ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Εγκλωβισμένη στη Σιγκαπούρη των μεγάλων ανισοτήτων

Από τη μακρινή Σιγκαπούρη μάς έρχεται ένα χαμηλότονο δράμα με γυναικείο χαρακτήρα και κοινωνικά φορτισμένο φόντο

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ

Η εποχή της βροχής ★★★
ΔΡΑΜΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Αντονι Τσεν
Ερμηνείες: Ζία Λερ Κοχ, Σινγκ Μπιν Γιανγκ, Κρίστοφερ Μινγκ-Σουν

Από τη μακρινή Σιγκαπούρη μάς έρχεται ένα χαμηλότονο δράμα με γυναικείο χαρακτήρα και κοινωνικά φορτισμένο φόντο. Πρωταγωνίστρια είναι η Λινγκ, μια καθηγήτρια λυκείου, η οποία διδάσκει κινεζικά στους απρόθυμους να ξεφύγουν από τα αγγλικά, που μιλούν στην καθημερινότητά τους, μαθητές της. Ταυτόχρονα η ίδια προσπαθεί να μείνει έγκυος από τον απόμακρο σύζυγό της, ενώ φροντίζει και τον κατάκοιτο πεθερό της. Νιώθοντας πιεσμένη από παντού, θα βρει τελικά απρόσμενη παρηγοριά στην τρυφερή σχέση που αναπτύσσει με έναν από τους μαθητές της.

Ο Αντονι Τσεν, βραβευμένος με τη Χρυσή Κάμερα του Φεστιβάλ Καννών για την πρώτη του ταινία («Ilo, Ilo»), παρουσιάζει εδώ μια απλή όσο και αβίαστα συγκινητική ιστορία γυναικείου ηρωισμού, που περνάει απαρατήρητος. Η πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα στα 40 της, η οποία δίνει στωικά μια σειρά από (περίπου) χαμένες μάχες: στη δουλειά της διδάσκει μια γλώσσα –και μια παράδοση– η οποία τείνει να εξαλειφθεί από τη χώρα· οι ίδιοι οι συνάδελφοί της θεωρούν το μάθημα περιττό, ενώ οι περισσότεροι μαθητές το χλευάζουν. Στη δε προσωπική της ζωή τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, με τον σύζυγό της ολοφάνερα να την απατά κι εκείνη να μένει γαντζωμένη προκειμένου να αποκτήσει δικό της παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση, ενώ παράλληλα φροντίζει στοργικά έναν ηλικιωμένο στα τελευταία του. Ο μόνος που δείχνει να καταλαβαίνει και να θαυμάζει τη στάση της είναι ο νεαρός μαθητής, ο οποίος φυσικά την ερωτεύεται και σύντομα τη διεκδικεί με την αγαρμποσύνη της νιότης του.

Αισθητικά το φιλμ εκπέμπει μια σχεδόν υπνωτιστική μελαγχολία, την οποία ενισχύει και η βροχή, που πέφτει αδιάκοπα σε όλη τη διάρκεια. Μέσα ωστόσο από το πέπλο της, ο Ασιάτης κινηματογραφιστής μάς αφήνει να διακρίνουμε τις κοινωνικές αντιθέσεις και τα ζητήματα μιας χώρας, η οποία βρίσκεται ακόμη υπό διαμόρφωση. «Οσο και αν προσπαθούμε να προοδεύσουμε προς μια ισότιμη κοινωνία, φαίνεται ότι παντού στον κόσμο, όπως και στη Σιγκαπούρη, υπάρχουν αόρατες γραμμές που διαχωρίζουν τους ανθρώπους, βασισμένες στα χρήματα, στην καταγωγή και στην τάξη. Υπήρχε πάντα ένας ελιτισμός από όσους έχουν εκπαιδευθεί με το αγγλικό σύστημα και μιλούν σχεδόν αποκλειστικά αγγλικά. Στη σημερινή Σιγκαπούρη, το κύμα νέων μεταναστών από την Κίνα έχει οδηγήσει πολλούς ντόπιους να διαχωρίζουν τον εαυτό τους μέσω της ικανότητάς τους να μιλούν αγγλικά. Ημουν πάντα πολύ ευαίσθητος όσον αφορά την ιδέα της τάξης και της καταγωγής στην αληθινή ζωή, αλλά και στη δουλειά μου», σημειώνει ο ίδιος.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Σινεμά: Τελευταία Ενημέρωση

Η προβολή και παρουσίαση της ταινίας μικρού μήκους του Ανδρέα Σεϊτάνη θα γίνει το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου
Kathimerini.com.cy
 |  ΣΙΝΕΜΑ
X