Το γενικό συμπέρασμα που προέκυψε από τη Σύνοδο των Med7 στη Λευκωσία, η κυπριακή διπλωματία το χαρακτηρίζει σε όλους τους τόνους ως αμιγώς ικανοποιητικό για μια σειρά από λόγους. Σκοπός ήταν να περάσει από τα λόγια στην πράξη η εν λόγω σύνοδος και να παράξει συμπεράσματα που πράγματι θα έχουν αποτύπωση πάνω στις πολιτικές της ΕΕ, πέριξ του μεταναστευτικού, του Brexit και άλλων κοινού ενδιαφέροντος θεμάτων. Ωστόσο το ενδιαφέρον αναπόφευκτα εστιάζεται στα διμερή πεπραγμένα με τη Γαλλία.
Είναι γεγονός πως έκανε αίσθηση η τοποθέτηση του Γάλλου Προέδρου Μανουέλ Μακρόν. Χωρίς να υπεισέρθει σε λεπτομέρειες, έδωσε το στίγμα για τους στόχους της χώρας του στην περιοχή όπως αυτοί μετουσιώνονται με την παρουσία του αεροπλανοφόρου Charles De Gaulle. Αυτό ήταν το ήδη γνωστό στοιχείο. Εκείνο που ανέκυψε ωστόσο είναι η δική του αναφορά ότι η Κύπρος αποτελεί ένα ενδιάμεσο σταθμό για το γαλλικό ναυτικό και ιδιαίτερα για το αεροναυτικό συγκρότημα που σχηματίστηκε γύρω από το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle.
Σε αυτό το σημείο «δείχνουν» με νόημα αρμόδιες πηγές για να καταδείξουν το ουσιαστικό του πράγματος ενώ και ο ΥΠΑΜ Σάββας Αγγελίδης ερωτηθείς για το θέμα, απέφυγε να δώσει σαφή απάντηση. Με ποιους όρους δηλαδή έχει στοιχειοθετηθεί ο ενδιάμεσος σταθμός και τι σημαίνει πολιτικά και όχι μόνο. Παρέπεμψε στην επέκταση των διμερών συμφωνιών όπως αυτές αναμένεται εντός τριμήνου να πέσουν στο τραπέζι με την επόμενη επίσκεψη Αναστασιάδη στη Γαλλία.
Συνεργασία με ιστορία
Το να φτάσει όμως σήμερα ο Γάλλος Πρόεδρος να πει έστω και αυτά που είπε, σημαίνει όπως αρμόδιες πηγές παραδέχονταν, ότι τα όσα έχουν συμφωνηθεί είναι πολλά ανάμεσα στην Κύπρο και τη Γαλλία. Αφορούν δε αυτά την αμυντική συνεργασία και την ενεργειακή ασφάλεια με πιο ουσιώδη στοιχεία να αποκαλύπτονται διαρκώς, εφόσον όμως καμία συμφωνία σε αυτό το επίπεδο δεν προκύπτει εκ του μηδενός, πρέπει να πάμε λίγο πίσω.
Τα όσα έχουν γραφτεί για τη βάση στο Μαρί και τις διευκολύνσεις προς το γαλλικό ναυτικό, και τώρα για το αεροναυτικό συγκρότημα γύρω από το Charles De Gaulle και η επέκταση της κοινοπραξίας Τοtal-Eni μέσα και σε άλλα τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ, είναι απότοκα μια ατζέντας μεταξύ των δυο χωρών που συνεχώς ανανεώνεται και διευρύνεται. Είναι ένας μακρύς πολίτικος διάλογος που εμπεριέχει τη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, δεσπόζουν η ασφάλεια και η ενέργεια αλλά αυτά συμπαρασύρουν θετικά και την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στην «Κ».
Διμερή με Τσίπρα
Την ίδια ώρα δεν άφησε η Λευκωσία την ευκαιρία της παρουσίας και του Αλέξη Τσίπρα να πάει χαμένη, εφόσον ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα μεταβεί μέσα στον Φεβρουάριο στην Τουρκία όπου θα έχει συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο συντονισμός ανάμεσα στις δυο πλευρές έγινε εκ του σύνεγγυς που υπό τις περιστάσεις ήταν το καλύτερο δυνατό σενάριο. Πέραν των 40 λεπτών βρέθηκαν Αναστασιάδης-Τσίπρας, πριν τη διεύρυνση των επαφών εντός Προεδρικού με τη συμμετοχή των ΥΠΑΜ Ελλάδας-Κύπρου.
Σε αυτό το διάστημα όπου Αναστασιάδης-Τσίπρας τα είπαν κατά μόνας, το κυπριακό και τα όσα αναμένεται να μεταφέρει στην Τουρκία ο τελευταίος ήταν σύμφωνα με πληροφορίες στην πρώτη γραμμή. Σκοπός δεν είναι βέβαια να πειστεί από τον Έλληνα Πρωθυπουργό ο Πρόεδρος της Τουρκίας πως μια λύση του κυπριακού δεν χρειάζεται εγγυήσεις αλλά να περάσει το μήνυμα το ότι η Κύπρος ως κράτος μέλος της ΕΕ και των ΗΕ φέρει ήδη δικλείδες ασφαλείας και για τις δυο κοινότητες. Η συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν όπως προκύπτει από δημοσιογραφικές πληροφορίες αναμένεται να έχει διάρκεια τουλάχιστον μιας ώρας και σκοπός σε επίπεδο διμερών σχέσεων είναι να παραμείνει ανοιχτός ο δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στις δυο χώρες. Κάτι που θέλει και η Κύπρος. Νοουμένου παράλληλα ότι κατέρχεται και η Τζέιν Λουτ το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, γίνεται αντιληπτό και το πόσο σημαντικό είναι το τρέχον διάστημα όσο αφορά εν γένει τη συμπεριφορά της Τουρκίας. Τόσο προς την Ελλάδα όσο και προς την Κύπρο. Αυτή η συμπεριφορά που εκτονώνεται με παράνομες navtex και προκλήσεις, προκαλεί προβληματισμό και στη Λευκωσία όπως παραδέχτηκε ο Σάββας Αγγελίδης αλλά και στην ΕΕ όπως είχε τονίσει στη Σύνοδο ο Μανουέλ Μακρόν.
Προμηνύματα για κυπριακό;
Αναστασιάδης-Τσίπρας συζήτησαν και το θέμα του ονοματολογικού των Σκοπίων. Πέραν των συγχαρητηρίων το γεγονός ότι επήλθε μια συμφωνία και η οποία αφενός πέρασε από τη Βουλή των Ελλήνων και αφετέρου χαιρετίστηκε από όλους σχεδόν τους ηγέτες της ΕΕ, έχει τη δική του βαρύτητα.
Διπλωματικά η ΕΕ έχει ανάγκη από αυτού του τύπου τις επιτυχίες. Θέλει να αποδείξει πως μέσα από τη διπλωματία και το διάλογο είναι δυνατή η συνεννόηση και η κατάληξη σε λύση μεγάλων ευρωπαϊκών προβλημάτων. Αυτό λειτουργεί διττά. Από τη μια η ΕΕ θέλει να αφήσει πίσω της τη δημοσιονομική μονομέρεια των προηγούμενων ετών και από την άλλη να επιστρέψει στις προαναφερόμενε πολιτικές λύσεων που δημιουργούν νέα δεδομένα. Αυτό βέβαια (και δεν το αρνούνται διπλωματικές πηγές) μπορεί να οδηγήσει και στην εξωτερίκευση υπέρμετρου ενθουσιασμού ακόμη και σε περιόδους που δεν δικαιολογούνταν, όπως είχε συμβεί παλαιότερα με το κυπριακό. Δεν ακυρώνεται όμως ο προαναφερόμενος στόχος.
Έτσι η κατάληξη στο ονοματολογικό όσο ασύνδετο κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως με το κυπριακό, για την ευρωπαϊκή διπλωματία δεν είναι. Τη λύση του κυπριακού τη θέλει και η ΕΕ. Αξίζει ωστόσο να σταθούμε και σε εντός των τειχών δυο σημεία από τα όσα είπε χθες ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας για το ονοματολογικό αλλά «δείχνοντας» προς το κυπριακό μέσα στη μεγάλη εικόνα. «Όταν μια χώρα έχει ως βασικό όπλο το διεθνές δίκαιο και αποδεικνύει στη βάση του διεθνούς δικαίου ότι μπορεί να επιδεικνύει την ωριμότητα έντιμων συμβιβασμών, έχει την έξωθεν μαρτυρία ότι στα μεγάλα ζητήματα τα οποία έχει μπροστά της αυτή είναι που θέλει λύση. Άλλοι είναι που δεν θέλουν ή την αποφεύγουν». Και «αυτή είναι μια σημαντική εξέλιξη και νομίζω ότι θα βοηθήσει την προσπάθεια μας να διεκδικήσουμε στα πλαίσια της διεθνούς κοινότητας, του ΟΗΕ, μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού», που ήταν η αμέσως επόμενη πρόταση την οποία είπε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας.
