ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

«Under/Pants» στο Nicosia Pop Up 2020

Η ηθοποίος Νάγια Τ. Καρακώστα μιλάει για το σώμα μέσω αφηγήσεων από γυναίκες και άντρες

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Στο πλαίσιο του πολύ ενδιαφέροντος προγράμματος του Nicosia Pop Up 2020 στο Θέατρο Πόλης ΟΠΑΠ, παρουσιάζεται η θεατρική παράσταση Under/Pants, σε σκηνοθεσία Ελένης Αναστασίου και επί σκηνής τη Νάγια Τ. Καρακώστα. Όπως μου λέει η Νάγια η ιδέα για το κείμενο, το οποίο συνέγραψε με την Ελένη Αναστασίου, ήλθε μετά από αυθόρμητες συζητήσεις για το τι κουβαλάμε ως σώματα και συγκεκριμένα ως γυναίκες. Ποιες προκαταλήψεις ξεπηδάνε; Πώς οι επιρροές μας επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, τον ερωτισμό, τον σεβασμό και την αυτοδιάθεση του σώματός μας; Η Νάγια λέει: «όλα ξεκίνησαν από μία ανάγκη να μιλήσω για το σώμα, το δικό μου σώμα ως γυναίκα. Και προς αυτήν την κατεύθυνση οδηγήθηκε και η έρευνά μας μέσω των συνεντεύξεων» και για τον σκοπό αυτό πήραν απαντήσεις μέσω ερωτηματολογίου από γυναίκες και άντρες ηλικίας 20-45.

 

 –Πώς ήλθε η ιδέα για το «Under/pants» part1;
–Εκείνο το απόγευμα Τρίτης 30 Οκτωβρίου 2018, γύρω στις 17:30, στο σπίτι της Ελένης Αναστασίου, σε μια στιγμή άκρατου λόγου εξέφρασα την ανάγκη να μιλήσω για το σώμα μου: για όσα το ενοχλούν, για όσα το περιορίζουν, για όσα του προσδίδουν, για όσα το ονομάζουν. Θυμάμαι τότε ετοιμάσαμε μία πρόταση με την Ελένη, η οποία απορρίφθηκε αρκετές φορές από διάφορους φορείς. Μέχρι που –δύο χρόνια μετά– έγινε αποδεκτή στο φεστιβάλ «+ναξη» στον Πολυχώρο Συνεργείο στη Λεμεσό. Εδώ μια παρένθεση εγκάρδιου ευχαριστώ στον Άδωνη, την Ελευθερία, την Τζούλια και τον Μιχάλη για την αποδοχή – με την ευρύτερη έννοια! Και κάπως έτσι εκείνη η πρόταση άρχισε να γίνεται πραγματικότητα και στην πορεία εμπλουτίστηκε με αληθινές αφηγήσεις γυναικών και αντρών. Έτσι δημιουργήθηκε και η παράσταση θεάτρου Ντοκουμέντο “Under/pants” part 1.

 

–Με τι ακριβώς καταπιάνεται το κείμενό σας;
–Το κείμενο καταπιάνεται με το τι κουβαλάμε ως σώματα και συγκεκριμένα ως γυναίκες. Ποιες προκαταλήψεις ξεπηδάνε; Πώς οι επιρροές μας επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, τον ερωτισμό, τον σεβασμό και την αυτοδιάθεση του σώματός μας; Αφορμή για όλα αυτά είναι μία συνάντηση Α.Α. (Ανώνυμων Αυνανιστών) στην οποία συμμετέχει η ηρωίδα μας για να αφηγηθεί τη δική της ιστορία. «Είναι ανακουφιστικό να ξέρω πως δεν είμαι μόνη» ομολογεί και ξεκινάει να αφηγείται. Το κείμενο είναι αποτέλεσμα συνεντεύξεων με γυναίκες και άντρες ηλικίας 20-45 που απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο με σχετικές ερωτήσεις.

–Μιλάτε μόνο για το γυναικείο σώμα;
–Όπως προανέφερα όλα ξεκίνησαν από μία ανάγκη να μιλήσω για το σώμα, το δικό μου σώμα ως γυναίκα. Και προς αυτήν την κατεύθυνση οδηγήθηκε και η έρευνά μας μέσω των συνεντεύξεων. Η αναγκαιότητα τέτοιων συζητήσεων δεν σταματάει όμως μόνο στο κομμάτι της σεξουαλικής ικανοποίησης. Επιφέρει τη συνειδητοποίηση της ελευθερίας στη διαχείριση των σωμάτων κάθε ανθρώπου, το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής, καθώς επίσης και την καίρια σημασία υγιών σχέσεων.

–Μιλάμε συχνά για τη γλώσσα του σώματος… μπορεί αυτή η γλώσσα να γίνει ξεκάθαρη και να μην παρεξηγείται;
–Δεν είναι θέμα παρεξήγησης. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από λέξεις που «εθελοτυφλούν». Δεν υπάρχει το λίγο ή πολύ. Ξέρουμε πότε υπερβαίνουμε τα όρια και είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο για την περίοδο που διανύουμε, αλλά και γενικότερα, να είμαστε προσεκτικές/κοί με τον τρόπο που χρησιμοποιούμε αυτήν τη γλώσσα του σώματος αλλά και τον Λόγο.

 

–Πόσο απενεχοποιημένες είναι σήμερα οι γυναίκες με το σώμα τους;
–Να ρωτήσω και εγώ κάτι; Σε μια συζήτηση ή στην καθημερινότητά σου, πόσες φορές έχεις ακούσει έναν άντρα να μιλάει για αυνανισμό; Συχνά ίσως ή πολλές φορές, σωστά; Τώρα σε ρωτάω αυτό: πόσες φορές έχει ακούσει μία γυναίκα να μιλάει για αυνανισμό; Κουβαλάμε ενοχές. Ενοχές που προέρχονται από μια πατριαρχική κοινωνία. Πρέπει, καθώς αλλάζουμε και προχωράμε, να τις αφήσουμε πίσω μας αυτές, να τις ξορκίσουμε, αν θέλετε. Και ναι, προφανώς η κοινωνία έχει αλλάξει και αλλάζει. Στο χέρι μας είναι να συνεχίσουμε τον δημόσιο διάλογο και τις κινητοποιήσεις για την αυτοδιάθεση και την αυτονομία μας.

–Τι ακολουθεί στο δεύτερο μέρος;
–Μία εκτενέστερη έρευνα για το πώς προσδιορίζουμε το γυναικείο σώμα, τι ορίζεται ως γυναικείο σώμα, σε ποι@ ανήκει, πώς το σώμα λειτουργεί ως δικαίωμα. Η έρευνα θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στο πρόγραμμα Moving the New που πραγματοποιεί η Στέγη Χορού Λεμεσού μέσω βιντεοσκοπημένων συνεντεύξεων και θα παρουσιαστεί στο FlashArt2 που διοργανώνει το Θέατρο Ριάλτο στη Λεμεσό.

–Πώς σχολιάζεις τα τελευταία γεγονότα της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης; Νιώθεις ως γυναίκα ή νέα ηθοποιός περισσότερο ευάλωτη;
–Δεν είναι μόνο στον χώρο του Θεάτρου ή του Αθλητισμού που υπάρχουν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης ή/και κακοποίησης. Είναι σημαντικό να μην το ξεχνάμε αυτό. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις δομές εκείνες ώστε κάθε γυναίκα ή και άντρας που έχει βιώσει τέτοιες καταστάσεις, να μπορεί να μιλήσει, να καταγγείλει. Και αυτό ξεκινάει από πολλά. Όταν στην Κύπρο του σήμερα πηγαίνεις στην Αστυνομία να καταγγείλεις ένα τέτοιο περιστατικό, έρχεται να προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα ψυχοσύνθεσή σου η αδιανόητη ερώτηση «είσαι σίγουρη; μπας και δεν κατάλαβες καλά;», «δεν βαριέσαι, πού να μπλέκεις τώρα;» και συνεχίζει με απειλή «θα το μάθει η οικογένειά σου. Θα διεξαχθεί έρευνα για την προσωπική σου ζωή» και ξαφνικά είσαι εσύ στο στόχαστρο, είσαι εσύ ο φταίχτης. Δεν είναι έτσι! Πρέπει πια να πάρουμε δύναμη η μία/ο ένας από την άλλη/τον άλλον και να μιλήσουμε! Η σιωπή έσπασε και φέρει εκατοντάδες φωνές μαζί της. Πλέον δεν είμαστε εμείς που πρέπει να φοβόμαστε.

 

Πληροφορίες: Under/pants part1. Κείμενο: Νάγια Τ. Καρακώστα, Ελένη Αναστασίου. Σκηνοθεσία: Ελένη Αναστασίου. Ερμηνεύει: Νάγια Τ. Καρακώστα. Επί σκηνής οι μουσικοί: Τζούλιαν Κουκκίδης, Λεόντιος Κυριάκου.

 

Παραστάσεις: Παρασκευή 5 Μαρτίου, ώρα 7:00 μ.μ. και Κυριακή 7 Μαρτίου, ώρα 6:00 μ.μ. Θέατρο Πόλης ΟΠΑΠ, Τεμπών 10-12, Παλιά Ηλεκτρική, Λευκωσία. Είσοδος δωρεάν. Απαραίτητη η κράτηση στο 99818208.
 

 

 

Θέατρο-Χορός: Τελευταία Ενημέρωση

X