Γιατί δεν κεφαλαιοποιεί το ΑΚΕΛ;

Την ώρα που ο Νίκος Αναστασιάδης καταγράφει μία από τις χειρότερες εικόνες δημοσκοπικά, θα ανέμενε κανείς πως η αξιωματική αντιπολίτευση όχι μόνο θα επωφελείτο της κατάστασης αλλά θα προετοιμαζόταν να διεκδικήσει την πρωτιά στις επικείμενες εκλογές. Παρά το ότι ο ΔΗΣΥ συμπαρασύρεται λόγω και της κυβερνητικής φθοράς, το ΑΚΕΛ δεν έχει καταφέρει, όχι μόνο να κλέψει την πρωτιά από τον ΔΗΣΥ, αλλά ούτε να ανακάμψει, καταδεικνύοντας την αδυναμία του να κεφαλαιοποιήσει την κακή κυβερνητική εικόνα.

Τι λένε οι αριθμοί

Ενδεικτικά, το ΑΚΕΛ λαμβάνει 14% επί της αδιευκρίνιστης ψήφου και 16,5% στη διευκρινισμένη. Η συσπείρωσή του φτάνει το 62,1%, με 13% εισροή από τη Συμμαχία Πολιτών, 9,4%, 6,9% από αυτούς που απείχαν κατά τις βουλευτικές εκλογές του 2016 και 19,2% από όσους ψήφισαν κάτι άλλο πέραν των υφιστάμενων κοινοβουλευτικών κομμάτων. Αξίζει να σημειωθεί πως τον περασμένο Ιούνιο το κόμμα της Αριστεράς, είχε καταγράψει υψηλότερο ποσοστό και συγκεκριμένα 16,2% στην αδιευκρίνιστη και 21.6% στη διευκρινισμένη ψήφο.

Τι φταίει συνεπώς και το ΑΚΕΛ δεν καταφέρνει να κεφαλαιοποιήσει; Την ώρα που το ΑΚΕΛ άρχισε να σηκώνει κεφάλι κατηγορώντας την κυβέρνηση για το σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων, το τζέτ του σαουδάραβα και άλλα ζητήματα διαπλοκής, εμφανίστηκε το περιβόητο βίντεο του Al Jazeera που άλλαξε τις ισορροπίες. Προφανώς, το γεγονός ότι στο βίντεο του Al Jazeera συμμετέχει ο πρώην βουλευτής του κόμματος Χριστάκης Τζιοβάνη, έστειλε το μήνυμα σε μία μερίδα των πολιτών πως και το ΑΚΕΛ έχει μερίδιο ευθύνης στα σκάνδαλα. Το αιώνιο αφήγημα της Αριστεράς περί ηθικού πλεονεκτήματος, δέχτηκε σοβαρό πλήγμα, μετά και τους τελευταίους ισχυρισμούς του Νίκου Λίλλη ότι έδωσε στο κόμμα σε μετρητά 100.000 και η απόδειξη που πήρε ήταν σε καθεστώς ανωνυμίας. Τέτοια ζητήματα δύσκολα συγχωρεί το ΑΚΕΛικό ακροατήριο και αυτό φάνηκε άλλωστε από το αποτέλεσμα των εκλογών τον Μάιο του 2016 όπου μία μεγάλη μερίδα των ΑΚΕΛικών ψηφοφόρων γύρισε την πλάτη στο κόμμα.

Θέμα ανανέωσης;

Πέραν όμως του ζητήματος της διαφθοράς, το κόμμα θα πρέπει να λύσει και άλλα ζητήματα που φαίνεται να περιστρέφονται στην Εζεκία Παπαϊωάννου. Ο Άντρος Κυπριανού λαμβάνει 24% θετική ψήφο ενώ το 64% των ερωτηθέντων τον κρίνει αρνητικά. Τον περασμένο Ιούνιο λάμβανε 28% θετική ψήφο και 65% αρνητική. Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι εντός του ΑΚΕΛ το 66% τον βλέπει θετικά και το 23% αρνητικά. Τόσο η χαμηλή συσπείρωση του κόμματος αλλά και το ποσοστό αποδοχής του γ.γ σε ένα κόμμα όπως το ΑΚΕΛ, έχει τη δική του σημασία, που για πολλούς μπορεί να ερμηνεύεται και ως περίοδος που σηκώνει ανανέωση, αν όχι του ίδιου του γ.γ, σημαντική ανανέωση μελών των συλλογικών οργάνων.

Οι πολιτικές, τα αντανακλαστικά και οι εξωκοινοβουλευτική Αριστερά

Το ζήτημα βεβαίως, ότι ενόσω τα άλλα κόμματα έψαχναν υποψηφίους, έκαναν στρατηγική επικοινωνίας αλλά και πολιτικών προτάσεων, το ΑΚΕΛ διερωτάτο κατά πόσο θα έκανε τελικά εκλογικό συνέδριο –με ελάχιστες αλλαγές στελεχών. Η πανδημία και τα μέτρα, έκλεισαν πολύ αργά τη συζήτηση, με το ΑΚΕΛ να μπαίνει τελευταίο στον προεκλογικό χορό. Έχασε χρόνο συνεπώς και στο να φέρει νέα πρόσωπα κοντά αλλά και να παρουσιάσει πιο νωρίς νέες προοδευτικές θέσεις. Για παράδειγμα, το ΑΚΕΛ δεν έχει καταφέρει να πείσει πως μπορεί να έχει εναλλακτική πρόταση στην οικονομία για να κυβερνήσει. Τη στιγμή άλλωστε που η οικονομία η ακρίβεια και η ανεργία αποτελούν το πρώτο ζήτημα (56%) που απασχολεί βάσει δημοσκόπησης την κοινωνία, τότε το κόμμα όφειλε να είχε παρουσιάσει μέχρι τώρα μία εναλλακτική προοδευτική πρόταση, ούτως ώστε να αποξηλωσει το αφήγημα του ΔΗΣΥ, ότι το ΑΚΕΛ δε μπορεί να κυβερνήσει. Υπάρχουν όπως και άλλα ζητήματα ανοικτά. Η πορεία του περασμένου Σαββάτου, κατέδειξε ότι ο χώρος της Αριστεράς, έχει πρόσφορο έδαφος καθώς η πλειοψηφία των διοργανωτών δηλώνουν Αριστεροί, είτε σε ότι αφορά περιβαλλοντικά ζητήματα, είτε στην προσέγγισή τους στο κυπριακό είτε προσεγγίζοντας τα ζητήματα της διαφθοράς με καθαρά ταξικό φακό. Όλο αυτό τον κόσμο όμως, που αποτελεί την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, δεν κατάφερε επί του παρόντος να φέρει κοντά το κόμμα. Δεν είναι τυχαίο και το γεγονός ότι η Θύρα 9, είχε στείλει το μήνυμα πως δεν συναινούσε με την παρουσία του ΑΚΕΛ στην πορεία, κάτι που δείχνει τις κακές σχέσεις με οργανωμένα σύνολα της Αριστεράς. Το αν το ΑΚΕΛ θα καταφέρει βεβαίως να φέρει κοντά του αυτό τον κόσμο, είναι κάτι που θα φανεί το επόμενο διάστημα.