ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Από το σπίτι έως την «Εναστρη νύχτα», ένα κλικ

Μέσω της πλατφόρμας Google Arts & Culture

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΖΩΗ

Στην αρχή, δεν ξέρεις πού να πρωτοπάς. Στέκεσαι ολομόναχος στη μέση ενός διαδρόμου, με τόσες προτεραιότητες στο μυαλό, που η επίσκεψη σε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά ιδρύματα του κόσμου φαντάζει σκανδαλώδης πολυτέλεια. Ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι ψηφιακή· οφείλεται στη διαδικτυακή πλατφόρμα Google Arts & Culture, που εδώ και μία δεκαετία περίπου φέρνει όλο και περισσότερα μουσεία, στην οθόνη ενός υπολογιστή ή ενός κινητού. Με λεπτομέρεια που συχνά κόβει την ανάσα.

Από πού, λοιπόν, να ξεκινήσει κανείς; Ισως από την απαγορευμένη Ιταλία και την πινακοθήκη Ουφίτσι στη Φλωρεντία. Φιλοξενεί τον «Βάκχο» του Καραβάτζο, την «Προσκύνηση των Μάγων» του Ντα Βίντσι ή μια αυτοπροσωπογραφία του νεαρού Ρέμπραντ. Δεν χρειάζεται να είσαι θαμώνας της Ουφίτσι για να τα γνωρίζεις όλα αυτά. Ακολουθώντας τα ψηφιακά βέλη της πλατφόρμας, που βασίζεται μεν στην τεχνολογία χαρτογράφησης «street view» της Google, αλλά δεν αφορά κτίρια και οδούς. Μεταξύ άλλων, η «Γέννηση της Αφροδίτης» του Μποτιτσέλι, ένα από τα έργα του Google Arts & Culture που φωτογραφήθηκαν με λεπτομέρεια μεγεθυντικού φακού: οι αδιόρατες ρυτίδες κάτω από το μάτι της πιο όμορφης θεάς, η θάλασσα στο φόντο που ο χρόνος έχει σπάσει σε χιλιάδες μικρές ψηφίδες, χαρίζουν στον θεατή λίγη από την οικειότητα που έχει με τον πίνακα ένας συντηρητής έργων τέχνης.

Το Μουσείο Βαν Γκογκ βρίσκεται στο Αμστερνταμ. Ή στη διπλανή καρτέλα του browser. Εδώ είναι οι «Πατατοφάγοι», εδώ και η «Αυτοπροσωπογραφία με γκρι τσόχινο καπέλο». Στο περίφημο «Δωμάτιο», μπορεί κανείς να περιεργαστεί για όση ώρα θέλει τους πέντε πίνακες που κρέμονται στους τοίχους της κάμαρας του ζωγράφου. Για να απολαύσει όμως μερικούς ακόμη, θα χρειαστεί ένα κλικ μέχρι το MoMA της Νέας Υόρκης. Η «Εναστρη νύχτα» είναι εδώ και σκορπάει ακόμη κι από την οθόνη το μυστήριο φως της. Με τη βοήθεια της εικονικής περιήγησης, μπορεί κανείς να διακρίνει τα χρώματα που άφησε στον καμβά κάθε τρίχα του πινέλου του Ολλανδού. Πού είναι όμως η ατμόσφαιρα; Τι μπορεί να αντικαταστήσει τη γοητεία μιας τυχαίας συζήτησης με έναν φιλότεχνο που θαυμάζει το ίδιο γλυπτό; Μα, οι εικονικές περιηγήσεις στα μεγάλα μουσεία του κόσμου δεν δημιουργήθηκαν για να παρακάμψουν την πραγματική εμπειρία τους.

Ειδικά η πλατφόρμα Google Arts & Culture, που ξεκίνησε με δεκαεπτά ιδρύματα κι έχει φτάσει να συνεργάζεται με πάνω από 2.500, στοχεύει αλλού: στην προσέλκυση μεγαλύτερου κοινού, στον εμπλουτισμό της ξενάγησης ή στην παροχή πρόσβασης σε άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες μετακίνησης. Eίναι δηλαδή και προσωπική υπόθεση το πώς θα απολαύσει κάποιος ψηφιακά την Πύλη της Ιστάρ, που από τη Βαβυλώνα βρέθηκε στο Μουσείο της Περγάμου, στο Βερολίνο. Οι αιγυπτιακές μούμιες ή τα Γλυπτά του Παρθενώνα ίσως προτιμηθούν από τον ψηφιακό επισκέπτη του Βρετανικού Μουσείου, ανάλογα και με την εθνικότητά του. Κάποιος μπορεί να αρέσκεται στους Μονέ και τους Γκογκέν του Musée d’ Orsay ή στα κλασικά αριστουργήματα του Λούβρου, τη στιγμή που ένας άλλος θέλει κάτι λιγότερο δυτικοκεντρικό: το Εθνικό Μουσείο Ανθρωπολογίας στο Μέξικο Σίτι προσφέρει σε εικονική περιήγηση και τις 23 αίθουσές του. Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Artnet, η Κάρολιν Κρίστοφ-Μπαγκάργκιεφ, επιμελήτρια του Καστέλο ντι Ρίβολι στο Τορίνο, δήλωσε ότι πλέον η δημιουργία εικονικών περιηγήσεων είναι για εκείνη «δημόσιο καθήκον».

Στην Ελλάδα, το υπουργείο Πολιτισμού, που διαθέτει και το ίδιο σχετικές υπηρεσίες, ενθάρρυνε τα ιδρύματα να κινηθούν αναλόγως και ανάρτησε λίστα με τις υπάρχουσες «ψηφιακές βόλτες»· σταχυολογώντας αναγκαστικά, κάποια συνεργάζονται σε ένα βαθμό με την πλατφόρμα της Google (το Μουσείο Ακρόπολης, η Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης κ.λπ.), άλλα, όπως το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, ενισχύουν από την προηγούμενη εβδομάδα τη διαδικτυακή παρουσία τους, ενώ κάποια, όπως το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας ή το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, ήταν μάλλον έτοιμα από καιρό.

Η εικονική περιήγηση που προσφέρει το Μουσείο Μπενάκη είναι αξιοθαύμαστη. Περιλαμβάνει τα Μουσεία Ελληνικού Πολιτισμού, Ισλαμικής Τέχνης, την Πινακοθήκη Γκίκα και το Εργαστήριο του γλύπτη Γιάννη Παππά. Η τεχνολογία περιήγησης 360 μοιρών βάζει τον επισκέπτη «μέσα» στις αίθουσες τους, όπου πάμπολλα εκθέματα παρουσιάζονται και με τη βοήθεια ακουστικής ξενάγησης, σε διάφορες γλώσσες. «Οι εικονικές περιηγήσεις στο μουσείο έχουν ξεκινήσει εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, ολοκληρώνονται σταδιακά και δεν θα σταματήσουν να εξελίσσονται», μας λέει ο Νίκος Τριβουλίδης, διευθυντής του τμήματος πόρων και ανάπτυξης του ιδρύματος. «Πριν από δύο βδομάδες, αναρωτηθήκαμε, λόγω των συνθηκών, πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να υπάρξουμε. Το κλείσιμο των μουσείων μας “πάγωσε” λίγο. Ομως οι εικονικές περιηγήσεις, σε συνδυασμό με το ηλεκτρονικό πωλητήριο, μας δίνουν ό,τι πιο κοντινό σε μιαν αίσθηση κανονικότητας».

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Εικαστικά: Τελευταία Ενημέρωση

Στο Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στα Πλατανίσκια θα παρουσιαστούν χαρακτικές εικονογραφήσεις μιας περιόδου 46 χρόνων, από το ...
Του Απόστολου Κουρουπάκη
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Το κοινό προσκαλείται να παρακολουθήσει τη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη από τις 28 Φεβρουαρίου, ενώ η μεγάλη τελετή ...
Kathimerini.com.cy
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
X