Τα Ιουλιανά
Η Ευγενία στάθηκε στην άκρη του γιοφυριού της Ζάχα και ατένισε με σκοτεινό βλέμμα το δυσοίωνο μέλλον. Πώς ήταν η Γκέλυ Μαυροπούλου στο κινηματογραφικό έπος «Το παραστράτημα μιας αθώας;». Γι’ αυτού του επιπέδου μελόδραμα μιλάμε, αν φανταστούμε βεβαίως την πτωχή πλην τίμια Γκέλυ ως πλουσία και μ’ ένα κάρο χρόνια παραπάνω. «Άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις…» ψιθύρισε η Καλαμαρού, σε ένα υποδειγματικό πάντρεμα του δράματος με την κωμωδία. «Μίλα, επιτέλους και μας έσκασες» ξέσπασε η Ιουλία. Μεσολάβησαν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής. Και έπειτα η Ευγενία φόρεσε τα μαύρα γυαλιά ηλίου της και στράφηκε προς τις φιλενάδες της. «Δεν έχω να πω τίποτα. Ο πρόεδρος τα είπε όλα».
Οι κυρίες κατέληξαν ομόφωνα σε απόφαση: το δραματικό κρεσέντο του Αβέρωφ στο Τρίτο, δικαιωματικά θα καταγραφεί στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου ως η «Κραυγή». Όπως εύστοχα δε σχολίασε η ηγερία της επικοινωνίας Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον, «εάν πρέπει ν’ αποδώσουμε τον χειμαρρώδη λόγο του σε μία μόνο φράση, τότε θα καταφύγουμε στους στίχους του λαϊκού βάρδου “χτύπα κι άλλο, θα τ’ αντέξω, δεν πεθαίνω έτσι απλά, θα παλέψω”». «Τουτέστιν;» τόλμησε να ρωτήσει η άρτι αφιχθείσα Φώφη Κούταλου, καθώς δεν είχε ακούσει την εκπομπή. Αντί άλλης απάντησης, η Ευγενία έβαλε το ηχητικό ντοκουμέντο να παίξει…
«Η Κραυγή» (αποσπάσματα από τη ραδιοφωνική συνέντευξη του προέδρου του ΔΗΣΥ): «Κυρία Βρεττού, βοηθάτε όλοι! Σας παρακαλώ, σας ικετεύω! Βοηθάτε όλοι να βάλουμε μια θετική ατζέντα για αυτό τον τόπο. Φταίω εγώ για όλα. Τελεία! (…) Να μιλήσουμε για τον τόπο μας, για τα παιδιά μας! Φτάσαμε σε οριακό σημείο. (…) Άστε με να τα πω κυρία Βρεττού, να βγουν από μέσα μου! Βγήκα στην εκπομπή σας να μιλήσω για τον τόπο. (…) Όλοι έχουν το δίκαιό τους, όλο το άδικο είναι σε μένα. Αλλά άστε με εμένα που έχω όλο το άδικο, εμένα που φταίω για όλα σε αυτό τον τόπο, να πω την αγωνία μου».
«Ο Αβέρωφ είναι ιδέα» μουρμούρισε η Ευγενία η Καλαμαρού. «Ο Αβέρωφ δεν είναι ιδέα, είναι ρόλος» σχολίασε η Ιουλία, εμφανώς συγκλονισμένη από αυτό που μόλις άκουσε. Και τότε, έτσι βουρκωμένες όπως ήταν, έσμιξαν τα χέρια τους και σιγοτραγούδησαν με τρεμάμενες φωνές: «… λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω…». «Δεν είναι εύκολο να είναι κανείς Δεξιός στις μέρες μας» είπε η Ιουλία σε έναν Πακιστανό που λιαζότανε στο διπλανό φουτουριστικό παγκάκι. «Yes, madam» απάντησε μουδιασμένα ο αλλοδαπός, καθότι ως γνωστόν ό,τι μαθαίνει ο άνθρωπος στις μέρες μας για καλό είναι.
«Όλα τους φταίνε πια!» ξέσπασε η Ευγενία. Από την περασμένη Κυριακή κάθε φορά που θυμάται τη δημοσκόπηση – κόλαφο της Καθημερινής, τής ανεβαίνει η πίεση στο 18. « Όλοι βρίσκονται υπό διαμαρτυρία!» συνέχισε. «Ούτε τον αρχιεπίσκοπο δεν σέβονται, μάνα μου» σιγοντάρισε η Κούταλου. «Αφού ο κύριος Χριστόδουλος Κτωρίδης ήταν σαφής: τα διατηρητέα κατεδαφίστηκαν από μια αστοχία, είπε». «Σαν τι αστοχία δηλαδή;» ενδιαφέρθηκε να μάθει το καρέ. «Της μπουλντόζας! Κάπως παραστράτησε και έπεσε επάνω στο διατηρητέο». Η Ιουλία τούς ένευσε να σωπάσουν και να μετακινηθούν λίγο πιο κάτω… «Μη γίνουμε βούκινο και στο Πακιστάν, μας φτάνουν τα δικά μας» ψιθύρισε. « Όσο για την αστοχία, κοπέλες, το MasterChef, που είναι βγαλμένο μέσα από τη ζωή, μας έμαθε άλλα. Αστοχία είναι να μη σου δέσει η Μπερ Μπλαν ή να πέσει παραπάνω αλάτι στο ριζότο. Άμα ρίχνεις όμως τέσσερα διατηρητέα επειδή σου κόβουν τη θέα, σημαίνει απλά πως δεν έχεις τον Θεό σου…».
« Ένα σκασμό εκατομμύρια μας κόστισε το γιοφύρι της Ζάχα, αλλά φαίνεται πως δεν είναι της μοίρας του να γνωρίσει χαρές» σχολίασε η Ιουλία, παρατηρώντας το σκυθρωπό πρόσωπο της αριστερής (με την καλή έννοια) Κουλλίτσας Κυριακού. «Τι ζόρια τραβάς εσύ μάνα μου, ενώ αναπαύεσαι στις μπουχάρες της αντιπολίτευσης;». «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι με πρόδωσε ο Μάριος» ψέλλισε η εκπρόσωπος της Αριστεράς και της Προόδου. «Ποιος Μάριος;». «Ο δικός μου Μάριος!». «Αυτός ο Μάριος!» αναφώνησαν οι κυρίες εν χορώ. Όλες φυσικά γνώριζαν τη διαδικτυακή πρωτοβουλία στήριξης «Koullitsa & Marios - Love 4 Ever» στις εκλογές του 2016, όταν ο Χαννίδης κατήλθε ως υποψήφιος με το ΑΚΕΛ.
Ο εν λόγω Μάριος, λοιπόν, απέστειλε επιστολή στους παλιούς του συναγωνιστές αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Αν ήταν λάθος η τότε πολιτική αντίληψη των πραγμάτων που είχα και κατ’ επέκταση η αποχώρησή μου από την ΕΔΕΚ, προφανώς και ναι, δεν έχω τον παραμικρό ενδοιασμό να σε κοιτάξω στα μάτια και να παραδεχθώ πως ήταν λάθος. Θέλω να σε διαβεβαιώσω πως ό,τι έπραξα τότε το έπραξα ως αποτέλεσμα της μεγάλης μου αγωνίας για τη χώρα μας και της έντονης επιθυμίας μου να υπηρετήσω με δυναμισμό τη σοσιαλιστική μας παράταξη». «Μιλάμε για τον ίδιο Μάριο που το 2016 δήλωσε ότι η ρητορική της ΕΔΕΚ θυμίζει το παράρτημα της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο;». «Τον ίδιο ΔΙΚΟ ΜΟΥ Μάριο!» ακούστηκε σπαρακτική η φωνή της Κουλλίτσας από τη γέφυρα των στεναγμών. «Άξια η κωλοτούμπα του» ομοφώνησαν οι κυρίες και κίνησαν για το διαμέρισμα της οδού Κωστή Παλαμά όπου τους περίμενε στρωμένη η πράσινη τσόχα.
