Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ
Το χέρι του Θεού ★★★★
ΔΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Πάολο Σορεντίνο
Ερμηνείες: Φίλιπο Σκότι, Τόνι Σερβίλο, Λουίζα Ρανιέρι
Επειτα από αρκετές βιογραφίες, αληθινών και φανταστικών προσώπων, ο Πάολο Σορεντίνο αποφασίζει να παραδώσει την –έστω ανεπίσημη– δική του, εκμεταλλευόμενος και την ευκαιρία που του προσφέρει η παραγωγή της πλατφόρμας του Netflix. Ο σπουδαίος Ιταλός κινηματογραφιστής μάς ταξιδεύει στη Νάπολη της δεκαετίας του 1980, της μαφίας, της αθωότητας και κυρίως της λατρείας για τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Εκεί παρακολουθούμε τον έφηβο Φαμπιέτο, ο οποίος μεγαλώνει στους κόλπους μιας παραδοσιακής ιταλικής οικογένειας –που μοιάζει πολύ και με την ελληνική– με τα κωμικά και τα δραματικά της επεισόδια, μέχρι που ένα τραγικό δυστύχημα αλλάζει τη ζωή του για πάντα.
Ο Σορεντίνο βουτάει επί της ουσίας στις αναμνήσεις του, προκειμένου να μας ξεναγήσει όχι απλώς στην εποχή της πρώτης νιότης του, αλλά και στις καταστάσεις και στις εμπειρίες που τον διαμόρφωσαν καλλιτεχνικά. Σχεδόν τα πάντα είναι εδώ στις απαρχές τους: από την αγάπη για την εξτραβαγκάνζα και το γκροτέσκο μέχρι τον Φεντερίκο Φελίνι και τον σουρεαλισμό που τρυπώνει από τις χαραμάδες σε πολλά από τα φιλμ του.
Ολα τα παραπάνω, τυλιγμένα σε ένα πέπλο τρυφερής νοσταλγίας, πανέμορφων εικόνων και γλυκόπικρης αφήγησης, που σε παρακινεί να παρακολουθήσεις ολόκληρη την ταινία με ένα μικρό χαμόγελο στο στόμα. Αναμφισβήτητο χαϊλάιτ αποτελεί τόσο η σκηνή της οικογενειακής μάζωξης και εκδρομής στη θάλασσα, όσο κι εκείνη με τους ενθουσιώδεις Ναπολιτάνους να πανηγυρίζουν στα μπαλκόνια τα γκολ του «θεού» Ντιέγκο κόντρα στη δική τους εθνική Ιταλίας.
Η γαλλική αποστολή ★★★
ΔΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Γουές Αντερσον
Ερμηνείες: Μπενίσιο ντελ Τόρο, Εϊντριεν Μπρόντι, Τίλντα Σουίντον
Συγκεντρώνοντας το πιο εντυπωσιακό καστ τής μέχρι τώρα φιλμογραφίας του και ένα από τα εντυπωσιακότερα της κινηματογραφικής ιστορίας (Μπενίσιο ντελ Τόρο, Εϊντριεν Μπρόντι, Τίλντα Σουίντον, Τιμοτέ Σαλαμέ, Μπιλ Μάρεϊ, Λεά Σεϊντού, Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, Εντουαρντ Νόρτον, Κρίστοφ Βαλτς, Ελίζαμπεθ Μος και πολλοί άλλοι) ο Γουές Αντερσον επιχειρεί να απευθύνει «ερωτική επιστολή» σε μια δημοσιογραφία που δεν υπάρχει πια, σίγουρα ωστόσο συναρπαστική ως… μουσειακό έκθεμα.
Πρωταγωνιστές του είναι οι συντάκτες του φανταστικού αμερικανικού περιοδικού The French Dispatch, το οποίο έχει την έδρα του σε μια επινοημένη κωμόπολη της Γαλλίας του 20ού αιώνα. Σε ένα ειδικό τεύχος με αφορμή τον θάνατο του εκδότη τους, οι δημοσιογράφοι αποφασίζουν να συμπεριλάβουν τέσσερις ιστορίες, ενδεικτικές της ταυτότητας του περιοδικού.
Ως θεατές, παρακολουθούμε τα τέσσερα αυτά ρεπορτάζ, τα οποία ξεκινούν από τις φτωχογειτονιές της πόλης, φτάνουν μέχρι τις φυλακές που φιλοξενούν έναν πολύ ιδιαίτερο καλλιτέχνη, ενώ στη συνέχεια περνούν από τα χαρακώματα της φοιτητικής εξέγερσης, για να καταλήξουν στην ιστορία κάποιων αστυνομικών με πολύ ευαίσθητο… ουρανίσκο. Ως συνήθως ο Αντερσον ποντάρει εξίσου –αν όχι περισσότερο– στην αισθητική και στο περιεχόμενο της αφήγησής του, συνδυάζοντας τα έντονα χρώματα με το δραματικό ασπρόμαυρο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι λιγότερο αστείο και ίσως πιο επιτηδευμένο από άλλες φορές, ωστόσο σίγουρα αρκετό για να ικανοποιήσει τους φανατικούς θαυμαστές του.
Ghostbusters: Legacy ★★★
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2021)
Σκηνοθεσία: Τζέισον Ράιτµαν
Ερμηνείες: Κάρι Κουν, Φιν Γούλφχαρντ, Πολ Ραντ
Ο κινηματογραφικός μύθος των «Ghostbusters» επιστρέφει διατηρώντας πολλά από τα vintage χαρακτηριστικά του της δεκαετίας του 1980, αλλά βαπτίζοντας ταυτόχρονα σε μιλένιαλ νερά τους πρωταγωνιστές του. Υστερα από τον θάνατο του αποξενωμένου πατέρα της, μια χωρισμένη μητέρα μετακομίζει μαζί με τον έφηβο γιο και την κόρη της στο σπίτι του κάπου στην ξεχασμένη αμερικανική επαρχία. Σύντομα όλοι τους θα καταλάβουν ότι ο εκλιπών ήταν στην πραγματικότητα κυνηγός φαντασμάτων, με τα τελευταία να κάνουν ξανά την εμφάνισή τους, τρομοκρατώντας τους ντόπιους.
Ο Τζέισον Ράιτμαν, γιος του ορίτζιναλ σκηνοθέτη της σειράς ταινιών, υιοθετεί έξυπνα τόσο την αισθητική του σύγχρονου φαινομένου «Stranger Things» όσο και έναν εκ των βασικών πρωταγωνιστών (Φιν Γούλφχαρντ) της σειράς του Netflix. Το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ διασκεδαστικό φιλμ, που μπορεί κάπως να χάνει τον ρυθμό του προς το τέλος, σίγουρα όμως είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από τις συνήθεις ανιαρές αναβιώσεις.
Η νύµφη του νερού ★★½
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Κρίστιαν Πέτσολντ
Ερμηνείες: Πάουλα Μπιρ, Φραντς Ρογκόφσκι
Ο σημαντικός Γερμανός κινηματογραφιστής Κρίστιαν Πέτσολντ επιστρέφει διασκευάζοντας τον αρχαίο ευρωπαϊκό μύθο της Ουντίνε, της νύμφης του νερού, που μπορεί μεν να παντρευτεί ένα θνητό, πρέπει ωστόσο να τον σκοτώσει αν ποτέ την προδώσει.
Η δική του Ουντίνε εργάζεται ως ξεναγός και ιστορικός πόλεων, όταν ο άνδρας που αγαπά όντως την αφήνει για κάποια άλλη. Ο αρχαίος μύθος έρχεται τότε να τη στοιχειώσει, όμως εκείνη επιλέγει τη ζωή· καθώς βρίσκει στον δρόμο της την πραγματική αγάπη. Ο Πέτσολντ προσπαθεί ιδιοφυώς να συνδυάσει τον μύθο και τη φαντασία με την πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου σε ένα χαμηλότονο δράμα, το οποίο πάντως μπορεί εύκολα να μπερδέψει τον θεατή με την κάπως αμήχανη απόδοσή του.
Κλίφορντ, ο κόκκινος σκύλος
Σκηνοθεσία: Γουόλτ Μπέκερ
Ερμηνείες: Ντάρµπι Καµπ, Τζακ Γουάιτχολ, Τζον Κλιζ
Βασισμένο στην εκτενή σειρά παιδικών βιβλίων του Νόρμαν Μπρίντγουελ, το οικογενειακό φιλμ μάς συστήνει την Εμιλι, μια μικρή μαθήτρια, η οποία αναγκάζεται να μείνει με τον στοργικό αλλά αρκετά ανεύθυνο θείο της, όταν η μητέρα της μετακομίζει για δουλειές. Τα πάντα θα αλλάξουν όταν στη ζωή τους θα μπει ένα κόκκινο κουτάβι, το οποίο έχει τη μαγική ιδιότητα να… μεγαλώνει όσο πιο πολύ το αγαπάς.
