το θρίαμβο της επανεκλογής του Προέδρου Αναστασιάδη με ποσοστό ψήφων που δεν συγκέντρωσε κανένας Πρόεδρος μετά τον Μακάριο.
Χωρίς να διασπαστεί η ενότητα, αντιμετωπίσαμε μια Κυβέρνηση της οποίας είμαστε συμπολίτευση, αν και μέσω των μη Συναγερμικών Υπουργών της, μας έφερε τον τελευταίο χρόνο σε πραγματικά θέση αντιπαλότητας με το λαϊκό αίσθημα. Ο Υπουργός Παιδείας, πέτυχε να συγκεντρώσει με την αλαζονική πολιτική του έξω από το Προεδρικό μέγαρο τέτοιο αριθμό διαμαρτυρόμενων εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών, πολύ περισσότερων από αυτούς που συγκεντρώθηκαν στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Ο Υπουργός Γεωργίας, επιμένει στην καταχώρηση του φακέλου για το χαλούμι με όρους στους οποίους δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε και θέτει στον αντίποδα της Κυβέρνησης τους κτηνοτρόφους. Ο Υπουργός Υγείας και ο σημερινός διάδοχος του, αποδέχεται ένα μονοασφαλιστικό μη εφαρμόσιμο και οικονομικά επιβαρυντικό για το Κράτος ΓΕΣΥ, θέτοντας απέναντι μας τους γιατρούς, τους νοσηλευτές με την αόριστη δήθεν αυτονόμηση των νοσηλευτηρίων και τους συνταξιούχους που ενώ είχαν δωρεάν περίθαλψη, τώρα βλέπουν να τους επιβάλλονται αποκοπές στις συντάξεις, συνεισφορές που θα αυξηθούν με την επέκταση εφαρμογής του ΓΕΣΥ και την αναμενόμενη ανάγκη αύξησης του προϋπολογισμού του. Ο Υπουργός Εμπορίου επί 6 χρόνια επαγγέλλεται έλευση Φυσικού Αερίου, τουλάχιστον για τις ανάγκες Ηλεκτρισμού και ακόμα είμαστε σε νηπιακά στάδια. Το Δικηγορικό Γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας και ο οικογενειακός του περίγυρος προκάλεσαν συζητήσεις, όχι ευχάριστες, για πολλά και διάφορα. Και τέλος, δίκαια ή άδικα, ο τρόπος εφαρμογής της κάρτας φιλάθλου απομάκρυνε τη νεολαία από τα γήπεδα.
Επειδή όμως, ενός κακού μύρια έπονται, εσωκομματικά παρατηρήσαμε την περιβολή στελεχών με φουστανέλα, προκειμένου, όπως νόμιζαν, να προσεταιρισθούν τα εθνικιστικά στοιχεία και τους λεγόμενους «απορριπτικούς». Σε ιδεολογικό επίπεδο, η αδυναμία περιορισμού του Κράτους με ανάλογες ιδιωτικοποιήσεις, επανέφερε τον παλαιό διαχωρισμό σε κρατικιστές και νεοφιλελεύθερους. Η αδυναμία μεταρρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης, επανέφερε ακραίες συντεχνιακές διεκδικήσεις σε βαθμό που να θέλουν συνειδητά να ανατρέψουν τη Δημοσιονομική ισορροπία. Οι Αρχές και οι Αξίες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος είναι άγνωστες στους Συναγερμικούς ψηφοφόρους και ζούμε σαν να είμαστε μόνοι στον κόσμο, αποκλεισμένοι σε γυαλλοκλούβι. Οι επιστήμονες, οι επιχειρηματίες, οι διανοούμενοι, παραμένουν μακριά από την πολιτική, απαξιούντες να ασχοληθούν με ένα κόμμα που παραπαίει πολιτικά και ιδεολογικά επικαλούμενο πολυφωνία.
Ο κίνδυνος της κομουνιστικής κυριαρχίας εξέλειπε, ενώ η επικράτηση των εθνικιστών είναι απομακρυσμένοι, αν και ο καλός νοικοκύρης πρέπει να πατά τους τερμίτες γιατί αλλιώς, θα του φάνε το σπίτι. Έτσι, ούτε το αντίπαλο δέος μπορεί να λειτουργήσει συνεκτικά για την Παράταξη.
Η προεκλογική δραστηριότητα στα λεγόμενα εθνικόφρονα σωματεία είναι πλέον παρωχημένη και η επίκληση των αγωνιστών της ΕΟΚΑ δεν συνιστά πολιτικό λόγο.
Πρέπει επομένως να βρούμε το βηματισμό μας για να προχωρήσουμε μπροστά! Η πολυσυλλεκτικότητα δεν πρέπει να αφεθεί να μας μετατρέψει σε πολύγλωσση Βαβέλ! Έχουμε Ευρωπαϊκό προσανατολισμό και μια ιδεολογία που δεν θέλει πλέον το Κράτος να παριστάνει τον επιχειρηματία, τον μεταφορέα, τον τραπεζίτη! Είμαστε ή δεν είμαστε εξ ιδεολογίας υπέρ του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού; Δεν μπορεί να είμαστε ολίγον σοσιαλιστές, ολίγον φιλελεύθεροι, ολίγον ό,τι λάχει προκειμένου να ικανοποιούμε ένα κατά το δυνατό ευρύ ακροατήριο. Είτε είμαστε υπέρ της παγκοσμιοποίησης και συμβάλουμε σ’ αυτήν ώστε να μην αποτελέσει πολιτισμικό χωνευτήρι, είτε είμαστε εθνικιστές: Είτε είμαστε υπέρ της επανένωσης της Κύπρου, είτε διακηρύττουμε πως «Η Κύπρος είναι Ελληνική». Η αναφορά σε «δανικές ψήφους» και η παραφιλολογία που ακολούθησε, απομάκρυνε τον μετριοπαθή οπαδό από την κάλπη και έδωσε το μήνυμα επιστροφής σε ιδεολογήματα παρωχημένων εποχών. Η εκλογή τουρκοκυπρίου Ευρωβουλευτή, αντί να επιβραβευθεί ως ενίσχυση της Κρατικής μας Υπόστασης, πολεμήθηκε με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι. Χρειαζόμαστε αυτοπροσδιορισμό γιατί, οι χλιαροί εξαιμέσωνται! Τόσο από την πολιτική, όσο και από την κοινωνική ζωή του τόπου.
Το μέγα ζήτημα είναι ο σαφής επαναπροσδιορισμός της ταυτότητας της Παράταξης και όχι η αμφισβήτηση της ηγεσίας της. Ο Πρόεδρος του κόμματος ευθαρσώς εκφράζει τη νέα τάση που όμως, λόγω στέρησης επιτόπιων στελεχών που να προέρχονται από τη διοικούσα γενιά, δεν διαβιβάζεται ως μήνυμα στα στελέχη και τους οπαδούς. Απαιτείται ενεργός ανάμειξη νέων, δραστήριων και προερχόμενων από την ευρύτερη κοινωνία επιτόπιων και περιφερειακών διοικήσεων. Το Πολιτικό Γραφείο να επιστρατευθεί ώστε στα επόμενα δύο χρόνια τα μέλη του με τακτικές εξορμήσεις να έρχονται σε επαφή με την κοινωνία και να διαβιβάζουν τα μηνύματα στην ηγεσία. Η ηγεσία από την πλευρά της, ας συναισθανθεί το βάρος της προσαρμογής στα νέα πολιτικά δεδομένα και ας αυτοανανεωθεί. Δεν είναι παραγωγικό να αναλώνεται ο μοναδικός έμπειρος Ευρωβουλευτής που προέρχεται απ’ ευθείας από την Παράταξη σε εσωτερική διοίκηση ως Αναπληρωτής Πρόεδρος. Διοίκηση που να ευρίσκεται ουσιαστικά «εν εξωρία», δεν χωρεί υπό τις παρούσες συνθήκες δεδομένου ότι εντός λίγων μηνών αναμένεται η αποχώρηση και της Αντιπροέδρου του Κόμματος αν όντως θα αναλάβει καθήκοντα Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θα προσδώσει πρόσθετη αξία στην Κυπριακή εκπροσώπηση.
Είμαστε σε σταυροδρόμι και η επιλογή πολιτικής κατεύθυνσης και ιδεολογικού μοντέλου θα μας απαλλάξει από τον κίνδυνο παρείσφρησης ακροδεξιών ή εθνικιστικών τάσεων, όπως έγινε με το Αυστριακό ή το Ισπανικό Λαϊκό κόμμα. Η επιλογή ανήκει σ’ εμάς. Η σταθερότητα στόχων και πολιτικής που επί 43 χρόνια επιδείχθηκε, απέδωσε και η συνταγή υπάρχει. Ας την ακολουθήσουμε!
________________________
Ρίκκος Μαππουρίδης
www.mappourides.com
10/06/2019, Λευκωσία
