Η Γκαλερί Γκλόρια ετοιμάζεται για την πρώτη έκθεσή της για το 2021, με τίτλο «Έργα εν καιρώ καραντίνας». Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση με τη συμμετοχή 32 καλλιτεχνών. Στην έκθεση παρουσιάζονται 115 έργα, τα οποία δημιουργήθηκαν την περίοδο της καραντίνας. Η «Κ» επικοινώνησε με την ιδιοκτήτρια της γκαλερί Γκλόρια Κασσιανίδου και μίλησε για την έκθεση οπού παρουσιάζει, λέγοντας ότι πολλοί καλλιτέχνες μέσα στην κλεισούρα έψαξαν και βρήκαν καινούργιους τρόπους έκφρασης, νέες αναζητήσεις με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Η κα Κασσιανίδου μιλάει επίσης και για θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό και ειδικά στον καλλιτεχνικό τομέα.
Έργο από την έκθεση της καλλιτέχνιδας Ελένης Νικοδήμου
–Μιλήστε μας λίγο για την καινούργια σας έκθεση ««Έργα εν καιρώ Καραντίνας».
–Ένα πρωί την περασμένη Δευτέρα, ο καλλιτέχνης Δώρος Ηρακλέους μου τηλεφώνησε και μου είπε «Πέσαμε μέσα στην κατάθλιψη, γιατί δεν κάνεις μια έκθεση με έργα που έγιναν μέσα στην καραντίνα, να ζωντανέψουμε λίγο τα πνεύματα;». Η ιδέα με ενθουσίασε και αμέσως άρχισα να τηλεφωνώ στους φίλους μου καλλιτέχνες και τους ρώτησα αν ήθελαν να πάρουν μέρος με νέα έργα που έγιναν αυτή τη χρονική περίοδο. Εκτός από μία περίπτωση ενθουσιάστηκαν και αυτοί και ανταποκρίθηκαν θετικά. Συνήθως μια έκθεση την προγραμματίζουμε ένα ή δύο χρόνια πριν. Διότι εκτός του να γίνουν τα έργα, χρειάζεται και βοήθεια από άλλους. Να γίνουν τελάρα, να γίνουν κορνίζες και όλα αυτά απαιτούν και άλλο χρόνο. Πολλά έργα ήρθαν από τη Λεμεσό, την Πάφο και τη Λάρνακα σε περίοδο που και οι μετακινήσεις δεν είναι πλέον κάτι απλό. Άρα επιπλέον δυσκολίες. Όμως σε μια εβδομάδα είχαμε όλα τα έργα στην Γκαλερί. Εκθέτουν 32 γνωστοί καλλιτέχνες με έργα ζωγραφικής γλυπτικής, χαρακτικής, κεραμικά και φωτογραφία. Συνολικά έχουμε 115 έργα. Αυτό επίσης παίρνει αρκετό χρόνο: να στηθούν δηλαδή τόσα πολλά και διαφορετικά έργα. Άρα όλα αυτά χρειάζονται χρόνο. Όμως τα καταφέραμε. Είναι μια έκθεση πολυπρόσωπη, πολύμορφη και πολυδιάστατη. Είναι μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση. Πολλοί καλλιτέχνες μέσα στην κλεισούρα έψαξαν και βρήκαν καινούργιο τρόπο έκφρασης, νέες αναζητήσεις με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Ο θεατής βρίσκεται προ ευχάριστης εκπλήξεως πολλές φορές, διότι δεν αναγνωρίζει ποιου καλλιτέχνη είναι το έργο, διότι αλλιώς ήξερε τη δουλειά του. Το θετικό είναι ότι όλοι εργάστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας ίσως η ανάγκη συναναστροφής που δεν υπήρχε είναι ένα τρόπος να δημιουργηθούν περισσότερα έργα. Η απόδειξη είναι ότι η έκθεση που είναι τόσο ζωντανή και γεμάτη με μια χαρά για τη ζωή.
-Πως επιβιώσατε τόσο καιρό οπού οι γκαλερί ήταν κλειστοί;
Για την Γκαλερί που έμεινε για τόσο πάρα πολύ καιρό κλειστά ήταν ένας καταστροφικός χρόνος. Διότι τα έξοδα για το ενοίκιο, τα πάγια ρεύματος, τηλεφώνου, νερού, διαδίκτυο, δημοτικά τέλη, σκύβαλα, για τους λογιστές, τρέχουν και πρέπει να πληρώνονται κάθε μήνα. ‘Όλα αυτά είναι πάρα πολύ δαπανηρά για μια Γκαλερί που βασίζεται στον κόσμο. Όταν δεν μπορούμε να έχουμε εγκαίνια και ο καλλιτέχνης δεν έχει την ευκαιρία να έρθει ο κόσμος, οι φίλοι του, να δουν τα έργα του για πιο λόγω να έρθει στην Γκαλερί να κάνει έκθεση; Είναι πραγματικά πολύ δύσκολη περίοδος. Προσπαθούμε να αντέξουμε όσο μπορούμε. Οι γκαλερί είναι το παράθυρο του καλλιτέχνη. Έτσι θα γίνει γνωστό το έργο του- με το να δείξει τη δουλειά του. Και για το κοινό είναι χρήσιμο διότι μπορεί να δει καινούρια πράγματα και εάν θέλει να αγοράσει να εμπιστεύεται αυτό που αγοράζει. Όμως οι παρούσες καταστάσεις είναι αφόρητες για τις γκαλερί και τους καλλιτέχνες.
–Είστε πολλά χρόνια στον χώρο, πώς βλέπετε τα εικαστικά δρώμενα στην Κύπρο; Πιστεύτε ότι θα γίνει ποτέ αλλαγή προς το καλύτερο;
–Εγώ στις 7 Μαρτίου συμπληρώνω 44 χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν από την γκαλερί σχεδόν όλοι οι σημαντικοί καλλιτέχνες του τόπου και πολλοί του εξωτερικού. Η τέχνη έχει κάνει μεγάλα βήματα. Έχουμε μεγάλους καλλιτέχνες, οι οποίοι εργάζονται και παράγουν έργο. Η τέχνη είναι ό,τι μένει από μια εποχή και κάθε εποχή αναγνωρίζεται από την τέχνη της. Τα καλά έργα εξυψώνουν το επίπεδο ενός τόπου και η Κύπρος δεν υστερεί σε τίποτε.
–Τι είναι αυτό που μας λείπει από τον καλλιτεχνικό κόσμο της Κύπρου;
–Το μόνο που λείπει είναι το μεγάλο κοινό. Είμαστε μικρός τόπος. Όμως, όταν επισκέφθηκα το Ηράκλειο Κρήτης που έχει περισσότερο πληθυσμό από τη Λευκωσία είδα ότι είχε μόνο δύο γκαλερί. Εμείς εδώ στη Λευκωσία έχουμε 15! Τουλάχιστον είχαμε. Ελπίζω πως ο κόσμος που έμεινε κλεισμένος τόσο καιρό και η μόνη του διασκέδαση ήταν να πηγαίνει στο σουπερμάρκετ, να βάλει τώρα στο πρόγραμμά του μια πεντάλεπτη ή δεκάλεπτη επίσκεψη στις γκαλερί και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Είμαι αισιόδοξο άτομο και πάντα περιμένω ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Πολλοί νέοι σπουδάζουν τέχνη σε διάφορα μέρη του κόσμου και φέρνουν στον τόπο μας νέες ιδέες και νέα ενδιαφέροντα. Έχουμε περισσότερους εικαστικούς, μουσικούς, συγγραφείς, ποιητές, ηθοποιούς από ό,τι θα περίμενε κανείς για έναν τόσο μικρό τόπο. Ο κόσμος πρέπει μόνο να μάθει να επιλέγει ποιοτικά πράγματα, να δει ότι πλέον του προσφέρονται πολλά.
Έργο από την έκθεση του καλλιτέχνη Δώρου Ηρακλέους
Η κατάσταση θα διαιωνίζεται
–Ποια είναι η άποψή σας με όλα αυτά που συμβαίνουν στον καλλιτεχνικό χώρο, με τις κακοποιήσεις και θέματα εξουσίας προς τις γυναίκες. Στον εικαστικό τομέα της Κύπρου υπάρχουν καθόλου τέτοια περιστατικά;
–Είμαι σφόδρα ενάντια των κακοποιήσεων, σεξουαλικών ή άλλων, γυναικών και παιδιών. Πιστεύω ότι ο νόμος δεν είναι αρκετά τιμωρητικός προς όλους αυτούς που εξασκούν βία. Εξοργίζομαι όταν ακούω να αμφισβητούν καταγγελίες ή να διερωτώνται «γιατί τώρα;». Άραγε πώς θα αντιδρούσαν οι αυτοί αν μάθαιναν ότι η γυναίκα τους, η κόρη τους, το παιδί τους έπεσε θύμα βίας. Θυμάμαι μια υπόθεση παππού στη Λάρνακα που πήγε και πυροβόλησε κάποιον που κακοποίησε τον εγγόνο του. Νομίζω το ίδιο θα έκανα και εγώ εάν μάθαινα ότι κάποιος έγγιζε τα εγγόνια μου. Πιστεύω ότι πολλά θύματα δεν το ομολογούν στην οικογένειά τους φοβούμενα την αντίδραση σαν του παππού στη Λάρνακα. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο κάποιος που θεωρεί ότι έχει μεγαλύτερη εξουσία από κάποιον άλλον να την εφαρμόζει. Όταν δεν υπάρχει ο φόβος για μεγάλη τιμωρία, αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται. Πρέπει ο νόμος να γίνει πολύ πιο αυστηρός για να μην αρχίσουν και οι πολίτες να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους. Στον καλλιτεχνικό τομέα που κινούμαι εγώ δεν έχω ακούσει καμία ιστορία. Εύχομαι να μην υπάρχει και όχι να έμεινε κρυφή για αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων, διότι αποδεικνύεται ότι πάντα υπάρχουν συνέπειες: ψυχολογικά τραύματα, ανασφάλεια και άλλα. Πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία και να γίνει πραγματικά αυστηρή για να έχει υπόψη του ο καθένας που νομίζει ότι είναι πιο δυνατός από τον άλλο να ξέρει ότι υπάρχει υπέρτατη δύναμη, ο Νόμος, που θα τον τιμωρήσει αυστηρά.
Πληροφορίες
«Έργα εν καιρώ καραντίνας», Γκαλέρι Gloria, Ζήνωνος Σώζου 3, Λευκωσία. Τηλέφωνο 22762605. Διάρκεια μέχρι τις 10 Μαρτίου
