Φέτος, η παρουσίαση του Fine Art Degree από φοιτητές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας του τμήματος Design and Multimedia φιλοξενήθηκε στο Drive Drive, τον εκθεσιακό χώρο στη Λευκωσία. Η έκθεση αποτελείται από μια σειρά έργων νεαρών καλλιτεχνών που, μέσω μιας ποικιλίας εικαστικών τεχνών οι οποίοι διερευνούν τους ιδιαίτερους τρόπους τους στο να βλέπουν και να βρίσκουν τη δική τους γλώσσα έκφρασης. Ο κάθε καλλιτέχνης δημιούργησε ένα μικρό κόσμο και έδειξε στο κοινό ένα κομμάτι του δικού του εαυτού. Στην έκθεση παρουσιάστηκαν 10 νέοι καλλιτέχνες, οι καλλιτέχνες του αύριο.
Στην «Κ» μίλησαν 4 από αυτούς και με αυτό το τρόπο θέλησαν να γνωριστούν σε ένα πιο ευρύ κοινό. Οι 4 καλλιτέχνες μίλησαν για το έργο τους το οποίο εκθέσαν αλλά και απάντησαν στο ερώτημα «Σαν ένας νέος καλλιτέχνης στην κοινωνία τι είναι αυτό που έχεις να δώσεις;»
Κωνσταντίνος Τουμασής
«Η θεματική μου που απεικονίζετε στην δουλειά μου ως ζωγράφος είναι η διαφορετικότητα και ποιο συγκεκριμένα η ομοφυλοφιλία στο αντρικό φύλο και πως αυτή απεικονίζετε από άτομα και νέους του 21ου αιώνα. Η θεματική μου συνδυάζει μια κλασική μορφή τέχνης που είναι ζωγραφική με λάδι πάνω σε καμβά φτιαγμένο από λινό με την χρήση ένα σύγχρονο μέσω που είναι τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας(social media). Το τι έψαχνα στα άτομα αυτά ήταν μια απλότητα που να μην υποδουλώνει να είναι κάποιοι άλλοι, αλλά ο εαυτός τους, και να βγάζουν μια σιγουριά για το ποιοι είναι και ότι αυτό καταφέρνουν να το δείξουν και να το μεταφέρουν μέσω μιας εικόνας. Ένα ερώτημα είναι αυτό που τίθεται μέσω της δουλειάς μου, τι είναι τελικά διαφορετικότητα και πως βλέπουμε και τι είναι για εμάς η ομοφυλοφιλία? Γιατί να ασχολούμαστε και να χάνουμε χρόνο από την ζωή μας απλά να εναντιωνόμαστε στην πραγματικότητα κάποιου άλλου όταν μπορούμε απλά να απολαύσουμε και να αγαπήσουμε την ομορφιά του και την μοναδικότητα του που τoν κάνει να ξεχωρίζει.»
«Γιατί να ασχολούμαστε και να χάνουμε χρόνο από την ζωή μας απλά να εναντιωνόμαστε στην πραγματικότητα κάποιου άλλου όταν μπορούμε απλά να απολαύσουμε και να αγαπήσουμε την ομορφιά του και την μοναδικότητα του που τον κάνει να ξεχωρίζει», λέει ο Κωνσταντίνος Τουμασής
«Γενικότερα σαν καλλιτέχνης θα ήθελα εκτός από το να δημιουργήσω κάτι που όταν το βλέπεις να φέρει το όνομα μου, θέλω να βοηθήσω το κόσμο της τέχνης και μέσω της δουλειάς μου να ανοίξει ακόμα περισσότερο τους ορίζοντες τους να καταλάβουν περισσότερο και να αποδεχτούν σε ποιο βάθος θέματα όπως η ομοφυλοφιλία, η διαφορετικότητα του ανθρώπου και θέλω αυτό να το καταφέρω μέσω τής τέχνης μου.»
Άντρη Δημητρίου
«Χρησιμοποιώντας το ‘Processing’, το οποίο σου δίνει την δυνατότητα να συνδυάσεις τον προγραμματισμό με την τέχνη, έχω δημιουργήσει με την βοήθεια μαθηματικών τύπων και σχημάτων, μια σειρά από βίντεο και εικόνες που επικεντρώνονται στο χρόνο, τα χρώματα και την κίνηση. Ο χρόνος παίζει σημαντικό ρόλο γιατί αλλάζοντας τα δεδομένα, ακόμα κι αν είναι λίγα δευτερόλεπτα, δημιουργείτε ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα. Αλλάζει η ροή του έργου, η κίνηση, τα σχήματα. Χρειάζονται μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να είναι όλα διαφορετικά.»
«Με την τέχνη μπορείς αποδράσεις από την πραγματικότητα, να δώσεις ένα μήνυμα, να εκφράσεις τα συναισθήματα σου.» λέει η Άντρη Δημητρίου
«Μπορείς να πειραματιστείς με την τέχνη, να συνδυάσεις την τέχνη με άλλους τομείς. Με την τέχνη μπορείς αποδράσεις από την πραγματικότητα, να δώσεις ένα μήνυμα, να εκφράσεις τα συναισθήματα σου.»
Ναυσικά Δημητρίου
«Σε αυτά τα έργα (στη γκαλερί) μέσα από την νοσταλγία μίας προηγούμενης εποχής, όταν μεγάλωνα στη Λευκωσία των 70ς επιχειρώ να μεταδώσω κάποια βιώματα. Είναι η ανησυχία που όλοι μοιραζόμαστε στις μέρες μας, για το μέλλον σε ένα περιβάλλον που φθείρεται, και η φθορά αφορά κυρίως το φυσικό περιβάλλον. Τα υλικά που χρησιμοποιώ στη δουλειά μου, χάρτινα κιβώτια και νάιλον σακούλες, όλα μαζεμένα από σκουπίδια, αυτό ακριβώς αντιπροσωπεύουν. Είναι μία συμβολική προσπάθεια να δώσω καινούρια ζωή σε κάτι που έχασε τη θέση του στο κόσμο και ψάχνει για νέο νόημα.»
«Σε αυτά τα έργα (στη γκαλερί) μέσα από την νοσταλγία μίας προηγούμενης εποχής, όταν μεγάλωνα στη Λευκωσία των 70ς επιχειρώ να μεταδώσω κάποια βιώματα», λέει η Ναυσικά Δημητρίου
«Η ανάπτυξη, σε μία κοινωνία, αρχίζει από τα άτομα ως μονάδες. Μέσα από τη τέχνη μου, σκοπεύω να μιλήσω στους ανθρώπους που είναι δίπλα μου. Πιστεύω ότι η αλλαγή επιτυγχάνεται με τη ποιοτική διαμόρφωση συνειδήσεων και αρχίζοντας με αυτό από τη νέα γενιά.»
Alis Kipps
«Το έργο μου δίνει αξία στις σχέσεις των χρωμάτων και σχημάτων με ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του, την υλικότητά του. Μέσα από την διαδικασία της υφαντικής, αναπολώ παιδικές αναμνήσεις οι οποίες σχετίζονται και με τα μεταχειρισμένα υφάσματα που επιλέγω. Επικρατεί μια ευαισθησία και παιδικότητα καθώς επίσης το έργο; μου δίνει ασφάλεια, παρηγοριά και ηρεμία. Αυτό είναι και κάτι που θέλω να νοιώσει ο θεατής όταν το βλέπει, να ταυτιστεί. Η εγκατάσταση του έργου στον χώρο δημιουργεί ένα μικρό περιβάλλον το οποίο σε καλεί να το παρατηρήσεις.»
«Επικρατεί μια ευαισθησία και παιδικότητα καθώς επίσης το έργο; μου δίνει ασφάλεια, παρηγοριά και ηρεμία. Αυτό είναι και κάτι που θέλω να νοιώσει ο θεατής όταν το βλέπει, να ταυτιστεί.» λέει η Alis Kipps
«Έχω να δώσω μια διαφορετική οπτική στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα υλικά ως μέσο τέχνης. 'Ένα έργο με έντονη αίσθηση του χειροποίητου, δεν είναι κάτι που βλέπω συχνά στην καλλιτεχνική κοινότητα. Η πρακτική μου στην επαναχρησιμοποίηση του αντικειμένου είναι μια ασυνήθιστη προσέγγιση, αυτό πιστεύω μπορεί να δώσει αλλιώτικη ερμηνεία στον τρόπο που όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τα προσωπικά μας αντικείμενα.»
