Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ
Εχει ειπωθεί πολλές φορές και έχει γίνει αντικείμενο μέχρι και πανεπιστημιακών μελετών το πως η ιδιοφυΐα συμβαδίζει συχνά με την παράνοια ή τον βαθιά διαταραγμένο ψυχισμό. Η περίπτωση του Φιλ Σπέκτορ, ο οποίος έφυγε την Κυριακή από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών, χτυπημένος και αυτός από τον κορωνοϊό, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: ο άλλοτε πανίσχυρος παραγωγός, από τους σκαπανείς της σύγχρονης ποπ μουσικής και υπεύθυνος για μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της δεκαετίας του 1960, πέθανε στη φυλακή, καταδικασμένος για φόνο από το 2009.
Οι ιστορίες γύρω από το όνομά του είναι μυθικές στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που, εν μέσω ηχογράφησης, είχε τραβήξει πιστόλι για να απειλήσει τα μέλη κάποιας μπάντας που δεν του έδιναν το αποτέλεσμα που ζητούσε. Επίσης η τρομερή ζήλια για τη δεύτερη σύζυγό του, Ρόνι Σπέκτορ, τον έκανε να μετατρέψει το σπίτι τους σε φυλακή, με ακοίμητους φρουρούς και φράχτη από συρματόπλεγμα(!) προκειμένου να την ελέγχει. Διαβόητες ήταν και οι παρορμήσεις του. Μια φορά ανάγκασε τους πιλότους μιας συμβατικής πτήσης να σταματήσουν την τροχοδρόμηση προκειμένου να αποβιβαστεί στον διάδρομο.
Και όμως, αυτός ο τόσο παράξενος, γεμάτος οργή τύπος δημιούργησε μερικές από τις πιο γλυκιές, γεμάτες αθωότητα μελωδίες της ποπ μυθολογίας. Αυτή είναι η αίσθηση που θα αποκομίσει κανείς εάν ακούσει επιτυχίες όπως τα «He’s a Rebel» και «Then He Kissed Me» των Crystal ή τα «Baby I Love You» και «Be My Baby» των Ronettes, με το τελευταίο να αποτελεί ραδιοφωνικό «στάνταρ» ακόμη και σήμερα. Ενα άλλο χαρακτηριστικό αυτών των τραγουδιών που πρωτοεμφανίζεται τότε είναι η μεγάλη ηχητική ποικιλία τους, ο λεγόμενος «τοίχος από ήχο» (Wall of Sound), συντεθειμένος από πολλά διαφορετικά μουσικά όργανα τα οποία ο Σπέκτορ συνδύαζε στις ηχογραφήσεις του.
Η συγκεκριμένη τακτική, που μάλιστα προέβλεπε την ξεχωριστή ηχογράφηση κάθε ψηφίδας του κομματιού, όπως και ο απόλυτος έλεγχος του παραγωγού σε όλα τα στάδια της δημιουργίας, ήταν όλα πρωτότυπα τότε και τράβηξαν την προσοχή του Τζον Λένον και του Τζορτζ Χάρισον. Οι δύο Beatles κάλεσαν το 1969 τον Σπέκτορ να «σώσει» μια μάλλον μπερδεμένη σειρά ηχογραφήσεων και αυτός παρέδωσε το «Let it Be». Οι δαίμονες, ωστόσο, που εντοπίζονται πίσω στην άθλια παιδική του ηλικία, δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ. Το 2003 πυροβόλησε και σκότωσε την ηθοποιό Λάνα Κλάρκσον στο σπίτι του στο Λος Αντζελες. Τρία χρόνια αργότερα κι ενώ η δίκη για την υπόθεση βρισκόταν σε εξέλιξη, παντρεύτηκε την τέταρτη κατά σειρά σύζυγό του.
