ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας από τον Αιμίλιο Χαρμπή

Απόδραση από Σμύρνη, επιστροφή σε Μάτριξ. Ταξιδεύοντας στην ιστορία, στη μυθολογία του Χόλιγουντ και στον θαυμαστό κόσμο των ζώων και των κινουμένων σχεδίων

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ

Σµύρνη µου αγαπηµένη ★★★½
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης
Ερμηνείες: Μιµή Ντενίση, Λεωνίδας Κακούρης, Κατερίνα Γερονικολού

Το περίφημο στοίχημα του «ποιοτικού εμπορικού» σινεμά κερδίζεται εδώ από τη Μιμή Ντενίση (σενάριο, ερμηνεία) και τον Γρηγόρη Καραντινάκη (σκηνοθεσία), οι οποίοι καταφέρνουν να παρουσιάσουν την επική-τραγική ιστορία της Σμύρνης, μεταφέροντας επιτυχημένα το ομώνυμο θεατρικό της πρώτης στη μεγάλη οθόνη.

Η αρχή σε επίπεδο πλοκής γίνεται το 2015, όταν μια ηλικιωμένη ομογενής από την Αμερική καταφθάνει μαζί με την εγγονή της στη Λέσβο, προκειμένου να συμπαρασταθεί στους Σύρους πρόσφυγες. Μαζί της έχει το τεφτέρι-ημερολόγιο με τις συνταγές της δικής της Σμυρνιάς γιαγιάς, Φιλιώς Μπαλτατζή, η οποία πριν από σχεδόν έναν αιώνα έφτασε κυνηγημένη στο νησί από την απέναντι ακτή. Μέσα από τις σελίδες του ταλαιπωρημένου τετραδίου ξεδιπλώνεται η ιστορία της οικογένειας Μπαλτατζή, πλούσιων επιχειρηματιών και εμπόρων της Σμύρνης, ταυτόχρονα με εκείνη των ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν στην καταστροφή και στην προσφυγιά.

Εχοντας στη διάθεσή του τη μεγαλύτερη παραγωγή στην ιστορία του ελληνικού σινεμά, ο Καραντινάκης επιλέγει να χωρίσει την ταινία του σε δύο αρκετά ευδιάκριτα μέρη: το πρώτο, ξεκινώντας από το 1916, μας ταξιδεύει ατμοσφαιρικά στην πολυεθνική, πολυπολιτισμική Σμύρνη της εποχής, με τις διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρες να παντρεύονται σε ένα μοναδικό χωνευτήρι που αντιστρέφει τον μύθο του Πύργου της Βαβέλ. Ο ευλογημένος τόπος, ωστόσο, σύντομα θα μπει στον χάρτη του πολέμου, μαζί με τις ζωές (και) της οικογένειας Μπαλτατζή.

Στο δεύτερο μέρος, η καταστροφή είναι πλέον προ και εντός των πυλών, καθώς οι αλλόφρονες πρωταγωνιστές και οι υπόλοιποι Ελληνες της Σμύρνης τρέχουν για να διαφύγουν τη σφαγή, εγκαταλελειμμένοι ουσιαστικά από πατρίδα και συμμάχους. Το φιλμ επιδιώκει –και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει– να διατηρήσει τις ισορροπίες, μένοντας μακριά από διάφορα κατά καιρούς δημοφιλή αφηγήματα, ενώ ταυτόχρονα παντρεύει αρμονικά την προσωπική ιστορία με τα συνταρακτικά γεγονότα. Ψεγάδια και «κακοφωνίες» σίγουρα υπάρχουν, ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και το είδος του εγχειρήματος, το συνολικό αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί υπεράνω προσδοκιών.

The Matrix Resurrections ★★½
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2021)
Σκηνοθεσία: Λάνα Γουατσόφσκι
Ερμηνείες: Κιάνου Ριβς, Κάρι-Αν Μος, Νιλ Πάτρικ Χάρις

Ενας από τους σπουδαιότερους μύθους στην ιστορία του κινηματογράφου επιστρέφει, αυτήν τη φορά μόνο με τη Λάνα Γουατσόφσκι στο δημιουργικό τιμόνι, αλλά τους Κιάνου Ριβς και Κάρι-Αν Μος να «ξεσκονίζουν» ξανά τα διπλώματά τους στις πολεμικές τέχνες. Και οι δυο τους –ο Νίο και η Τρίνιτι δηλαδή– έχουν χάσει τις μνήμες του παρελθόντος και βρίσκονται πάλι εγκλωβισμένοι στην παράλληλη πραγματικότητα του Matrix, όταν μια νέα εκδοχή του Μορφέα θα προσεγγίσει τον Νίο-Τόμας Αντερσον, προκειμένου να τον απελευθερώσει. Εκείνος, αν και εθισμένος πια στα μπλε χάπια της λησμονιάς, τελικά ανταποκρίνεται για να έρθει αντιμέτωπος με μιαν άλλη, ακόμη πιο περίπλοκη και σατανική εκδοχή του Matrix, ενορχηστρωμένη από έναν καινούργιο αντίπαλο (Νιλ Πάτρικ Χάρις).

Η ταινία της Γουατσόφσκι φέρνει περισσότερο σε νοσταλγική επίσκεψη στα καλύτερα στιγμιότυπα της θρυλικής τριλογίας, παρά σε κανονικό ορίτζιναλ υλικό, αίσθηση που ενισχύεται ακόμη περισσότερο από τα ίδια τα σύντομα κλιπ-εκλάμψεις του παρελθόντος που εισβάλλουν συχνά-πυκνά μέσα στην αφήγηση. Θα πει κανείς πως κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αναπόφευκτο, προκειμένου να γίνουν κατανοητά όσα διαδραματίζονται στο (κινηματογραφικό) παρόν, ωστόσο η όλη προσπάθεια μοιάζει με διαρκές αναμάσημα τόσο της ουσίας όσο και των λεπτομερειών που έκαναν το «Matrix» ακαταμάχητο.

Ολα τα παραπάνω, βέβαια, δεν σημαίνουν πως η ταινία δεν διαθέτει αρετές. Οι μάχες, η δράση και τα ειδικά εφέ παραμένουν εντυπωσιακά, το ίδιο και μερικές μεμονωμένες σεκάνς, όπου πράγματι βλέπουμε κάποια νέα στοιχεία. Από την άλλη, ο (ομολογουμένως έξυπνος) αυτοσαρκασμός της αρχής, όπου ουσιαστικά η ίδια η ταινία σχολιάζει το γεγονός της… επιστροφής της, δεν είναι ικανός να καλύψει τα κίνητρα πίσω από ένα μάλλον αχρείαστο σίκουελ, που επιχειρεί να σερβίρει παλιούς ήρωες και συγκινήσεις σε καινούργιο περιτύλιγμα.

Gounda
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2020)
Σκηνοθεσία: Βίκτορ Κοσακόφσκι

Ο πολυβραβευμένος Ρώσος σκηνοθέτης και σεναριογράφος υπογράφει ένα ακόμη ντοκιμαντέρ, αυτή τη φορά αφαιρώντας από το κάδρο κάθε ανθρώπινη παρουσία κι έχοντας ως μοναδικούς πρωταγωνιστές μια γουρουνίτσα (την Γκούντα) με τα μικρά της, δυο αγελάδες κι έναν κουτσό κόκορα. Ο δεξιοτέχνης Κοσακόφσκι δημιουργεί μια ασπρόμαυρη ταινία χωρίς διαλόγους ή μουσική, υπό τη συνοδεία μόνο των ήχων του περιβάλλοντος. Χρησιμοποιώντας ποιητική γλώσσα και τοποθετώντας τον φακό του στο ύψος των ματιών των ζώων έτσι ώστε να νιώσουμε τους φόβους τους, μας παραδίδει μια ευαίσθητη καταγραφή της σύντομης ζωής τους, αλλά και μια διεισδυτική ματιά στο μυστήριο της συνείδησής τους. Την εκτέλεση της παραγωγής έχει κάνει ο Χοακίν Φοίνιξ.

Φεγγαρόσκονη
ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Αλί Σαµάντι Αχάντι

Ο Πίτερ και η ονειροπόλος αδελφούλα του, Ανέλι, περνούν δύσκολες ημέρες επειδή στη νέα γειτονιά όπου μετακόμισαν, κάποια παιδιά από το σχολείο τούς τρομοκρατούν. Μια μέρα η Ανέλι συναντά τον κύριο Ζουζούνη, ένα σκαθάρι που μιλάει, αλλά είναι απελπισμένο, γιατί έχει χάσει το μικροσκοπικό έκτο πόδι του σε ένα ατύχημα. Σύμφωνα με μια παλιά προφητεία, ο κύριος Ζουζούνης μπορεί να πάρει πίσω το χαμένο του πόδι μόνο αν βρει δύο γενναία παιδιά, που θα τον συνοδεύσουν στο ταξίδι του στο φεγγάρι. Η Ανέλι είναι αποφασισμένη να τον βοηθήσει, αλλά όταν το λέει στον αδελφό της, εκείνος δεν την πιστεύει. Μόνο όταν η Ανέλι εξαφανίζεται ένα βράδυ και ο Πίτερ την ακολουθεί στον μυστηριώδη ποταμό Φεγγάρι, αρχίζει να αναρωτιέται μήπως η αδελφή του είχε δίκιο.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Σινεμά: Τελευταία Ενημέρωση

Η προβολή και παρουσίαση της ταινίας μικρού μήκους του Ανδρέα Σεϊτάνη θα γίνει το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου
Kathimerini.com.cy
 |  ΣΙΝΕΜΑ
X