Kathimerini.gr
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ
Η λέξη «εφημερίδα» από μόνη της δηλώνει το εφήμερο της διαδικασίας. Ενδεχομένως αυτή να ήταν και η πρώτη σκέψη του εικαστικού Μάριου Σπηλιόπουλου: η επιθυμία του να σχολιάσει όχι μόνο το παροδικό των ειδήσεων αλλά και της τέχνης, της δημιουργίας. «Μεγάλο ζήτημα το αν η τέχνη γίνεται για να μείνει», λέει στην «Κ». «Αν κάποιος μου έκανε σήμερα, στα 62 μου, την ερώτηση “γιατί κάνεις τέχνη;”, θα απαντούσα: “Γιατί μπορώ!”».
Η έκθεση με αντικείμενο τις εφημερίδες και την επικαιρότητα των εννέα τελευταίων χρόνων (2010-2019), όπως την κατέγραψαν τα έντυπα μέσα ενημέρωσης, με τίτλο «Dazibao – Handmade newspapers», εγκαινιάζεται την Παρασκευή, 24 του μήνα, στον Εικαστικό Κύκλο ΔΛ (Ακαδημίας 6).
«Τα 114 έργα είναι σαν σελίδες ενός ημερολογίου στο οποίο συνυπάρχουν τα σημαντικά με τα ασήμαντα», σημειώνει ο καλλιτέχνης. «Η πληροφορία, όλα αυτά τα χρόνια, ερχόταν με καταιγιστικούς ρυθμούς και κυρίως διάβαζε κανείς κακές ειδήσεις. Η τέχνη ήταν η δική μου παρηγοριά και άμυνα. Εφυγα από το εργαστήριο και επέστρεψα στο τραπέζι με το πορτατίφ. Επέστρεψα, κατά μία έννοια, στον εαυτό μου, στην επανεφεύρεση του εαυτού, σε αυτό που είχε πει ο Καντ γράφοντας το 1784 το “Τι είναι διαφωτισμός”: Να σκέφτεσαι με τον δικό σου νου».
Οπως σημειώνεται και στον κατάλογο της έκθεσης, ο Μάριος Σπηλιόπουλος, «επεμβαίνοντας πάνω στο σώμα του τυπωμένου χαρτιού, με το χρώμα, το κολάζ και το σχέδιο, με διαγραφές και επισυνάψεις, με αλλαγές τίτλων και παραμορφώσεις, σχολιάζει τα γεγονότα και τις αποτυπώσεις τους αλλάζοντας τη μορφή και το περιεχόμενο της σελίδας, σε μια προσπάθεια να εκφράσει την προσωπική του θέση απέναντι στα γεγονότα, δημιουργώντας μια δική του αφήγηση για την πρόσφατη Ιστορία».
«Εφημερίδα τοίχου»
Τι σημαίνει όμως «dazibao» (νταζιμπάο); Στα κινεζικά σημαίνει «χειροποίητη αφίσα με μεγάλους χαρακτήρες» και σε ελεύθερη απόδοση «χειροποίητη εφημερίδα τοίχου». Στην αυτοκρατορική Κίνα υπήρχε η παράδοση της ανάρτησης dazibao από τους πολίτες, είτε για να διαμαρτυρηθούν για πράξεις ή παραλείψεις της διοίκησης είτε για να θέσουν σε δημόσιο διάλογο πολιτικά ή ηθικά ζητήματα. Αυτή η παράδοση αναβίωσε κατά την κινεζική «πολιτιστική επανάσταση» και χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο επίθεσης εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του Μάο Τσε Τουνγκ.
Ο Μάριος Σπηλιόπουλος κρεμάει τα δικά του «dazibao» στους τοίχους της γκαλερί, προσκαλώντας τον θεατή-αναγνώστη να συμμετάσχει σε μια ιδιόμορφη επαν-ανάγνωση των γεγονότων. «Η έννοια του νταζιμπάο, όπως βλέπετε, είναι διφορούμενη. Από τη μια είναι μια δημοκρατική έκφραση και από την άλλη καταλήγει να είναι όπλο χειραγώγησης και εξουδετέρωσης των αντιπάλων», υπογραμμίζει ο εικαστικός και αναρωτιέται: «Μήπως και το facebook δεν είναι ένα είδος νταζιμπάο;»
Σε μια μεταιχμιακή εποχή για το έντυπο, με το Διαδίκτυο να έχει κερδίσει την προσοχή, οι πειραγμένες «Χειροποίητες εφημερίδες» του Μάριου Σπηλιόπουλου ανασύρουν τη σημασία αυτής ακριβώς της ενημέρωσης που μοιάζει να υποχωρεί(;) και την επίδρασή της στη ροή των γεγονότων που δημιουργούν την Ιστορία. Μέσα από τη λοξή ματιά του καλλιτέχνη, η παρέμβαση αυτή «μνημειώνει» το εφήμερο των εφημερίδων.
Διάρκεια έκθεσης: 24/1-29/2.
