Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ
Crip Camp:
Καλοκαίρι για όλους
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2020)
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Λεμπρέχτ,
Νικόλ Νιούνμαν
Εμφανίζονται: Τζέιμς Λεμπρέχτ, Τζούντι Χιούμαν, Εβαν Γουάιτ
Μετά το βραβευμένο με Οσκαρ «American Factory», η δεύτερη ταινία παραγωγής του ζεύγους Ομπάμα για λογαριασμό του Netflix μάς ταξιδεύει στη δεκαετία του 1970 και την εποχή των αμερικανικών κοινωνικών κινημάτων. Εδώ ωστόσο το θέμα δεν έχει να κάνει με τις φυλετικές διακρίσεις ή τις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, αλλά τον λιγότερο προβεβλημένο αγώνα των ατόμων με αναπηρία. Η σπίθα ανάβει το καλοκαίρι του 1971 στην κατασκήνωση για αναπήρους «Τζένετ», μερικά μόλις χιλιόμετρα από το εμβληματικό Γούντστοκ. Εκεί οι ομαδάρχες, μέλη οι περισσότεροι του χίπικου κινήματος, μαζί με τους κατασκηνωτές, δημιουργούν μια μοναδική κοινότητα· ο ένας φροντίζει τον άλλο και όλοι μαζί το σύνολο, αναπτύσσοντας μεταξύ τους ατσάλινους δεσμούς.
Αυτοί οι τελευταίοι θα τους βοηθήσουν, όταν λίγο αργότερα θα ξεκινήσει μια σειρά διαδηλώσεων, διαμαρτυριών και καταλήψεων, ζητώντας την ψήφιση ενός νομοσχεδίου που θα βάλει τέλος στο καθεστώς του πολίτη δεύτερης κατηγορίας. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται μια συγκινητική ιστορία, παράδειγμα για το τι μπορεί να καταφέρουν οι συλλογικοί αγώνες.
Amerika Square
ΔΡΑΜΑ (2017)
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σακαρίδης
Ερμηνείες: Γιάννης Στάνκογλου,
Βασίλης Κουκαλάνι,
Μάκης Παπαδημητρίου
Από την πλατφόρμα του Cinobo επιλέγουμε αυτή την εβδομάδα το ελληνικό «Amerika Square», ένα θρίλερ με νουάρ στοιχεία και φόντο το σύγχρονο αθηναϊκό κέντρο της ανέχειας, των προσφύγων και του ρατσισμού. Εκεί τρεις είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές διαφορετικών ιστοριών, οι οποίες με τον τρόπο τους συναντιούνται: από τη μία ο Μπίλι (Γιάννης Στάνκογλου), γέννημα-θρέμμα της πλατείας, ιδιοκτήτης μπαρ και tattoo artist, ο οποίος γνωρίζει την Τερέζα, μια όμορφη τραγουδίστρια από την Αφρική που έχει μπλεξίματα με τη μαφία.
Από την άλλη, ο Νάκος (Μάκης Παπαδημητρίου), κοντά στα 40, άνεργος και περιθωριοποιημένος, ζει ακόμη με τους γονείς του και μισεί τους ξένους, που έχουν κατακλύσει τη γειτονιά του, στερώντας του το μοναδικό πράγμα που του δίνει ταυτότητα. Τέλος, υπάρχει ο Τάρεκ (Βασίλης Κουκαλάνι), Σύρος πρόσφυγας που ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να φύγει μαζί με τη 10χρονη κόρη του για τη Γερμανία, πέφτοντας και αυτός στα δίχτυα επιτήδειων. Η ταινία ρίχνει μια σύγχρονη, ρεαλιστική ματιά σε ζητήματα που γνωρίζουμε ή υποψιαζόμαστε, συνήθως ωστόσο παραβλέπουμε μέχρι να μας χτυπήσουν την πόρτα.
Home Cinema:Ποδόσφαιρο: η γέννηση «του βασιλιά των σπορ»
The English Game
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ (2020)
Δημιουργός: Τζούλιαν Φέλοους
Ερμηνείες: Εντουαρντ Χόλκροφτ,
Κέβιν Γκάθρι, Σάρλοτ Χόουπ
Μπορεί η αγωνιστική δράση να μας λείπει αυτόν τον καιρό, ωστόσο για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου –και όχι μόνο– το Netflix έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα εναλλακτική. Ο δημιουργός του επιτυχημένου «Downton Abbey», Τζούλιαν Φέλοους, κάνει άλλο ένα ταξίδι στην αγγλική ιστορία, αυτή τη φορά για να μας μεταφέρει στις πρώτες μέρες του δημοφιλέστερου αθλήματος στον κόσμο. Λίγο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, το ποδόσφαιρο είναι κυρίως ένα σπορ των αριστοκρατών και, φυσικά, ερασιτεχνικό. Το δε εθνικής εμβέλειας FA Cup κερδίζουν σταθερά ομάδες όπως οι Old Etonians, αποτελούμενες από αποφοίτους των διάσημων βρετανικών πανεπιστημίων. Οταν ωστόσο ένας σύλλογος του βιομηχανικού Λάνκασιρ θα στρατολογήσει δύο Σκωτσέζους άσους της μπάλας, οι ισορροπίες θα αλλάξουν και η κυριαρχία των ευγενών θα απειληθεί.
Πέρα από το ποδοσφαιρικό κομμάτι, η γοητεία της μίνι σειράς έγκειται στον ιστορικοκοινωνικό της χαρακτήρα. Με απλά λόγια, εδώ έχουμε τη σύγκρουση δύο κόσμων: από τη μία της παλιάς αριστοκρατίας, που στην ουσία επινόησε το παιχνίδι και το θεωρεί κτήμα της, και από την άλλη των εργατών στα κλωστοϋφαντουργεία του Βορρά με τις δικές τους ομάδες, έχοντας πίσω τους πόλεις που τις στηρίζουν με πάθος. Αντίστοιχα και οι πρωταγωνιστές, ο Λονδρέζος γιος τραπεζίτη Αρθουρ Κινέρντ από τη μία και ο Σκωτσέζος μπαλαδόρος Φέργκους Σούτερ, από την άλλη. Οσο τα επεισόδια προχωρούν, οι δυο τους θα έρθουν πιο κοντά και θα διαπιστώσουν πως έχουν περισσότερα κοινά από όσα είχαν φανταστεί.
Η παραγωγή μάς ταξιδεύει άρτια στην εποχή των ποδοσφαιρικών πιονέρων, αλλά και της ανόδου μιας αριστοκρατίας του (καινούργιου) πλούτου έναντι εκείνης του αίματος. Θα θέλαμε βέβαια το τελικό αποτέλεσμα να ήταν κάπως πιο «βρώμικο» στην όψη –στα πρότυπα του «Peaky Blinders», για παράδειγμα– όμως και πάλι δεν έχουμε παράπονο. Μερικά καλά τάκλιν εν μέσω καραντίνας είναι σπουδαίο τονωτικό.
