ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Συζήτηση για τη μουσική παραγωγή στην Κύπρο

Για τα 10χρονα της η Louvana Records διοργανώνει την ημερίδα «Μουσική Παραγωγή, Επικοινωνία, Νέα Μέσα και Δικτύωση»

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο η μουσική έχει ανανεωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ολοένα και εμφανίζονται νέα σχήματα, από διαφορετικά μουσικά μονοπάτια, νέες φωνές και νέες προσπάθειες έρχονται στο προσκήνιο. Άραγε μπορούν όλοι να έχουν το μερίδιο που τους αναλογεί; Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν;

Αυτά και άλλα πολλά θα συζητήσουν πέντε καταξιωμένοι άνθρωποι της μουσικής στην Κύπρο, στην ανοικτή συζήτηση που διοργανώνεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 10χρονα της δισκογραφικής εταιρίας Louvana Records, την επόμενη Κυριακή 17 Νοεμβρίου. H επιμέλεια και παρουσίαση των συζητήσεων θα γίνει από τους Αντώνη Αντωνίου (frontman του folk trio Monsieur Doumani), Παναγιώτη Γεωργίου (frontman των Arcadian Chiild), Μάριο Τακούσιη (συνθέτης των «Need For Speed: Hot Pursuit», « Mighty Sugarcane»), Μιχάλη Καρακατσάνη (Κέντρο Μουσικής Πληροφόρησης Κύπρου), και Αντρέα Τραχωνίτη και Λευτέρη Μουμτζή (Louvana Records). Οι πέντε μίλησαν στην «Κ», προϊδεάζοντάς μας για το τι θα ακουστεί στις συζητήσεις.

Αντώνης Αντωνίου (Μonsieur Doumani)

–Υπάρχει ασφαλής μουσικός δρόμος; Ας πούμε ο κυπριακός στίχος σε νέο μουσικό αφήγημα είναι ένας τέτοιος;

–Δεν το πιστεύω αυτό. Ο καθένας μπορεί να πορευθεί στον δρόμο που τον εκφράζει καλύτερα και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις. Το ότι όμως δεν χρειάζεται να προσποιείσαι ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι σίγουρα βοηθάει. Είμαστε Κυπραίοι, μιλούμε κυπριακά και εκφραζόμαστε με ένα συγκεκριμένο τρόπο και όλα αυτά συντελούν στη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας. Άρα, χρησιμοποιώντας τα με χαλαρότητα και χωρίς ενδοιασμούς στη δημιουργική διαδικασία, πιστεύω πως βοηθά στο να παραχθεί κάτι ειλικρινές. Αλλά και πάλι η ασφάλεια είναι κάτι που δεν πρέπει καν να υπάρχει στο λεξιλόγιό σου, αν θες πραγματικά να κάνεις κάτι που να φέρει την στάμπα σου και να αντανακλά αυτό που πραγματικά είσαι.

–Τι θα έλεγες ότι έκανε επιτυχημένους τους Monsieur Doumani, ένα φολκ συγκρότημα; Τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου.

–Κατ’ αρχάς η συγκυρία του σμιξίματος του Άγγελου του Δημήτρη και εμένα. Τρεις σχετικά διαφορετικοί μουσικοί κόσμοι ξαφνικά βρέθηκαν να δημιουργούν μαζί με μια κοινή συντεταγμένη, την κυπριακή παραδοσιακή μουσική. Έτσι άρχισαν όλα. Έπειτα o ενθουσιασμός και η σκληρή δουλειά που ακολούθησε και που βοήθησε να διαφανεί από την αρχή (σε εμάς τουλάχιστον) ότι το δημιουργικό έδαφος ήταν εύφορο, δηλαδή δούλευε. Μετά ήρθε και ο πρώτος δίσκος, ο οποίος έλαβε πολύ καλές κριτικές στα διεθνή μέσα ενώ στην Κύπρο πολύς κόσμος τον αγκάλιασε με ενθουσιασμό και άλλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν από πού ξεπετάχτηκε αυτό το «αστείο». Ναι, κάποιοι θεώρησαν ότι απλώς κάναμε την πλάκα μας, που η αλήθεια είναι ότι το διασκεδάζαμε κιόλας, όπως κάνουμε και τώρα, γιατί για εμάς η μουσική είναι ένα παιχνίδι. Και τελικά ίσως να είναι αυτό το παιχνίδισμα, η ανατροπή και η αμεσότητα (ιδιαίτερα των στίχων) που έσπρωξαν το πράγμα.

–Τα κανάλια διάχυσης της μουσικής σας ποια είναι; Πόσο μας ξέρουν στο εξωτερικό;

–Το γκρουπ Μonsieur Doumani όσο και το Trio Tekke, απευθύνονται εκτός από το τοπικό κοινό, σε ένα διεθνές κοινό (κυρίως δυτικό), το οποίο ενδιαφέρεται για την κουλτούρα και τον πολιτισμό που υπάρχει στον κόσμο. Υπάρχει και η αντίστοιχη αγορά λοιπόν, όπου η μουσική μας βρίσκει θέση. Το δίκτυο αυτό θα έλεγα συνεχώς μεγαλώνει και υπάρχει πολύ ενδιαφέρον και ευκαιρίες για παρουσίαση της δουλειάς μας σε φεστιβάλ, εκδηλώσεις αλλά και σε μέσα μαζικής ενημέρωσης. Βέβαια το διαδίκτυο έχει υπάρξει καταλύτης για την προώθηση και το μάρκετινγκ γενικότερα, και είναι κάτι που όλοι πλέον εκμεταλλεύονται στο έπακρο. Στο εξωτερικό, λοιπόν, θέλουν πολύ να μάθουν για ξένες κουλτούρες και η αλήθεια είναι ότι η μικρή Κύπρος δεν φτάνει συχνά στα αφτιά τους, αφού δεν υπάρχει ιδιαίτερη μουσική εξαγωγή. Και ναι είναι πάρα πολλές φορές που πολλοί από το κοινό δεν ξέρουν καν πού βρίσκεται η Κύπρος, και κάποιοι δε, δεν αναγνωρίζουν καν το όνομα της χώρας.

Μιχάλης Καρακατσάνης (Κέντρο Μουσικής Πληροφόρησης Κύπρου)

–Ποιες είναι οι προκλήσεις της μουσικής, ως τέχνης, στην Κύπρο;

–Πιστεύω ότι μια από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η μουσική παραγωγή, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά διεθνώς, είναι το πώς παραμένει σχετική και σε άμεση διάδραση με την ευρύτερη κοινωνία. Μιλάω εδώ κυρίως για τη μουσική δημιουργία αιχμής, την περιοχή αυτή που στη μουσική, πολλές φόρες πρώτα από όλες τις υπόλοιπες τέχνες λειτουργώντας ως καθρέφτης και ως προφητεία, αμφισβητούνται επικρατούσες συμβάσεις και κατεστημένα και προτείνονται καινούργιες ιδέες. Αν θέλουμε τώρα να μιλήσουμε με οικονομικούς όρους, το μικρό μέγεθος της Κύπρου κατά κάποιο τρόπο θεωρώ πως «επιβάλλει» στους τοπικούς δημιουργούς να πρέπει να λειτουργήσουν με μια εξωστρέφεια, στοχεύοντας στη διασύνδεσή τους δηλαδή με το ευρύτερο διεθνές μουσικό γίγνεσθαι, ως απάντηση στην έλλειψη ευκαιριών και πόρων, που να καθιστούν βιώσιμη την επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική και σε τοπικό επίπεδο.

–Ποιος πιστεύεις ότι πρέπει να είναι ο ρόλος της Πολιτείας στα μουσικά πράγματα της χώρας;

–Νομίζω πρώτο μέλημα θα πρέπει να είναι η διασφάλιση ενός υγιούς περιβάλλοντος ζύμωσης, σύνθεσης, προώθησης και ανταλλαγής μουσικών ιδεών, με ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με την ευρύτερη κοινωνία. Με ίσους όρους συμμετοχής στο παιχνίδι για όλους τους εμπλεκόμενους, δημιουργούς, φορείς, επαγγελματίες, ακροατήριο κτλ. Για να γίνει αυτό φυσικά χρειάζεται οι άμεσα εμπλεκόμενοι (στη συγκεκριμένη περίπτωση εμείς), να επικοινωνήσουμε με απλά λόγια στους υπόλοιπους πολίτες και κατ’ επέκταση στην Πολιτεία, την αναγκαιότητα που εμείς αντιλαμβανόμαστε για τη ανάγκη ύπαρξης ενός ενεργού και υγιούς μουσικού οικοσυστήματος, το οποίο να στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό και στη δυνατότητα συνύπαρξης, ετερόκλητων πολλές φορές, μουσικών μικρόκοσμων.

–Παράγουμε περισσότερους μουσικούς απ’ όσους μπορούμε να ακούσουμε στην Κύπρο;

–Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα ποσότητας της μουσικής παραγωγής. Ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσαμε ποτέ να ακούσουμε όση μουσική έχει παραχθεί μέχρι σήμερα. Τώρα εάν μιλάμε με οικονομικούς όρους, εάν δηλαδή η υφιστάμενη μουσική αγορά της Κύπρου «αντέχει» τόσους επαγγελματίες μουσικούς, πιστεύω απλώς ότι αν η μουσική δημιουργία εξαρτιόταν αποκλειστικά από τις υπάρχουσες συνθήκες της αγοράς θα ήταν πολύ δύσκολο να γεννηθεί κάτι το καινούργιο. Υφολογικά η μουσική θα παρέμενε λίγο-πολύ στάσιμη. Η μουσική, όμως, είναι μια μορφή επικοινωνίας και μέχρι σήμερα έχει αποδείξει ότι μπορεί να προσαρμόζεται και να διαμορφώνει το περιβάλλον γύρω της, με τρόπο τέτοιο ώστε να παραμένει ένα από τα πιο ζωντανά και δραστήρια κύτταρα της κοινωνικής μας ζωής.

Μάριος Τακούσιης (συνθέτης)

–Πώς βλέπεις τα πράγματα στη σύγχρονη μουσική στην Κύπρο;

–Υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον από νέα παιδιά που γράφουν, παίζουν και κάνουν ενδιαφέρουσες παραγωγές. Θα έλεγα ότι τα τελευταία 5-6 χρόνια βλέπουμε μια καλή εξέλιξη και μία νέα γενιά μουσικών που βγαίνει στην επιφάνεια.

–Μπορεί ένας μουσικός να ζήσει αποκλειστικά από την τέχνη του;

–Ναι, σίγουρα μπορεί αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι εύκολο. Χρειάζονται πολλές θυσίες, κόπος και πραγματική αφοσίωση και αγάπη για αυτό που κάνεις.

–Σου αρκεί η φράση «είναι καλό για την Κύπρο;», μπορούμε να είμαστε μουσικά ανταγωνιστικοί;

–Στην Κύπρο συνηθίζουμε να κορνιζάρουμε την μετριότητα. Ζούμε όμως σε μια εποχή όπου μπορούμε πολύ εύκολα με 2-3 κλικ να δούμε και να ακούσουμε τι συμβαίνει στο εξωτερικό και να κρίνουμε από μόνοι μας πού βρισκόμαστε. Μουσικά μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί, γιατί υπάρχει αρκετό ταλέντο, αλλά εάν δεν έχουμε ψηλούς στόχους τότε δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος.

Παναγιώτης Γεωργίου (Arcadian Child)

–Ποιες είναι οι δυσκολίες για ένα κυπριακό συγκρότημα;

–Η μεγαλύτερη δυσκολία δυστυχώς είναι η έλλειψη μουσικής παιδείας και ανατροφής της ευρύτερης μερίδας του κοινού.

–Οι «Arcadian Child» πώς επιβιώνουν στην Κύπρο; Υπάρχει τόσο μεγάλο κοινό;

–Η πραγματικότητα είναι ότι οι AC επιβιώνουν στην Κύπρο ένεκα των προσωπικών θυσιών των μελών τους, αλλιώς θα το χαμε κλείσει προ πολλού. Όσο για το κοινό, δεν ξέρω αν αυτό που έχουμε στην Κύπρο μπορεί να θεωρηθεί κοινό. Είναι τόσο μικρά τα μεγέθη που με δυσκολία μπορούν να υποστηρίξουν τις κυκλοφορίες του σήμερα.

–Τα κανάλια διάχυσης της μουσικής σας ποια είναι; Πόσο μας ξέρουν στο εξωτερικό;

–Ευτυχώς με τα social και το διαδίκτυο γενικότερα καταφέρνουμε να φτάνουμε σε αφτιά «ξένα». Όταν κυκλοφορήσαμε το «Afterglow» και στείλαμε τον δίσκο είτε σε labels είτε σε περιοδικά ήταν πάντα η ιδία: «Υπάρχει τέτοια μουσική στην Κύπρο; Κάποιοι δεν ήξεραν καν πού είναι η Κύπρος. Νομίζω σιγά-σιγά όμως δημιουργείται λίγος θόρυβος γύρω από το νοτιότερο μέρος της Μεσογείου.

Αντρέας Τραχωνίτης – Λευτέρης Μουμτζής (Louvana Records)

–Μπορούμε να μιλάμε για μουσική βιομηχανία στην Κύπρο;

–Όσο και να θέλουμε να μπορούμε να μιλήσουμε για μουσική βιομηχανία νομίζω πως δεν μπορούμε. Μουσική βιομηχανία εγώ καταλαβαίνω ένα σύστημα που παράγει συνεχές έργο και αρκετά χρήματα για να διατηρείται. Με δυσκολία μπορούμε να μιλούμε πλέον για μουσική σκηνή. Και με αυτό εννοούμε μουσική δημιουργία και ένα σύνολο μουσικών που παράγουν έργο και έχουν συνεχή δράση στον χώρο και της παραγωγής αλλά και ζωντανής μουσικής παρουσίας.

–Αργούν να έρθουν στην Κύπρο οι νέες μουσικές τάσεις;

–Θα λέγαμε πως παίρνουν τον χρόνο τους αλλά σίγουρα όχι τόσο όσο παλιά. Λόγω του διαδικτύου σίγουρα είμαστε πιο ενημερωμένοι με το τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Δεν σημαίνει βέβαια αυτό ότι αλλάζει ή εξελίσσεται και συλλογικά το γούστο μας.

–Πώς θα αποτιμούσατε τα 10 χρόνια της Louvana Records;

–Φτιάχνοντας το βιβλίο για τα δεκάχρονά μας και κοιτάζοντας πίσω στις δράσεις κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας, έχουμε να πούμε ότι δεν τα πήγαμε καθόλου άσχημα. 23 διοργανώσεις φεστιβάλ και 13 κυκλοφορίες καθώς και αμέτρητες διοργανώσεις συναυλιών. 6 σειρές ζωντανών βίντεο, βιντεοκλίπ και 25.000 συνδρομητές στο κανάλι μας στο YouTube είναι κάτι που σίγουρα δεν είναι αμελητέο για μια δισκογραφική εταιρία από την Κύπρο. Είμαστε ικανοποιημένοι και ευγνώμονες και προσβλέπουμε στο μέλλον.

Πληροφορίες

Ανοιχτή Συζήτηση, «Μουσική Παραγωγή, Επικοινωνία, Νέα Μέσα και Δικτύωση»
17 Νοεμβρίου, ώρα 3:00 μ.μ. Εθνικό Ωδείο Κύπρου - Είσοδος Ελεύθερη

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X