Του Απόστολου Κουρουπάκη
Η μπάντα Belua άλλαξε και δίνει τον δεύτερό της δίσκο ή καλύτερα τον πρώτο, αφού το «Mother of All» είναι η πρώτη δισκογραφική δουλειά των Μικαέλα Τσαγγάρη (φωνή/κιθάρα) Λοΐζου Παφίτη (κιθάρα), Νικόλα Μελή (πλήκτρα), Μάριου Μιχαήλ (μπάσο) και Λευτέρη Λευκάτη (τύμπανα). Το σχήμα ανασυγκροτήθηκε με την παραπάνω καινούργια σύνθεση με τη front-woman και συνθέτη του γκρουπ Μικαέλα να παραμένει, ως η μαγιά. Να σημειώσουμε ότι οι Belua έδωσαν στην κυκλοφορία τον πρώτο τους δίσκο το 2016, με τίτλο «Αs Good a Time as Any».
Συνάντησα τρία από τα μέλη του Belua 2.0 όπως αστειευόμενος μου είπε ο Λευτέρης. Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνω ότι η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά έχει ένα βασικό συστατικό, τον ενθουσιασμό και την αθωότητα, παρόλο που τα μέλη της μπάντας δεν είναι σημερινοί στα μουσικά πράγματα, αν και μικρής ηλικίας.
Αμέσως μου λένε ότι ο δίσκος έγινε με πολλή προσωπική δουλειά, και ηχογραφήθηκε στο στούντιο της Μικαέλας Τσαγγάρη, «Το ωραίο κομμάτι του δίσκου είναι ότι όλη η δουλειά έγινε από τα μέλη της μπάντας, και όλο αυτό ήταν μία ευχάριστη διαδικασία», μου λέει η Μικαέλα. Ο Λοΐζος Παφίτης σημείωσε ότι αν μπορείς να κάνεις έναν δίσκο χωρίς εξωτερικούς παράγοντες (παραγωγό, ηχολήπτη κ.λπ.) είναι πολύ ευχάριστο, δύσκολο μεν, γιατί η δημιουργία είναι απόρροια μιας παρέας χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα ή ημερομηνία παράδοσης, «είμαστε ελεύθεροι να δημιουργήσουμε στους χρόνους μας».
Ο τίτλος του άλμπουμ είναι «Mother of All», και εγώ ψάχνω να βρω τι σημαίνει, αν είναι προγραμματικός τίτλος, αλλά η Μικαέλα με προσγειώνει με την ειλικρίνεια που τη χαρακτηρίζει: «Είναι ο στίχος από το πρώτο τραγούδι του δίσκου, δεν είναι κάτι μεγάλο, κάτι βαθυστόχαστο. Οι στίχοι του πρώτου κομματιού μιλάνε για τη μετάνοια, τη λύπη, και ίσως να έχει να κάνει ότι αυτός ο δίσκος δεν είχε λύπη, η μετάνοια, όπως οι στίχοι του τραγουδιού».
Να πούμε ότι οι στίχοι και των οκτώ κομματιών του άλμπουμ είναι της Μικαέλας και αφορούν τον άνθρωπο, «την παρατήρηση των ανθρώπων, πώς βλέπω διαφορετικά είδη ανθρώπων. Κάθε κομμάτι αφορά και μια κατάσταση, μάλλον, και πώς κάποιος την αντιμετωπίζει (αλκοόλ, καταπίεση, σεξ, λύπη, και άλλες)». Τα μουσικά στοιχεία, ωστόσο, δεν ακολουθούν πάντοτε τους στίχους μου εξηγεί, «τραγουδώ κάτι σκοτεινό, αλλά με ευχάριστες συγχορδίες», κάτι που βγήκε αυθόρμητα, συμπληρώνει ο Λοΐζος, «δουλεύοντας τα κομμάτια και διαβάζοντας τους στίχους οδηγούμασταν σε κάποια αρμονία που νιώθαμε ότι ταίριαζε», και η Μικαέλα σημειώνει, «ίσως είναι η ευχάριστη πλευρά μιας σκοτεινής κατάστασης».
Ο δίσκος μου λένε οι συντελεστές έχει οκτώ κομμάτια το ένα διαφορετικό από το άλλο, και ενορχηστρωτικά και μουσικά, και αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν είχαμε κάποια κατεύθυνση, όταν γράφαμε μουσική, η παραγωγή κάθε τραγουδιού εξυπηρετεί το τραγούδι, και όχι το συγκρότημα. «Δεν κονσερβοποιήσαμε τη μουσική μας σε ένα είδος για να την πουλήσουμε με ένα συγκεκριμένο είδος». Τονίζουν τα μέλη της μπάντας ότι είναι και κάπως κουραστικό να πρέπει να βάλεις ταμπέλα στη μουσική σου και αν δεν βάλεις τότε δεν υπάρχεις, ωστόσο, με την κατηγορία psychedelic pop/rock δείχνουμε περίπου πού είμαστε.
Η αλήθεια είναι ότι κάτω από μία κατηγορία μπορούν να χωρέσουν πολλοί και εύκολα να διαψευστούν οι ακροατές και αυτό φαίνεται ότι τα μέλη των Belua όχι μόνο το γνωρίζουν, αλλά προσπαθούν και να το αποφύγουν: «Το ωραίο και αυτό που δημιούργησε τη μουσική μας είναι ότι είμαστε πέντε άτομα διαφορετικού μουσικού υποβάθρου και αυτό είναι που ορίζει ότι σε κάθε κομμάτι ο ακροατής ακούει και κάτι άλλο», λέει ο Λευτέρης, «και γι’ αυτό δεν μπορείς να το ‘ταμπελώσεις’ εύκολα.Μην ξεχνάς ότι αυτή είναι η πρώτη μας δουλειά», από τα λεγόμενα και των τριών αντιλαμβάνομαι ότι επεξεργάζονται την πρώτη ύλη τους, που δεν είναι άλλη από τη μεταξύ τους μουσική σχέση, «δεν θέλω έναν ήχο συγκεκριμένο στον επόμενό μας δίσκο, ο ήχος των Belua είναι αυτός των πέντε μας».
Το μουσικό πάντρεμα που επιχειρούν οι Belua, μιλώντας μαζί τους, είναι κάτι που με ενθουσιάζει ακούγοντάς τους. Η προσωπική πινελιά του καθένα είναι ευδιάκριτη μουσικά, έκαναν υποχωρήσεις, για να φτάσουν στο σημείο να συνυπάρξουν κάτω από την ίδια μουσική στέγη, που ακούει στο όνομα «Mother of All».
Tην παραγωγή, ηχογράφηση και μίξη ανέλαβε η Μικαέλα Τσαγγάρη στο στούντιο της The Elbow Room, R&P, με συν-παραγωγό το Μάριο Μιχαήλ, ενώ το mastering έγινε από τον Fabian Tormin στο Plätlin Mastering στο Αμβούργο. Τα φωνητικά ηχογραφήθηκαν από τον Ανδρέα Ματθαίου. Το artwork επιμελήθηκε ο Ανδρέας Γλυκερίου, aka ArtDose404.
Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει ανεξάρτητα από το ίδιο το συγκρότημα και θα διατίθεται προς πώληση στο Bandcamp αλλά και σε όλες τις διαδικτυακές πλατφόρμες (Spotify, iTunes, CdBaby, Αmazon, Pandora etc).
Ζωντανή παρουσίαση του δίσκου στο Downtown Live, Εμμανουήλ Ροΐδη 2, Στρόβολος, Λευκωσία, την Πέμπτη 30 Μαΐου, ώρα 8:30 μ.μ.
Πληροφορίες και επικοινωνία: beluabandofficial@gmail.com, www.beluamusic.com, www.facebook.com/BeluaMusic, www/instagram.com/BeluaMusic
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
