Του Απόστολου Κουρουπάκη
Η Θεατρική Ομάδα Μαρίας Καρολίδου, στο πλαίσιο του project ΣΕΖΟΝ Γυναίκες 2019-2020, παρουσιάζει στο Πολιτιστικό Κέντρο Εγκώμιο, σε πανελλήνια πρώτη, το έργο της Βρετανίδας συγγραφέα Κορντίλια Λιν «One for Sorrow», σε σκηνοθεσία Μαρίας Ιόλης Καρολίδου. Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο που αναδεικνύει σύγχρονα θέματα, όπως το θέμα του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της κουλτούρας και της γλώσσας του φόβου, του κόσμου των μίντια και της πολιτικής ορθότητας, της σύγκρουσης γενεών και της σύγκρουσης ιδεολογιών.
Στην «Κ» η Άννα Γιαγκιώζη μιλάει για τον ρόλο της Έμμα, τον οποίο ενσαρκώνει. Λέει ότι το πιο σημαντικό που διαπραγματεύεται το έργο είναι η γλώσσα του φόβου και η κουλτούρα που ενισχύεται από τον φόβο. Όσο για την κυπριακή κοινωνία και την προσκόλλησή της σε στερεότυπα τονίζει ότι γι’ αυτό ευθύνονται οι απαρχαιωμένοι θεσμοί του κράτους, «αντί να εξελίσσονται με την πάροδο των χρόνων παραμένουν αμετάβλητοι, μοιρολατρικοί, εξυμνώντας τον εθνικισμό και αποτρέποντας την κοινωνία μας να εξελιχθεί».
–Άννα, ποιος είναι ο ρόλος σου στο έργο;
–Υποδύομαι την Έμμα, μητέρα δύο κοριτσιών, δικηγόρο στο επάγγελμα, πρώην ιδεαλίστρια και φαινομενικά ένα φιλελεύθερο, προοδευτικό άτομο.
–Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο, άρα είναι πιο εύκολο να το «διαβάσεις» υποκριτικά;
–Ένα έργο για να διαβαστεί είναι πάντα δύσκολο, είτε είναι σύγχρονο είτε κλασικό. Το μόνο εύκολο στα σύγχρονα έργα είναι πως έχουμε βιωματικές αναφορές και προσλαμβάνουσες δεδομένων.
–Έργα όπως το «One for Sorrow» είναι κατάλληλες ευκαιρίες για συζήτηση, τι πιστεύεις ότι το κάνει ξεχωριστό;
–Θεωρώ πως ο ρόλος γενικά της τέχνης είναι να προκαλεί προβληματισμό (πέραν της ψυχαγωγίας) και να προβάλει διάφορες οπτικές. Στο «One for Sorrow» έχουμε τη δυνατότητα να δούμε θέματα όπως ο ρατσισμός, η τρομοκρατία, την πολιτική ορθότητα και το κατά πόσο μπορεί να εγκλωβιστεί μια κοινωνία σε αυτήν, το θέμα της διαφορετικότητας και της τυποποίησης, του χάσματος γενεών, των επιπτώσεων της σύγχρονης τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη ζωή μας. Αλλά τελικά το πιο σημαντικό που διαπραγματεύεται το έργο είναι η γλώσσα του φόβου και η κουλτούρα που ενισχύεται από τον φόβο.
–Μπορείς να διακινδυνέψεις απάντηση στο ερώτημα θα είχαμε «πόρτες ανοικτές» στην Κύπρο σε περίπτωση Μπατακλάν ή Στρασβούργου;
–Από τη μια αρθρώνω εύκολα το όχι. Από την άλλη σαν λαός έχουμε λειτουργήσει πολλές φορές συλλογικά και έχουμε δείξει τη συμπαράσταση και τη μαχητικότητά μας. Τώρα, όμως, ο φόβος δεν ξέρω πώς λειτουργεί στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Και εγώ τώρα λέω πως θα την άνοιγα την πόρτα, στη στιγμή του φόβου…. Τι θα έκανα πραγματικά, δεν ξέρω.
–Χωράει χιούμορ σε μια τρομοκρατική επίθεση;
–Αντικειμενικά σε καμία τρομοκρατική επίθεση δεν χωράει χιούμορ. Θεατρική αδεία, όμως, ναι. Υπάρχει αρκετό χιούμορ. Εν μέρει φλεγματικό. Το χιούμορ υπάρχει γενικά στις ανθρώπινες σχέσεις. Όχι σε αυτή καθ’ αυτή την τρομοκρατική επίθεση. Αυτή είναι η αφορμή για να δούμε τους πέντε αυτούς ανθρώπους να προσπαθούν να επικοινωνήσουν.
Απαρχαιωμένοι θεσμοί
–Η κυπριακή κοινωνία είναι προσκολλημένη σε πολλά στερεότυπα, τι νομίζεις ότι φταίει γι’ αυτό;
–Οι απαρχαιωμένοι θεσμοί του κράτους, οι οποίοι αντί να εξελίσσονται με την πάροδο των χρόνων παραμένουν αμετάβλητοι, μοιρολατρικοί, εξυμνώντας τον εθνικισμό και αποτρέποντας την κοινωνία μας να εξελιχθεί. Δείτε τι διδάσκεται στα σχολεία... Δείτε πώς μεγαλώνουν τα παιδιά μας, που ενώ έχουν τις ανησυχίες τους, αναγκάζονται να τις θάψουν για να μπορέσουν να βρουν μια δουλειά που θα μπορέσει, στην τελική, να πληρώνει τα έξοδα για να συντηρηθεί αυτό το κράτος και κατ’ επέκταση το παγκόσμιο κράτος των δυνατών.
–Ποια είναι η θέση της γυναίκας ηθοποιού στο κυπριακό θέατρο;
–Η θέση της είναι μειονεκτική. Βρισκόμαστε σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Πόσες γυναίκες βλέπετε να κρατάνε τα ηνία ή να τους δίνεται βήμα για να δημιουργήσουν; Ένα ερώτημα το οποίο αφήνω να το απαντήσετε εσείς. Και θα σας ζητήσω να κοιτάξετε πίσω από τις σκοπιμότητες και τις χαριστικές τοποθετήσεις για να κλείνουνε τα στόματα.
–Τι κρατάς από τον ρόλο σου;
–Δεν ξέρω ακόμα. Είναι κάτι που θα μου φανερωθεί μετά το πέρας των παραστάσεων. Προς το παρόν κρατάω τη συνεργασία με την ομάδα μας και ανυπομονώ να «γεννήσουμε» όλοι μαζί την παράσταση στις 22 του μήνα
Πληροφορίες
«One for Sorrow», της Κορντίλια Λιν, Εγκώμιο, Πολιτιστικό Κέντρο, Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο,
Νέας Έγκωμης 8, Έγκωμη, Λευκωσία. Παραστάσεις 22, 23, 27, 28, 30 Δεκεμβρίου και 2, 4 Ιανουαρίου στις 8.30. Στις 29 Δεκεμβρίου και 5 Ιανουαρίου στις 7 μ.μ. Πληροφορίες/Κρατήσεις: 99784920. Ερμηνεύουν: Δημήτρης Αντωνίου, Άννα Γιαγκιώζη, Άντρια Ζένιου, Αντρέας Κουτσόφτας, Θέκλα Φλουρή.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
